Zabbuli 94
1 Ayi Mukama, ggwe Katonda awalana eggwanga, ggwe Katonda awalana eggwanga, labika omasemase.
Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!
2 Golokoka, Ayi ggwe Omulamuzi w’ensi, osasule ab’amalala nga bwe kibagwanidde.
Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!
3 Ayi Mukama, omukozi w’ebibi alikomya ddi? Omukozi w’ebibi alituusa ddi ng’asanyuka?
Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?
4 Bafukumula ebigambo eby’okwewaanawaana; abakola ebibi bonna beepankapanka.
Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.
5 Babetenta abantu bo, Ayi Mukama, babonyaabonya ezzadde lyo.
Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.
6 Batta nnamwandu n’omutambuze; ne batemula ataliiko kitaawe.
Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.
7 Ne boogera nti, “Katonda talaba; Katonda wa Yakobo tafaayo.”
Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»
8 Mwerinde mmwe abantu abatategeera. Mmwe abasirusiru muligeziwala ddi?
Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?
9 Oyo eyatonda okutu tawulira? Oyo eyakola eriiso talaba?
Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?
10 Oyo akangavvula amawanga, taakubonereze? Oyo ayigiriza abantu talina ky’amanyi?
Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?
11 Mukama amanyi ebirowoozo by’abantu; amanyi nga mukka bukka.
Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.
12 Ayi Mukama, alina omukisa oyo gw’ogunjula, gw’oyigiriza eby’omu mateeka go;
Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,
13 omuwummuzaako mu kabi kaalimu, okutuusa abakola ebibi lwe balisimirwa ekinnya.
til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.
14 Kubanga Mukama talireka bantu be; talyabulira zzadde lye.
For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.
15 Aliramula mu butuukirivu, n’abo abalina emitima emigolokofu bwe banaakolanga.
For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.
16 Ani alinnwanyisizaako abakola ebibi? Ani alinnwanirira eri abakola ebibi?
Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?
17 Singa Mukama teyali mubeezi wange, omwoyo gwange gwandiserengese emagombe.
Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.
18 Bwe naleekaana nti, “Nseerera!” Okwagala kwo okutaggwaawo, Ayi Mukama, ne kumpanirira.
Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»
19 Ebyeraliikiriza omutima gwange bwe byayitirira obungi, okusaasira kwo ne kuzzaamu omwoyo gwange amaanyi.
Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.
20 Oyinza okukolagana n’obufuzi obukyamu, obukaabya abantu n’amateeka gaabwe?
Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?
21 Abakola ebibi beegatta ne balumbagana abatuukirivu; atasobezza ne bamusalira ogw’okufa.
Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.
22 Naye Mukama afuuse ekiddukiro kyange eky’amaanyi; ye Katonda wange, era Olwazi lwange mwe neekweka.
Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.
23 Mukama alibabonereza olw’ebibi byabwe, n’abazikiriza olw’ebyonoono byabwe; Mukama Katonda waffe alibamalirawo ddala.
Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.
