Zabbuli 9
1 Ya Mukulu wa Bayimbi. Eyimbibwa okujjukira Okufa kw’Omwana. Zabbuli ya Dawudi. Nnaakutenderezanga, Ayi Mukama n’omutima gwange gwonna; nnaayolesanga ebikolwa byo eby’ekitalo byonna.
Til Sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David. Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,
2 Nnaasanyukanga era nnaajagulizanga mu ggwe. Nnaayimbanga nga ntendereza erinnya lyo, Ayi Mukama Ali Waggulu Ennyo.
glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,
3 Abalabe bange bazzeeyo emabega, beesittadde ne bazikiririra mu maaso go.
fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Aasyn.
4 Kubanga owagidde ebiŋŋwanira, n’ensonga zange; era otudde ku ntebe yo ey’obwakabaka n’osala omusango mu bwenkanya.
Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad paa Tronen som Retfærds Dommer.
5 Waboggolera amawanga, n’ozikiriza ababi; erinnya lyabwe n’olisangulirawo ddala emirembe n’emirembe.
Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.
6 Abalabe obamaliddewo ddala, n’ebibuga byabwe obizikirizza, era tewali aliddayo kubijjukira.
Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.
7 Naye Mukama afuga emirembe gyonna; era ataddewo entebe ye ey’okusalirako emisango.
Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,
8 Aliramula ensi mu butuukirivu, era alisalira abantu bonna emisango mu bwenkanya.
skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.
9 Mukama kye kiddukiro ky’abo abanyigirizibwa; era kye kigo kyabwe mu biseera eby’akabi.
HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;
10 Abo abamanyi erinnya lyo, Ayi Mukama, banaakwesiganga; kubanga abakunoonya tobaleka bokka.
og de stoler paa dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.
11 Muyimbe okutendereza Mukama, atudde ku ntebe ey’obwakabaka mu Sayuuni; mutegeeze amawanga gonna by’akoze.
Lovsyng HERREN, der bor paa Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!
12 Ajjukira n’awoolera eggwanga era assaayo omwoyo eri abo abanyigirizibwa.
Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Raab:
13 Onsaasire, Ayi Mukama; otunuulire abalabe bange abangigganya, onzigye ku miryango gy’okufa.
»HERRE, vær naadig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,
14 Ndyoke nkutenderezenga mu lwatu mu miryango gy’omuwala wa Sayuuni: era njagulizenga mu bulokozi bwo.
at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!«
15 Abantu mu mawanga bagudde mu binnya bye baasima; era n’emitego gyabwe gimasuse ne gibakwasa.
Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.
16 Mukama yeeraze nga bw’asala emisango egy’ensonga. Omubi akwatiddwa mu mutego gw’emikono gye.
HERREN blev aabenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. — Higgajon (Sela)
Til Dødsriget skal de gudløse fare, alle Folk, der ej kommer Gud i Hu. (Sheol h7585)
18 Kubanga abali mu kwetaaga tebalyerabirwa ennaku zonna, era n’ababonyaabonyezebwa tebaliggwaamu ssuubi emirembe gyonna.
Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Haab.
19 Ogolokoke, Ayi Mukama, tokkiriza muntu kuwangula; leka amawanga gasalirwe omusango mu maaso go.
Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker faa Magten, lad Folkene dømmes for dit Aasyn;
20 Bakankanye n’okutya, Ayi Mukama; amawanga gonna galyoke gategeere nti bantu buntu.
HERRE, slaa dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! (Sela)
