Zabbuli 89

1 Endagaano ya Katonda ne Dawudi. Nnaayimbanga ku kwagala kwo okungi, Ayi Mukama, emirembe gyonna. Nnaatenderezanga obwesigwa bwo n’akamwa kange, bumanyibwe ab’emirembe gyonna.

Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.

2 Ddala ddala nnaategeezanga nti okwagala kwo tekuggwaawo ennaku zonna; n’obwesigwa bwo bunywevu ng’eggulu.

For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.

3 Nakola endagaano n’omulonde wange; nalayirira omuweereza wange Dawudi nti,

«Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:

4 “Ezadde lyo nnaalinywezanga ennaku zonna, era entebe yo ey’obwakabaka nnaaginywezanga emirembe gyonna.”

«Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)

5 Eggulu linaatenderezanga ebyamagero byo n’obwesigwa bwo, Ayi Mukama, mu kibiina ky’abatukuvu bo.

Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.

6 Kale, mu ggulu waggulu, ani ageraageranyizika ne Mukama? Ani afaanana nga Mukama, mu abo ababeera mu ggulu?

For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?

7 Katonda atiibwa nnyo mu lukiiko olw’abatukuvu; era wa ntiisa okusinga bonna abamwetooloola.

Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.

8 Ayi Mukama Katonda ow’Eggye, ani akufaanana? Oli wa buyinza, Ayi Mukama, ojjudde obwesigwa.

Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.

9 Ggwe ofuga amalala g’ennyanja; amayengo gaayo bwe geekuluumulula ogakkakkanya.

Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.

10 Lakabu wamubetentera ddala; abalabe bo n’obasaasaanya n’omukono gwo ogw’amaanyi.

Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.

11 Eggulu liryo, n’ensi yiyo; ensi yonna gwe wagitonda ne byonna ebigirimu.

Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.

12 Watonda obukiikakkono n’obukiikaddyo; ensozi Taboli ne Kerumooni zitendereza erinnya lyo.

Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.

13 Oli wa buyinza bungi nnyo; omukono gwo gwa maanyi, omukono gwo ogwa ddyo gunaagulumizibwanga.

Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.

14 Obutuukirivu n’obwenkanya gwe musingi gw’obwakabaka bwo. Okwagala n’obwesigwa bye binaakukulemberanga.

Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.

15 Balina omukisa abantu abamanyi okukutendereza Mukama n’amaloboozi ag’essanyu; Ayi Mukama, banaatambuliranga mu ssanyu lyo.

Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.

16 Banaasanyukiranga mu linnya lyo okuzibya obudde, n’obutuukirivu bwo banaabugulumizanga.

I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.

17 Kubanga gw’obawa amaanyi ne bafuna ekitiibwa. Olw’okwagala kwo otutuusa ku buwanguzi olw’ekisa kyo.

For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.

18 Ddala ddala, Mukama ye ngabo yaffe, Omutukuvu wa Isirayiri kabaka waffe.

For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.

19 Mu biro biri eby’edda wayogera n’omuweereza wo omwesigwa mu kwolesebwa nti, Ngulumizizza omuzira ow’amaanyi; ngulumizizza omuvubuka okuva mu bantu abaabulijjo.

Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.

20 Nalaba Dawudi, omuweereza wange; ne mufukako amafuta gange amatukuvu okuba kabaka.

Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.

21 Nnaamukulemberanga, n’omukono gwange gunaamunywezanga.

Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.

22 Tewaliba mulabe we alimuwangula, so n’aboonoonyi tebaamunyigirizenga.

Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.

23 Abalabe be n’abamukyawa ndibamerengula, n’amaggye agamulwanyisa ndigabetenta.

Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.

24 Obwesigwa bwange n’okwagala kwange kunaabanga naye, ne mu linnya lyange aneeyongeranga okuba ow’amaanyi.

Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.

25 Alifuga okuva ku migga okutuuka ku nnyanja ennene.

Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.

26 Anankowoolanga ng’agamba nti, Ggwe Kitange era Katonda wange, ggwe Lwazi olw’Obulokozi bwange.

Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»

27 Ndimufuula omwana wange omubereberye, era kabaka asinga okugulumizibwa mu bakabaka bonna ab’ensi.

Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.

28 Okwagala kwange kunaabeeranga naye ennaku zonna; n’endagaano gye nkoze naye teeremenga kutuukirira.

Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.

29 Ezzadde lye teririggwaawo emirembe gyonna, n’obwakabaka bunaavanga mu kika kye ennaku zonna.

Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.

30 Abaana be bwe banaanyoomanga amateeka gange, ne batagoberera biragiro byange;

Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,

31 bwe banaamenyanga ebiragiro byange, ne batagondera mateeka gange,

dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,

32 ndibabonereza n’omuggo olw’ebibi byabwe, ne mbakuba emiggo olw’ebyonoono byabwe.

då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.

33 Naye ssirirekayo kumwagala, wadde okumenyawo obwesigwa bwange gy’ali.

Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.

34 Sigenda kulemwa kutuukiriza ndagaano yange, wadde okukyusa ku ebyo akamwa kange bye koogedde.

Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.

35 Nalayira omulundi gumu, ng’obutuukirivu bwange bwe buli, nti, “Dawudi sigenda kumulimba.”

Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.

36 Ezzadde lye teririggwaawo emirembe gyonna; n’entebe ye ey’obwakabaka enaabeerangawo emirembe gyonna okufaanana ng’enjuba.

Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.

37 Entebe ye ey’obwakabaka erinywezebwa emirembe n’emirembe, ng’omwezi ku ggulu era nga ye mujulirwa wange omwesigwa.

Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)

38 Naye kaakano, gwe wafukako amafuta omusudde, omukyaye era omunyiigidde.

Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.

39 Endagaano gye wakola n’omuweereza wo wagimenyawo, n’engule ye n’ogisuula eri mu nfuufu.

Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.

40 Wamenyaamenya bbugwe we yenna, n’oggyawo n’ebigo bye.

Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.

41 Abatambuze baanyaga ebintu bye; n’afuuka ekisekererwa mu baliraanwa be.

Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.

42 Wayimusa omukono gw’abalabe be ogwa ddyo, n’osanyusa abalabe be bonna.

Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.

43 Wakyusa ekitala kye n’otomuyamba mu lutalo.

Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.

44 Ekitiibwa kye wakikomya; entebe ye ey’obwakabaka n’ogisuula wansi.

Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.

45 Ennaku z’obuvuka bwe wazisalako, n’omuswaza.

Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)

46 Ayi Mukama, olyekweka ennaku zonna? Obusungu bwo obubuubuuka ng’omuliro bulikoma ddi?

Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?

47 Jjukira ekiseera ky’obulamu bwange nga bwe kiri ekimpi. Wateganira bwereere okutonda abantu bonna!

Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.

48 Muntu ki omulamu atalifa, omuntu asobola okwewonya okufa n’awangula amaanyi g’emagombe? (Sheol h7585)

Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)

49 Ayi Mukama, okwagala kwo okw’edda okutaggwaawo, kwe walayirira Dawudi mu bwesigwa bwo, kuli luuyi wa?

Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?

50 Ayi Mukama, jjukira abaweereza bo nga basekererwa, engeri abantu ab’omu mawanga amangi, bwe banzitoowerera mu mutima nga banvuma;

Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,

51 abalabe bo banvuma, Ayi Mukama; ne bajerega oyo gwe wafukako amafuta, nga bamukijjanya buli gy’alaga.

at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.

52 Mukama atenderezebwenga emirembe gyonna!

Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!