Zabbuli 78

1 Oluyimba lwa Asafu. Muwulire okuyigiriza kwange mmwe abantu bange, musseeyo omwoyo ku bye njogera.

Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!

2 Ndyogerera mu ngero, njogere ebintu eby’ekyama ebyaliwo edda,

Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.

3 ebintu bye twawulira ne tumanya; ebintu bajjajjaffe bye baatutegeeza.

Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,

4 Tetuubikisenga baana baabwe, naye tunaabuuliranga buli mulembe ogunnaddangawo ebikolwa bya Mukama eby’ekitalo, n’amaanyi ge n’ebyamagero bye yakola.

det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.

5 Yawa Yakobo ebiragiro, n’ateeka amateeka mu Isirayiri; n’alagira bajjajjaffe babiyigirizenga abaana baabwe,

Han hev sett upp eit vitnemål i Jakob, og ei lov hev han lagt i Israel, som han baud våre feder, til å kunngjera deim for borni,

6 ab’omu mulembe oguliddirira nabo babimanye, n’abaana abalizaalibwa, nabo babiyigirize abaana baabwe,

so den komande ætti, dei born som skulde verta fødde, kunde kjenna deim, at dei kunde koma fram og fortelja um deim til sine born,

7 balyoke beesigenga Katonda, era balemenga okwerabira ebyo byonna Katonda bye yakola; naye bagonderenga ebiragiro bye.

og setja si von til Gud, og ikkje gløyma Guds verk, men taka vare på hans bodord,

8 Baleme okuba nga bajjajjaabwe, omulembe ogw’abakakanyavu era abajeemu abatali bawulize, ab’emyoyo egitali myesigwa eri Katonda.

og ikkje vera som deira feder, ei tver og tråssug ætt, ei ætt som ikkje gjorde sitt hjarta fast, og som i si ånd ikkje var trufast mot Gud.

9 Abaana ba Efulayimu abaalina obusaale obw’okulwanyisa, naye ne badduka mu lutalo,

Efraims born, dei væpna bogeskyttarar, dei snudde på stridsdagen.

10 tebaatuukiriza ndagaano ya Katonda; ne bagaana okugondera amateeka ga Mukama.

Dei heldt ikkje Guds pakt og vilde ikkje ferdast i hans lov.

11 Beerabira ebyo bye yakola, n’ebyamagero bye yabalaga.

Og dei gløymde hans storverk og hans under som han hadde synt deim.

12 Yakola ebyamagero mu maaso ga bajjajjaabwe nga bali mu nsi y’e Misiri, mu kitundu kya Zowani.

For deira feder hadde han gjort under i Egyptarlandet på Soans mark.

13 Ennyanja yajaawulamu, amazzi ne geetuuma ebbali n’ebbali ng’ebisenge.

Han kløyvde havet og let deim ganga igjenom, og let vatnet standa som ein haug.

14 Emisana yabakulemberanga n’ekire, n’ekiro n’abakulemberanga n’empagi ey’omuliro.

Og han leidde deim med skyi um dagen, og heile natti ved elds ljos.

15 Yayasa enjazi mu ddungu, n’abawa amazzi amangi agaali ng’agava mu buziba bw’ennyanja.

Han kløyvde berg i øydemarki og let deim drikka som av store vatsdjup.

16 Yaggya ensulo mu lwazi, n’akulukusa amazzi ng’emigga.

Og han let bekkjer koma or fjellet og fekk vatn til å renna ned som elvar.

17 Naye bo ne beeyongera bweyongezi okwonoona, ne bajeemera Oyo Ali Waggulu Ennyo nga bali mu ddungu.

Men dei heldt endå på og synda imot honom, og var tråssuge mot den Høgste i øydemarki.

18 Ne bagezesa Katonda mu bugenderevu, nga bamusaba emmere gye baalulunkanira.

Og dei freista Gud i sitt hjarta, so dei kravde mat for si lyst.

19 Era ne boogera ku Katonda; nga bagamba nti, “Katonda asobola okutuliisiza mu ddungu?

Og dei tala imot Gud, dei sagde: «Kann vel Gud duka bord i øydemarki?

