मत्ती 13
1 तेस दिने यीशु कअरो ते निकल़ी की समुद्रो रे कनारे बैठीगे।
అపరఞ్చ తస్మిన్ దినే యీశుః సద్మనో గత్వా సరిత్పతే రోధసి సముపవివేశ|
2 तेबे तिना गे बऊत बड़ी पीड़ कट्ठी ऊईगी। तेबे सेयो किस्तिया पाँदे चढ़ी गे और सारी पीड़ कनारे पाँदे खड़ी री रई।
తత్ర తత్సన్నిధౌ బహుజనానాం నివహోపస్థితేః స తరణిమారుహ్య సముపావిశత్, తేన మానవా రోధసి స్థితవన్తః|
3 तेबे यीशुए तिना खे बऊत गल्ला उदारणा रे बोलिया, “एक बार बाणे वाल़ा, बेजा बाणे निकल़ेया।
తదానీం స దృష్టాన్తైస్తాన్ ఇత్థం బహుశ ఉపదిష్టవాన్| పశ్యత, కశ్చిత్ కృషీవలో బీజాని వప్తుం బహిర్జగామ,
4 बांदे ऊए कुछ बिऊ बाटा रे कनारे छूटी गे और पंछी आए और तिने बीज चूगी ले।
తస్య వపనకాలే కతిపయబీజేషు మార్గపార్శ్వే పతితేషు విహగాస్తాని భక్షితవన్తః|
5 कुछ बिऊ सापड़ी वाल़ी जगा रे छूटी गे, जेती तिना खे जादा माट्टी नि मिली और जादा गईरी माट्टी ना मिलणे री बजअ ते सेयो चट-चट जम्मी गे।
అపరం కతిపయబీజేషు స్తోకమృద్యుక్తపాషాణే పతితేషు మృదల్పత్వాత్ తత్క్షణాత్ తాన్యఙ్కురితాని,
6 पर सूरज निकल़दे ई सेयो फूकी गे और जड़ ना पकड़ने री बजअ ते सेयो सूकी गे।
కిన్తు రవావుదితే దగ్ధాని తేషాం మూలాప్రవిష్టత్వాత్ శుష్కతాం గతాని చ|
7 कुछ बिऊ जाड़ो रे छूटे, तेबे जाड़ बड़ा ऊईगा और तिने सेयो दबाई ते।
అపరం కతిపయబీజేషు కణ్టకానాం మధ్యే పతితేషు కణ్టకాన్యేధిత్వా తాని జగ్రసుః|
8 पर कुछ बिऊ अच्छी जमीना पाँदे छूटे और फल ल्याए, कोई सौ गुणा, कोई साठ गुणा और कोई तीइ गुणा।
అపరఞ్చ కతిపయబీజాని ఉర్వ్వరాయాం పతితాని; తేషాం మధ్యే కానిచిత్ శతగుణాని కానిచిత్ షష్టిగుణాని కానిచిత్ త్రింశగుంణాని ఫలాని ఫలితవన్తి|
9 जो समजी सकोआ से तिजी खे त्यानो साथे सुणो और मानी बी लओ।”
శ్రోతుం యస్య శ్రుతీ ఆసాతే స శృణుయాత్|
10 चेलेया नेड़े आयी की तिना खे बोलेया, “तुसे उदारणा रे लोका साथे गल्ला कऊँ करोए?”
అనన్తరం శిష్యైరాగత్య సోఽపృచ్ఛ్యత, భవతా తేభ్యః కుతో దృష్టాన్తకథా కథ్యతే?
