Zabbuli 77
1 Ya Mukulu wa Bayimbi. Zabbuli ya Asafu. Nnaakaabirira Katonda ambeere, ddala nnaakaabirira Katonda nga musaba ampulire.
Til sangmesteren, for Jedutun; av Asaf; en salme. Min røst er til Gud, og jeg vil rope; min røst er til Gud, og han vil vende øret til mig.
2 Bwe nnali mu nnaku, nanoonya Mukama, ekiro kyonna ne ngolola emikono gyange obutakoowa; emmeeme yange neegaana okusanyusibwa.
På min nøds dag søker jeg Herren; min hånd er utrakt om natten og blir ikke trett, min sjel vil ikke la sig trøste.
3 Nakujjukiranga, Ayi Katonda ne nsinda, ne nfumiitiriza emmeeme yange n’ezirika.
Jeg vil komme Gud i hu og sukke; jeg vil gruble, og min ånd vansmekter. (Sela)
4 Tewaŋŋanya kwebaka; natawaanyizibwa nnyo ne sisobola kwogera.
Du holder mine øine oppe i nattevaktene; jeg er urolig og taler ikke.
5 Ne ndowooza ku biseera eby’edda, ne nzijukira emyaka egyayita.
Jeg tenker på fordums dager, på de lengst fremfarne år.
6 Najjukiranga ennyimba zange ekiro, ne nfumiitiriza nga bwe neebuuza mu mutima gwange nti:
Jeg vil komme i hu mitt strengespill om natten, i mitt hjerte vil jeg gruble, og min ånd ransaker.
7 “Mukama anaatusuuliranga ddala ennaku zonna naataddayo kutulaga kisa kye?
Vil da Herren forkaste i all evighet, og vil han ikke mere bli ved å vise nåde?
8 Okwagala kwe okutaggwaawo kukomedde ddala? Kye yasuubiza kibulidde ddala emirembe n’emirembe?
Er det for all tid ute med hans miskunnhet? er hans løfte blitt til intet slekt efter slekt?
9 Katonda yeerabidde ekisa kye? Asunguwalidde ddala ne yeggyako n’okusaasira kwe?”
Har Gud glemt å være nådig? Har han i vrede tillukket sin barmhjertighet? (Sela)
10 Awo ne ndowooza nti, “Ebyo bye mmanyi eby’emyaka emingi eby’omukono ogwa ddyo ogw’oyo Ali Waggulu Ennyo.”
Jeg sier: Dette er min plage, det er år fra den Høiestes høire hånd.
11 Nnajjukiranga ebikolwa bya Mukama, weewaawo, nnajjukiranga ebyamagero byo eby’edda.
Jeg vil forkynne Herrens gjerninger; for jeg vil komme dine under i hu fra fordums tid.
12 Nnaafumiitirizanga ku bikolwa byo byonna eby’amaanyi; nnaalowoozanga ku byamagero byo byonna.
Og jeg vil eftertenke alt ditt verk, og på dine store gjerninger vil jeg grunde.
13 Ekkubo lyo, Ayi Katonda, liri mu watukuvu. Tewali katonda yenkana Katonda waffe.
Gud! Din vei er i hellighet; hvem er en gud stor som Gud?
14 Ggwe Katonda akola eby’amagero; era amaanyi go ogalaga mu mawanga.
Du er den Gud som gjør under; du har kunngjort din styrke blandt folkene.
15 Wanunula abantu bo n’omukono gwo, abazzukulu ba Yakobo ne Yusufu.
Du har forløst ditt folk med velde, Jakobs og Josefs barn. (Sela)
16 Amazzi gaakulaba, Ayi Katonda; amazzi bwe gaakulaba ne gatya, n’obuziba ne bukankanira ddala.
Vannene så dig, Gud, vannene så dig, de bevet, ja avgrunnene skalv.
17 Ebire byayiwa amazzi ne bivaamu n’okubwatuka, era n’obusaale bwo ne bubuna.
Skyene utøste vann, himlene lot sin røst høre, ja dine piler fløi hit og dit.
18 Eddoboozi lyo ery’okubwatuka lyawulirwa mu kikuŋŋunta okumyansa kwo ne kumulisa ensi. Ensi n’ekankana n’enyeenyezebwa.
Din tordens røst lød i stormhvirvelen, lyn lyste op jorderike, jorden bevet og skalv.
19 Ekkubo lyo lyali mu nnyanja; wayita mu mazzi amangi, naye ebigere mwe walinnya tebyalabika.
Gjennem havet gikk din vei, og dine stier gjennem store vann, og dine fotspor blev ikke kjent.
20 Wakulembera abantu bo ng’ekisibo, nga bali mu mikono gya Musa ne Alooni.
Du førte ditt folk som en hjord ved Moses' og Arons hånd.