20 Weewaawo yakuba olwazi, amazzi ne gakulukuta ng’emigga; naye anaatuwa emmere? Anaawa abantu be ennyama?”

Sjå, han slo i berg, so vatn rann ut, og bekkjer fløymde. Tru han og kann gjeva brød, eller koma med kjøt til sitt folk?»

21 Awo Mukama bwe yawulira ebyo n’asunguwala nnyo; omuliro gwe ne gwaka ku Yakobo, n’obusungu bwe ne bubuubuukira ku Isirayiri.

Difor, då Herren høyrde det, vart han harm, og eld loga upp mot Jakob, og vreide reiste seg mot Israel;

22 Kubanga tebakkiriza Katonda, era tebeesiga maanyi ge agalokola.

for dei trudde ikkje på Gud og leit ikkje på hans frelsa.

23 Naye era n’alagira eggulu; n’aggulawo enzigi z’omu ggulu.

Og han gav skyerne ovantil, og himmelportarne let han upp.

24 N’abaweereza maanu okuva mu ggulu balye. Yabawa emmere eyava mu ggulu.

Og han let manna regna yver deim til føda, og himmelkorn gav han deim.

25 Abantu ne balya emmere ya bamalayika; Mukama n’abawanga emmere nnyingi eyabamaliranga ddala.

Englebrød fekk menneskje eta, nista sende han deim til mette.

26 N’akunsa empewo ey’Ebuvanjuba okuva mu ggulu, era n’aweereza empewo okuva obukiika obwaddyo n’amaanyi ge.

Han let austanvinden fara ut i himmelen, og han førde sunnanvinden fram ved si magt.

27 Yatonnyesa ennyama okuva mu ggulu ennyingi ennyo ng’enfuufu; n’abaweereza n’obunyonyi enkumu ennyo ng’omusenyu gw’okulubalama lw’ennyanja.

Og han let kjøt regna yver deim som dust, og fljugande fuglar som havsens sand,

28 Ebyokulya ebyo n’abisuula wakati mu lusiisira lwabwe; okwetooloola eweema zaabwe.

og han let deim falla ned midt i deira læger, kringum deira bustader.

29 Awo ne balya ne bakkuta nnyo; kubanga yabawa kye baali bayaayaanira.

Og dei åt og vart ovleg mette, og det dei hadde hug på, let han deim få.

30 Naye bwe baali nga bakyalulunkana, nga n’emmere ekyali mu kamwa kaabwe,

Dei var ikkje komne burt frå si lyst, endå hadde dei maten i munnen,

31 obusungu bwa Mukama ne bubabuubuukirako, n’abattamu abasajja abasinga amaanyi; abavubuka ba Isirayiri ne bazikirizibwa.

då steig Guds vreide upp imot deim, og han drap deira sterke menner hjå deim, og Israels ungdomar slo han ned.

32 Naye newaakubadde ebyo byonna byabatuukako, kyokka beeyongera okwonoona; newaakubadde nga yabakolera ebyamagero, naye tebakkiriza.

Med alt dette synda dei endå, og dei trudde ikkje på hans under.

33 Mukama kyeyava asala ku myaka gyabwe, n’abaleetako okuzikirizibwa okw’amangu era okw’entiisa.

Og han let deira dagar kverva i fåfengd, og deira år i rædsla.

34 Bwe yattanga abamu ku bo, ne balyoka bamunoonya, ne beenenya ne badda gy’ali.

Når han slo deim ned, då spurde dei etter honom, og vende um og søkte Gud,

35 Ne bajjukira nti Katonda lwe Lwazi lwabwe; era nti Katonda Ali Waggulu Ennyo ye Mununuzi waabwe.

og kom i hug at Gud var deira berg og den høgste Gud var deira atterløysar.

36 Kyokka baamuwaananga n’emimwa gyabwe, nga bwe bamulimba n’ennimi zaabwe,

Men dei gjølte for honom med sin munn, og laug for honom med si tunga.