11 यीशुए तिना खे जवाब दित्तेया, “तुसा खे तो स्वर्गो रे राज्य रे पेतो री समज दित्ती रिये, पर तिना खे निए।
తతః స ప్రత్యవదత్, స్వర్గరాజ్యస్య నిగూఢాం కథాం వేదితుం యుష్మభ్యం సామర్థ్యమదాయి, కిన్తు తేభ్యో నాదాయి|
12 कऊँकि जेसगे आए तेसखे ओर बी देणा, तेबे तेसगे बऊत ऊई जाणा। पर जेसगे कुछ पनिए, तेसगे जो कुछ बी आए से बी लई लया जाणा।
యస్మాద్ యస్యాన్తికే వర్ద్ధతే, తస్మాయేవ దాయిష్యతే, తస్మాత్ తస్య బాహుల్యం భవిష్యతి, కిన్తు యస్యాన్తికే న వర్ద్ధతే, తస్య యత్ కిఞ్చనాస్తే, తదపి తస్మాద్ ఆదాయిష్యతే|
13 आऊँ तिना साथे उदारणा रे इजी री खातर गल्ला करूँआ, कऊँकि सेयो, देखदे ऊए पनि देखदे, सुणदे ऊए पनि सुणदे और ना समजदे।
తే పశ్యన్తోపి న పశ్యన్తి, శృణ్వన్తోపి న శృణ్వన్తి, బుధ్యమానా అపి న బుధ్యన్తే చ, తస్మాత్ తేభ్యో దృష్టాన్తకథా కథ్యతే|
14 तिना रे बारे रे यशायाह भविष्यबक्ते री ये भविष्यबाणी पूरी ओई, “‘तुसा कानो ते तो सुणना, पर समजणा नि और आखी ते तो देखणा, पर दिशणा नि।
యథా కర్ణైః శ్రోష్యథ యూయం వై కిన్తు యూయం న భోత్స్యథ| నేత్రైర్ద్రక్ష్యథ యూయఞ్చ పరిజ్ఞాతుం న శక్ష్యథ| తే మానుషా యథా నైవ పరిపశ్యన్తి లోచనైః| కర్ణై ర్యథా న శృణ్వన్తి న బుధ్యన్తే చ మానసైః| వ్యావర్త్తితేషు చిత్తేషు కాలే కుత్రాపి తైర్జనైః| మత్తస్తే మనుజాః స్వస్థా యథా నైవ భవన్తి చ| తథా తేషాం మనుష్యాణాం క్రియన్తే స్థూలబుద్ధయః| బధిరీభూతకర్ణాశ్చ జాతాశ్చ ముద్రితా దృశః|
15 कऊँकि इना लोका रा मन मोटा ऊईगा रा और सेयो कानो ते ऊच्चा सुणोए, तिने आपणी आखी बन्द करी ती रिया। केथी एड़ा नि ओ कि सेयो, आखी ते देखणे लगो, कानो ते सुणने लगो, मनो ते समजणे लगो, और फिरी जाओ और आऊँ तिना खे ठीक करी देऊँ।’
యదేతాని వచనాని యిశయియభవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తాని తేషు తాని ఫలన్తి|
16 “पर धन्य ए तुसा री आखी जो देखोईया और तुसा रे कान, जो सुणोए।
కిన్తు యుష్మాకం నయనాని ధన్యాని, యస్మాత్ తాని వీక్షన్తే; ధన్యాశ్చ యుష్మాకం శబ్దగ్రహాః, యస్మాత్ తైరాకర్ణ్యతే|
17 कऊँकि आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ कि बऊत सारे भविष्यबक्ते और तर्मी लोके चाया कि जो गल्ला तुसे देखोए, तिना देखो, पर देखी नि सके, और जो गल्ला तुसे सुणोए, सुणो, पर सुणी नि सके।
మయా యూయం తథ్యం వచామి యుష్మాభి ర్యద్యద్ వీక్ష్యతే, తద్ బహవో భవిష్యద్వాదినో ధార్మ్మికాశ్చ మానవా దిదృక్షన్తోపి ద్రష్టుం నాలభన్త, పునశ్చ యూయం యద్యత్ శృణుథ, తత్ తే శుశ్రూషమాణా అపి శ్రోతుం నాలభన్త|
18 “एबे तुसे बाणे वाल़े रे उदारणो रा मतलब सुणो।
కృషీవలీయదృష్టాన్తస్యార్థం శృణుత|
19 जो कोई परमेशरो रा वचन सुणी की नि समजदा, तेसरे मनो रे जो कुछ बाई राखेया था, तेसखे से दुष्ट आयी की छुड़ाई की लई जाओआ। ये सेईए जो बाटा रे कनारे बाई राखेया था।
