< Zabbuli 77 >
1 Ya Mukulu wa Bayimbi. Zabbuli ya Asafu. Nnaakaabirira Katonda ambeere, ddala nnaakaabirira Katonda nga musaba ampulire.
Til songmeisteren, for Jedutun; ein salme av Asaf. Eg ropar til Gud, og eg vil skrika; eg ropar til Gud, og han vil venda øyra til meg.
2 Bwe nnali mu nnaku, nanoonya Mukama, ekiro kyonna ne ngolola emikono gyange obutakoowa; emmeeme yange neegaana okusanyusibwa.
Den Dagen eg er i naud, søkjer eg Herren, um natti retter eg ut handi, og ho vert ikkje trøytt, mi sjæl vil ikkje lata seg trøysta.
3 Nakujjukiranga, Ayi Katonda ne nsinda, ne nfumiitiriza emmeeme yange n’ezirika.
Eg vil koma Gud i hug og sukka, eg vil tenkja etter, og mi ånd vanmegtast. (Sela)
4 Tewaŋŋanya kwebaka; natawaanyizibwa nnyo ne sisobola kwogera.
Du held augo mine vakande, eg er uroleg og talar ikkje.
5 Ne ndowooza ku biseera eby’edda, ne nzijukira emyaka egyayita.
Eg tenkjer på fordoms dagar, på lengst framfarne år.
6 Najjukiranga ennyimba zange ekiro, ne nfumiitiriza nga bwe neebuuza mu mutima gwange nti:
Eg vil koma i hug min strengleik um natti, i mitt hjarta vil eg grunda, og mi ånd vil ransaka.
7 “Mukama anaatusuuliranga ddala ennaku zonna naataddayo kutulaga kisa kye?
Vil Herren æveleg støyta burt? vil han ikkje lenger visa nåde?
8 Okwagala kwe okutaggwaawo kukomedde ddala? Kye yasuubiza kibulidde ddala emirembe n’emirembe?
Er det for all tid ute med hans miskunn? Hev hans lovnad vorte upp i inkje frå ætt til ætt?
9 Katonda yeerabidde ekisa kye? Asunguwalidde ddala ne yeggyako n’okusaasira kwe?”
Hev Gud gløymt å vera nådig? Eller hev han i vreide stengt for sin godhug? (Sela)
10 Awo ne ndowooza nti, “Ebyo bye mmanyi eby’emyaka emingi eby’omukono ogwa ddyo ogw’oyo Ali Waggulu Ennyo.”
Eg segjer: Dette er mi plåga, det er år frå høgre handi til den Høgste.
11 Nnajjukiranga ebikolwa bya Mukama, weewaawo, nnajjukiranga ebyamagero byo eby’edda.
Eg vil forkynna Herrens gjerningar, for eg vil minnast dine under frå fordoms tid.
12 Nnaafumiitirizanga ku bikolwa byo byonna eby’amaanyi; nnaalowoozanga ku byamagero byo byonna.
Og eg vil tenkja etter alt ditt verk, og på dine store gjerningar vil eg grunda.
13 Ekkubo lyo, Ayi Katonda, liri mu watukuvu. Tewali katonda yenkana Katonda waffe.
Gud, i heilagdom er din veg, kven er ein gud, stor som Gud?
14 Ggwe Katonda akola eby’amagero; era amaanyi go ogalaga mu mawanga.
Du er den Gud som gjer under; du hev kunngjort din styrke millom folkeslagi.
15 Wanunula abantu bo n’omukono gwo, abazzukulu ba Yakobo ne Yusufu.
Du hev løyst ditt folk ut med velde, borni åt Jakob og Josef. (Sela)
16 Amazzi gaakulaba, Ayi Katonda; amazzi bwe gaakulaba ne gatya, n’obuziba ne bukankanira ddala.
Vatni såg deg, Gud, vatni såg deg og bivra, ja, djupi skalv.
17 Ebire byayiwa amazzi ne bivaamu n’okubwatuka, era n’obusaale bwo ne bubuna.
Skyerne gav vatn, himmelen dunde, ja, dine piler flaug ikring.
18 Eddoboozi lyo ery’okubwatuka lyawulirwa mu kikuŋŋunta okumyansa kwo ne kumulisa ensi. Ensi n’ekankana n’enyeenyezebwa.
Di tora dunde i kvervelstormen, eldingar lyste upp jordriket, jordi skalv og riste.
19 Ekkubo lyo lyali mu nnyanja; wayita mu mazzi amangi, naye ebigere mwe walinnya tebyalabika.
I havet gjekk din veg, og dine stigar gjenom store vatn, og dine fotspor vart ikkje kjende.
20 Wakulembera abantu bo ng’ekisibo, nga bali mu mikono gya Musa ne Alooni.
Du førde ditt folk som ei hjord ved handi åt Moses og Aron.