37 so tebaali beesigwa mu mitima gyabwe, era nga tebatuukiriza ndagaano ye.

Og deira hjarta hekk ikkje fast ved honom, og dei var ikkje true mot hans pakt.

38 Naye ye n’abakwatirwanga ekisa n’abasonyiwanga, n’atabazikiriza; emirundi n’emirundi ng’akoma ku busungu bwe, n’atabamalirako kiruyi kye okubazikiririza ddala.

Men han er miskunnsam, han forlet skuld og tyner ikkje, og mange gonger let han sin vreide venda um, og han vakte ikkje heile sin harm.

39 Yajjukira nga baali mubiri bubiri; ng’empewo egenda n’etedda!

Og han kom i hug at dei var kjøt, ein andepust som kverv og ikkje kjem att.

40 Baamujeemeranga nnyo bwe baali mu ddungu; ne banakuwaza nnyo omutima gwe.

Kor ofte dei tråssa honom i øydemarki og gjorde honom sorg i audni!

41 Ne baddamu ne bakema Katonda, ne banyiiza Omutukuvu wa Isirayiri.

Og dei freista atter Gud og krenkte Israels Heilage.

42 Tebajjukira buyinza bwe; wadde olunaku lwe yabanunulirako mu mikono gy’omulabe;

Dei kom ikkje handi hans i hug, eller den dagen då han fria deim frå fienden,

43 bwe yalaga obubonero bwe mu Misiri, n’ebyamagero bye mu kitundu kya Zowani,

då han gjorde sine teikn i Egyptarland, og sine undergjerningar på Soans mark.

44 yafuula amazzi g’emigga gyabwe omusaayi, ne batanywa mazzi gaagyo.

Og han gjorde deira elvar til blod, og sine rennande vatn kunde dei ikkje drikka.

45 Yabaweereza agabinja g’ensowera ne zibaluma, n’abaweereza n’ebikere ne bibadaaza.

Han sende imot deim flugesvermar som åt deim upp, og froskar som tynte deim.

46 Ebirime n’ebibala byabwe yabiwa enzige ne bulusejjera.

Og han gav deira grøda til gnagaren og deira arbeid til grashoppen.

47 Yazikiriza emizabbibu gyabwe n’omuzira, era ne gukuba n’emisukomooli gyabwe.

Han slo deira vintre ned med hagl og deira morbærtre med haglsteinar.

48 Yatta ente zaabwe n’amayinja g’omuzira; n’ebisibo byabwe ne bittibwa eraddu.

Og han gav deira fe til haglet og deira hjorder til eldingarne.

49 Obusungu bwe obungi bwababuubuukirako, n’ekiruyi kye n’obukambwe ne bibamalamu ensa. N’alyoka abasindikira ekibinja kya bamalayika okubazikiriza.

Han sende på deim sin brennande vreide, sinne og harm og trengsla, ei sending av uferds-englar.

50 Yabalaga obusungu bwe, n’atabasonyiwa kufa, n’abasindikira kawumpuli.

Han braut veg for sin vreide, han sparde ikkje deira sjæl for dauden, og deira liv gav han til sotti.

51 Yatta ababereberye bonna ab’omu Misiri, nga be bavubuka ab’ebibala ebibereberye eby’omu nnyumba ya Kaamu.

Og han slo alle fyrstefødde i Egyptarland, fyrstegrøda av dei sterke i Khams tjeld.

52 N’alyoka afulumya abantu be ng’endiga, n’abatambuza mu ddungu ng’ekisibo.

Og han let sitt folk fara av stad som sauer, og førde deim som ei hjord i øydemarki.

53 N’abaluŋŋamya mu mirembe nga tebatya, ennyanja n’esaanyaawo abalabe baabwe.

Og han leidde deim trygt, og dei ræddast ikkje, men havet løynde deira fiendar.

54 N’abatuusa ku nsalo y’ensi entukuvu; ku lusozi lwe yeewangulira, n’omukono gwe ogwa ddyo.

Og han førde deim til sitt heilage landmerke, det fjell som hans høgre hand hadde vunne.