మార్గపార్శ్వే బీజాన్యుప్తాని తస్యార్థ ఏషః, యదా కశ్చిత్ రాజ్యస్య కథాం నిశమ్య న బుధ్యతే, తదా పాపాత్మాగత్య తదీయమనస ఉప్తాం కథాం హరన్ నయతి|
20 जो सापड़ी पाँदली जमीना पाँदे बाई राखेया था, ये से ए, जो वचन सुणी की फटाफट खुशिया साथे मानी लओआ।
అపరం పాషాణస్థలే బీజాన్యుప్తాని తస్యార్థ ఏషః; కశ్చిత్ కథాం శ్రుత్వైవ హర్షచిత్తేన గృహ్లాతి,
21 पर आपू रे जड़ ना राखणे री बजअ ते से, थोड़े ई दिनो खे ए और जेबे वचनो री बजअ ते क्ल़ेश या बुरा ओआ, तो चट ई ठोकर खाई लओआ।
కిన్తు తస్య మనసి మూలాప్రవిష్టత్వాత్ స కిఞ్చిత్కాలమాత్రం స్థిరస్తిష్ఠతి; పశ్చాత తత్కథాకారణాత్ కోపి క్లేస్తాడనా వా చేత్ జాయతే, తర్హి స తత్క్షణాద్ విఘ్నమేతి|
22 जो जाड़ो रे बाया, से ये ए, जो वचनो खे तो सुणोआ, पर दुनिया री चिन्ता, धनो रा तोखा, वचनो खे दबाई देओआ और से फल नि ल्याऊँदा। (aiōn g165)
అపరం కణ్టకానాం మధ్యే బీజాన్యుప్తాని తదర్థ ఏషః; కేనచిత్ కథాయాం శ్రుతాయాం సాంసారికచిన్తాభి ర్భ్రాన్తిభిశ్చ సా గ్రస్యతే, తేన సా మా విఫలా భవతి| (aiōn g165)
23 जो अच्छी जमीना रे बाया, से ये जो वचनो खे सुणी की समजोआ और फल ल्याओआ, कोई सौ गुणा, कोई साठ गुणा और कोई तीइ गुणा।”
అపరమ్ ఉర్వ్వరాయాం బీజాన్యుప్తాని తదర్థ ఏషః; యే తాం కథాం శ్రుత్వా వుధ్యన్తే, తే ఫలితాః సన్తః కేచిత్ శతగుణాని కేచిత షష్టిగుణాని కేచిచ్చ త్రింశద్గుణాని ఫలాని జనయన్తి|
24 यीशुए तिना खे एक और उदारण दित्तेया, “स्वर्गो रा राज्य, तेस जिम्मीदारो जेड़ा ए, जिने आपणे डोरूआ रे अच्छा बीज बाया।
అనన్తరం సోపరామేకాం దృష్టాన్తకథాముపస్థాప్య తేభ్యః కథయామాస; స్వర్గీయరాజ్యం తాదృశేన కేనచిద్ గృహస్థేనోపమీయతే, యేన స్వీయక్షేత్రే ప్రశస్తబీజాన్యౌప్యన్త|
25 पर जेबे लोक सऊणे लगी रे थे, तेबे तेसरा दुश्मण आया और कणका बीचे जंगल़ी बीज बाई की चली गा।
కిన్తు క్షణదాయాం సకలలోకేషు సుప్తేషు తస్య రిపురాగత్య తేషాం గోధూమబీజానాం మధ్యే వన్యయవమబీజాన్యుప్త్వా వవ్రాజ|
26 जेबे लूंग आयी और सिल्ले लगे, तेबे जंगल़ी दाणेया री डाल़ी बी दिशणे लगे।
తతో యదా బీజేభ్యోఽఙ్కరా జాయమానాః కణిశాని ఘృతవన్తః; తదా వన్యయవసాన్యపి దృశ్యమానాన్యభవన్|
27 तेबे कअरो रे दासे आयी की तेसखे बोलया, ‘ओ मालक! क्या तुसे आपणे डोरूआ रे टंगो रा बीज नि था बाए रा? तेबे जंगल़ी दाणे रिया डाल़िया तेते बीचे केथा ते आईया?’
తతో గృహస్థస్య దాసేయా ఆగమ్య తస్మై కథయాఞ్చక్రుః, హే మహేచ్ఛ, భవతా కిం క్షేత్రే భద్రబీజాని నౌప్యన్త? తథాత్వే వన్యయవసాని కృత ఆయన్?
28 तिने तिना खे बोलेया, ‘ये तो केसी दुश्मणो रा काम ए।’ तेबे जो दास थे, तिने तेसखे बोलेया, ‘क्या तेरी इच्छा ए कि आसे जाई की तिना खे कट्ठा करी देऊँ?’
తదానీం తేన తే ప్రతిగదితాః, కేనచిత్ రిపుణా కర్మ్మదమకారి| దాసేయాః కథయామాసుః, వయం గత్వా తాన్యుత్పాయ్య క్షిపామో భవతః కీదృశీచ్ఛా జాయతే?
29 तिने बोलेया, ‘ना, एड़ा नि ओ कि जंगल़ी दाणेया री डाल़िया खे कट्ठे करदे-करदे, कणका खे बी पटी देयो।
తేనావాది, నహి, శఙ్కేఽహం వన్యయవసోత్పాటనకాలే యుష్మాభిస్తైః సాకం గోధూమా అప్యుత్పాటిష్యన్తే|
30 बाडणे रे बखतो तक तिना दूँईं खे साथे-साथे बड़ने देयो और जेबे बाडणे रा बखत आऊणा तेबे मां बाडणे वाल़े खे बोलणा कि जंगल़ी दाणे कट्ठे करी की फूकणे खे, तिना रे बिंडे बानी देयो, और कणका खे मेरे पण्डारो रे कट्ठा करी देयो।’”
అతః శ్స్యకర్త్తనకాలం యావద్ ఉభయాన్యపి సహ వర్ద్ధన్తాం, పశ్చాత్ కర్త్తనకాలే కర్త్తకాన్ వక్ష్యామి, యూయమాదౌ వన్యయవసాని సంగృహ్య దాహయితుం వీటికా బద్వ్వా స్థాపయత; కిన్తు సర్వ్వే గోధూమా యుష్మాభి ర్భాణ్డాగారం నీత్వా స్థాప్యన్తామ్|
31 यीशुए तिना खे एक और उदारण दित्तेया, “स्वर्गो रा राज्य अऊरिया रे एक दाणे जेड़ा ए, जो एकी मांणूए लया और आपणे डोरूआ रे बीजी ता।
అనన్తరం సోపరామేకాం దృష్టాన్తకథాముత్థాప్య తేభ్యః కథితవాన్ కశ్చిన్మనుజః సర్షపబీజమేకం నీత్వా స్వక్షేత్ర ఉవాప|
32 से सबी बीजो ते तो छोटा ए, पर जेबे से बढ़ोआ, तेबे सबी सागो-पातो ते बड़ा ओआ और एड़ा डाल़ ऊई जाओआ कि सर्गो रे पंछी आयी की तेतेरी डाल़िया रे आपणा बसेरा करोए।”
సర్షపబీజం సర్వ్వస్మాద్ బీజాత్ క్షుద్రమపి సదఙ్కురితం సర్వ్వస్మాత్ శాకాత్ బృహద్ భవతి; స తాదృశస్తరు ర్భవతి, యస్య శాఖాసు నభసః ఖగా ఆగత్య నివసన్తి; స్వర్గీయరాజ్యం తాదృశస్య సర్షపైకస్య సమమ్|
33 तिने एक ओर उदारण सुणाया, “स्वर्गो रा राज्य, सजेड़े जेड़ा ए, जो एकी जवाणसे लया और बीइ किलो ते जादा आटे रे गूँदी ता और ऊँदे-ऊँदे सारा आटा सजेड़ा ऊईगा।”
పునరపి స ఉపమాకథామేకాం తేభ్యః కథయాఞ్చకార; కాచన యోషిత్ యత్ కిణ్వమాదాయ ద్రోణత్రయమితగోధూమచూర్ణానాం మధ్యే సర్వ్వేషాం మిశ్రీభవనపర్య్యన్తం సమాచ్ఛాద్య నిధత్తవతీ, తత్కిణ్వమివ స్వర్గరాజ్యం|
34 ये सब गल्ला यीशुए लोका खे उदारणा रे बोलिया और बिना उदारणो ते सेयो तिना खे कुछ नि बोलो थे।
ఇత్థం యీశు ర్మనుజనివహానాం సన్నిధావుపమాకథాభిరేతాన్యాఖ్యానాని కథితవాన్ ఉపమాం వినా తేభ్యః కిమపి కథాం నాకథయత్|
35 ताकि जो वचन भविष्यबक्ते बोलेया था, से पूरा ओ कि “मां उदारण बोलणे खे आपणा मूँ खोलणा; मां सेयो गल्ला बोलणिया, जो दुनिया री शुरूआता ते गुप्त ए।”
ఏతేన దృష్టాన్తీయేన వాక్యేన వ్యాదాయ వదనం నిజం| అహం ప్రకాశయిష్యామి గుప్తవాక్యం పురాభవం| యదేతద్వచనం భవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తమాసీత్, తత్ సిద్ధమభవత్|
36 तेबे यीशु पीड़ा खे छाडी की कअरे आए, तेबे तिना रे चेलेया तिना गे आयी की बोलेया, “डोरूआ रे जंगल़ी दाणे रा उदारण आसा खे समजयाई देओ।”