55 Yagobamu amawanga nga balaba, n’abagabanyiza ebitundu by’ensi eyo; n’atuuza bulungi ebika bya Isirayiri mu maka gaabyo.

Og han dreiv ut heidningar for deim, og let deira land falla til deim som arv, og let Israels ætter bu i deira tjeld.

56 Naye era ne bakema Katonda; ne bamujeemera oyo Ali Waggulu Ennyo, ne bagaana okugondera ebiragiro bye.

Men dei freista Gud, den Høgste, og tråssa honom, og hans vitnemål agta dei ikkje på.

57 Ne bamuvaako ne baba bakuusa nga bajjajjaabwe bwe baali, ne baggwaamu obwesigwa ng’omutego gw’obusaale omukyamu.

Og dei veik av og var utrugne som deira feder, dei vende um som ein veik boge.

58 Kubanga baasunguwaza Katonda olw’ebifo ebigulumivu bo bye beegunjira okusinzizangamu, ne bamukwasa obuggya olwa bakatonda baabwe abalala.

Dei harma honom med sine haugar og eggja honom med sine avgudar.

59 Katonda bwe yabiraba n’asunguwala nnyo, n’aviira ddala ku Isirayiri.

Gud høyrde det og vart vreid, og han vart svært leid av Israel.

60 N’ava mu weema ey’omu Siiro, eweema mwe yabeeranga ng’ali mu bantu be.

Og han gjekk burt frå sin bustad i Silo, det tjeld han hadde slege upp millom menneskje.

61 N’awaayo amaanyi ge mu busibe, n’ekitiibwa kye n’akiwaayo eri omulabe.

Og han let sin styrke verta førd burt som fange, og gav si æra i fiendehand.

62 Abantu be yabaleka ne battibwa n’ekitala, n’asunguwalira omugabo gwe.

Og han gav sitt folk til sverdet, og på sin arv harmast han.

63 Omuliro ne gusaanyaawo abavubuka baabwe abalenzi, ne bawala baabwe ne babulwa ow’okubawasa.

Eld åt deira unge menner, og deira møyar fekk ingen bruresong.

64 Bakabona baabwe battibwa n’ekitala, ne bannamwandu baabwe tebaasobola kubakungubagira.

Deira prestar fall for sverdet, og deira enkjor fekk ikkje syrgja

65 Awo Mukama n’alyoka agolokoka ng’ali nga ava mu tulo, ng’omusajja omuzira azuukuka mu tulo ng’atamidde.

Då vakna Herren som ein sovande, som ei kjempa frå rus av vin.

66 N’akuba abalabe be ne badduka; n’abaswaza emirembe gyonna.

Og han slo sine fiendar attende, og han førde yver deim æveleg skam.

67 Mukama yaleka ennyumba ya Yusufu, n’ekika kya Efulayimu n’atakironda;

Og han støytte burt Josefs tjeld, og Efraims ætt valde han ikkje ut.

68 naye n’alonda ekika kya Yuda, lwe lusozi Sayuuni lwe yayagala.

Men han valde Judas ætt, Sions fjell som han elska.

69 N’azimba awatukuvu we ne wagulumira ng’ensozi empanvu; ne waba ng’ensi gye yanyweza emirembe gyonna.

Og han bygde sin heilagdom som høge fjell, liksom jordi som han hev grunnfest til æveleg tid.

70 Yalonda Dawudi omuweereza we; n’amuggya mu kulunda endiga.

Og han valde ut David, sin tenar, og tok honom frå sauegrindarne.

71 Ave mu kuliisa endiga, naye alundenga Yakobo, be bantu be, era alabirirenga Isirayiri omugabo gwe, gwe yeerondera.

Han førde honom frå lambsauerne som han fylgde, til å gjæta Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.

72 N’abalabirira n’omutima ogutaliimu bukuusa, n’abakulembera n’amagezi g’emikono gye.

Og han gjætte deim etter sitt ærlege hjarta, og med si kloke hand leidde han deim.