సర్వ్వాన్ మనుజాన్ విసృజ్య యీశౌ గృహం ప్రవిష్టే తచ్ఛిష్యా ఆగత్య యీశవే కథితవన్తః, క్షేత్రస్య వన్యయవసీయదృష్టాన్తకథామ్ భవాన అస్మాన్ స్పష్టీకృత్య వదతు|
37 यीशुए तिना खे जवाब दित्तेया, “अच्छे बीज बाणे वाल़ा माणूं रा पुत्र ए।
తతః స ప్రత్యువాచ, యేన భద్రబీజాన్యుప్యన్తే స మనుజపుత్రః,
38 डोरू दुनिया रे लोक ए, अच्छा बीज राज्य रे से लोक ए जिना पाँदे परमेशर राज करने ते खुश ए और जंगल़ी बीज, दुष्टो री से ल्वाद ए जो शैतानो री आज्ञा मानी की काम करोए।
క్షేత్రం జగత్, భద్రబీజానీ రాజ్యస్య సన్తానాః,
వన్యయవసాని పాపాత్మనః సన్తానాః| యేన రిపుణా తాన్యుప్తాని స శయతానః, కర్త్తనసమయశ్చ జగతః శేషః, కర్త్తకాః స్వర్గీయదూతాః| (aiōn g165)
యథా వన్యయవసాని సంగృహ్య దాహ్యన్తే, తథా జగతః శేషే భవిష్యతి; (aiōn g165)
41 मां माणूं रे पुत्रो आपणे स्वर्गदूत पेजणे, तिना तेसरे राज्य रे, सब, जो ठोकरा री बजअ ओ ए और पाप करने वाल़े, कट्ठे करने
అర్థాత్ మనుజసుతః స్వాంయదూతాన్ ప్రేషయిష్యతి, తేన తే చ తస్య రాజ్యాత్ సర్వ్వాన్ విఘ్నకారిణోఽధార్మ్మికలోకాంశ్చ సంగృహ్య
42 और सेयो आगी रे कुण्डो रे सेटी देणे, जेती रोणा और दाँद किरड़ना ई ऊणा।
యత్ర రోదనం దన్తఘర్షణఞ్చ భవతి, తత్రాగ్నికుణ్డే నిక్షేప్స్యన్తి|
43 तेस बखते तर्मी आपणे पिते रे राज्य रे सूरजो जेड़े चमकणे, जो समजी सकोआ से तिजी खे त्यानो साथे सुणो और मानी बी लओ।
తదానీం ధార్మ్మికలోకాః స్వేషాం పితూ రాజ్యే భాస్కరఇవ తేజస్వినో భవిష్యన్తి| శ్రోతుం యస్య శ్రుతీ ఆసాతే, మ శృణుయాత్|
44 “स्वर्गो रा राज्य डोरूआ रे लूके रे खजाने जेड़ा ए, जो केसी मांणूए खे मिलेया और तिने लकोईता, तेबे तिने खुश ई की आपणा सब कुछ बेची ता और से डोरू खरीदी ला।
అపరఞ్చ క్షేత్రమధ్యే నిధిం పశ్యన్ యో గోపయతి, తతః పరం సానన్దో గత్వా స్వీయసర్వ్వస్వం విక్రీయ త్తక్షేత్రం క్రీణాతి, స ఇవ స్వర్గరాజ్యం|
45 “स्वर्गो रा राज्य एक बपारिए जेड़ा ए, जो खरे मोतिए री टोल़ा रे था।
అన్యఞ్చ యో వణిక్ ఉత్తమాం ముక్తాం గవేషయన్
46 जेबे तेसखे एक किमती मोती मिली गा, तेबे तिने जाई की आपणा सब कुछ बेची ता और से मोती खरीदी ला।
మహార్ఘాం ముక్తాం విలోక్య నిజసర్వ్వస్వం విక్రీయ తాం క్రీణాతి, స ఇవ స్వర్గరాజ్యం|
47 “फेर, स्वर्गो रा राज्य तेस बड़े जाल़ो जेड़ा ए, जो समुद्रो रे पाया और हर प्रकारा रिया मछलिया तिदे आयी गिया
పునశ్చ సముద్రో నిక్షిప్తః సర్వ్వప్రకారమీనసంగ్రాహ్యానాయఇవ స్వర్గరాజ్యం|
48 और जेबे जाल़ फरी गा, तेबे मछली पकड़ने वाल़े तिजी खे कनारे पाँदे खिंजी की ली आए और जो अच्छी-अच्छी मछलिया थिया सेयो पांडे रे राखी तिया और जो नकम्मिया थिया सेयो सेटी तिया।
తస్మిన్ ఆనాయే పూర్ణే జనా యథా రోధస్యుత్తోల్య సముపవిశ్య ప్రశస్తమీనాన్ సంగ్రహ్య భాజనేషు నిదధతే, కుత్సితాన్ నిక్షిపన్తి;
తథైవ జగతః శేషే భవిష్యతి, ఫలతః స్వర్గీయదూతా ఆగత్య పుణ్యవజ్జనానాం మధ్యాత్ పాపినః పృథక్ కృత్వా వహ్నికుణ్డే నిక్షేప్స్యన్తి, (aiōn g165)
50 और सेयो आगी रे कुण्डो रे सेटी देणे। तेती रोणा और दाँद किरड़ना ई ऊणा।
తత్ర రోదనం దన్తై ర్దన్తఘర్షణఞ్చ భవిష్యతః|
51 “क्या तुसे यो सब गल्ला समजिया?” तिने यीशुए खे बोलेया, “आ।”
యీశునా తే పృష్టా యుష్మాభిః కిమేతాన్యాఖ్యానాన్యబుధ్యన్త? తదా తే ప్రత్యవదన్, సత్యం ప్రభో|
52 तेबे यीशुए तिना खे बोलेया, “हर एक शास्त्री, जो स्वर्गो रे राज्य रा चेला बणी रा, तेस करेलू मांणूए जेड़ा ए, जो आपणे पण्डारो ते नईया और पुराणिया चीजा निकयाल़ोआ।”
తదానీం స కథితవాన్, నిజభాణ్డాగారాత్ నవీనపురాతనాని వస్తూని నిర్గమయతి యో గృహస్థః స ఇవ స్వర్గరాజ్యమధి శిక్షితాః స్వర్వ ఉపదేష్టారః|
53 जेबे यीशु इना सारे उदारणा बोली चुके, तेबे सेयो तेथा ते चली गे।
అనన్తరం యీశురేతాః సర్వ్వా దృష్టాన్తకథాః సమాప్య తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రతస్థే| అపరం స్వదేశమాగత్య జనాన్ భజనభవన ఉపదిష్టవాన్;
54 तेबे आपणे नगरो रे आयी की तिना रे प्रार्थना रे कअरो रे तिना खे एड़ा उपदेश लगे देणे कि सेयो हैरान ऊई की तिना खे बोलणे लगे, “इना खे इतणा ज्ञान और सामर्थो रे काम केथा ते मिले?
తే విస్మయం గత్వా కథితవన్త ఏతస్యైతాదృశం జ్ఞానమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ చ కస్మాద్ అజాయత?
55 क्या ये मिस्त्रियो रा पाऊ निए? क्या इना री आम्मा रा नाओं मरियम निए और पाईयो रा नाओं याकूब, यूसुफ, शमोन और यहूदा निए?
కిమయం సూత్రధారస్య పుత్రో నహి? ఏతస్య మాతు ర్నామ చ కిం మరియమ్ నహి? యాకుబ్-యూషఫ్-శిమోన్-యిహూదాశ్చ కిమేతస్య భ్రాతరో నహి?
56 क्या इना रिया सारिया बईणा आसा बीचे नि रंदिया? तेबे इना खे ये सब कुछ केथा ते मिलेया?”
ఏతస్య భగిన్యశ్చ కిమస్మాకం మధ్యే న సన్తి? తర్హి కస్మాదయమేతాని లబ్ధవాన్? ఇత్థం స తేషాం విఘ్నరూపో బభూవ;
57 यीशुए तिना री बजअ ते ठोकर खाई पर तिने तिना खे बोलेया, “भविष्यबक्ते रा आपणे देश और आपणे कअरो खे छाडी की ओरथी केथी बी नरादर नि ऊँदा।”
తతో యీశునా నిగదితం స్వదేశీయజనానాం మధ్యం వినా భవిష్యద్వాదీ కుత్రాప్యన్యత్ర నాసమ్మాన్యో భవతీ|
58 तेबे यीशुए तिना रे अविश्वासो री बजअ ते जादा सामर्था रे काम नि कित्ते।
తేషామవిశ్వాసహేతోః స తత్ర స్థానే బహ్వాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి న కృతవాన్|
