Zabbuli 44
1 Ya mukulu wa bayimbi. Zabbuli ya Batabani ba Koola. Ayi Katonda, twawulira n’amatu gaffe, bajjajjaffe baatubuulira, ebyo bye wakola mu biro byabwe, mu nnaku ez’edda ezaayita.
Til sangmesteren; av Korahs barn; en læresalme. Gud, med våre ører har vi hørt, våre fedre har fortalt oss den gjerning du gjorde i deres dager, i fordums dager.
2 Nga bwe wagoba amawanga mu nsi n’ogiwa bajjajjaffe, wasaanyaawo amawanga n’okulaakulanya bajjajjaffe.
Du drev hedningene ut med din hånd, men dem plantet du; du ødela folkene, men dem lot du utbrede sig.
3 Ekitala kyabwe si kye kyabaleetera okuwangula ensi, n’omukono gwabwe si gwe gwabalokola; wabula baawangula n’omukono gwo ogwa ddyo awamu n’obulungi bwo, kubanga wabaagala.
For ikke ved sitt sverd inntok de landet, og deres arm hjalp dem ikke, men din høire hånd og din arm og ditt åsyns lys; for du hadde behag i dem.
4 Ggwe oli Kabaka wange, era Katonda wange; awa Yakobo obuwanguzi.
Du er min konge, Gud; byd at Jakob skal frelses!
5 Ku lulwo tunaawangulanga abalabe baffe; ku lw’erinnya lyo tunaalinnyiriranga abalabe baffe.
Ved dig skal vi nedstøte våre fiender, ved ditt navn skal vi nedtrede dem som reiser sig imot oss.
6 Ddala ddala omutego gwange ogw’obusaale si gwe neesiga, n’ekitala kyange si kye kimpa obuwanguzi.
For på min bue stoler jeg ikke, og mitt sverd frelser mig ikke,
7 Wabula ggwe otulokola mu balabe baffe, n’oswaza abo abatuyigganya.
men du har frelst oss fra våre fiender, og våre avindsmenn har du gjort til skamme.
8 Twenyumiririza mu Katonda olunaku lwonna. Era tunaatenderezanga erinnya lyo emirembe gyonna.
Gud priser vi den hele dag, og ditt navn lover vi evindelig. (Sela)
9 Naye kaakano otusudde ne tuswala; era tokyatabaala na magye gaffe.
Og enda har du nu forkastet oss og latt oss bli til skamme, og du drar ikke ut med våre hærer.
10 Watuzza emabega okuva mu bifo mwe twali ng’abalabe baffe balaba, abatuyigganya ne batunyaga.
Du lar oss vike tilbake for fienden, og våre avindsmenn tar sig bytte.
11 Watuwaayo okuliibwa ng’endiga; n’otusaasaanya mu mawanga.
Du gir oss bort som får til å etes, og spreder oss iblandt hedningene.
12 Watunda abantu bo omuwendo mutono nnyo, n’otobaako ky’oganyulwa.
Du selger ditt folk for intet, og du setter ikke prisen på dem høit.
13 Watufuula ekivume eri baliraanwa baffe, ekinyoomebwa era ekisekererwa abo abatwetoolodde.
Du gjør oss til hån for våre naboer, til spott og spe for dem som bor omkring oss.
14 Otufudde ekinyoomebwa mu mawanga gonna; era abantu banyeenya emitwe gyabwe.
Du gjør oss til et ordsprog iblandt hedningene; de ryster på hodet av oss iblandt folkene.
15 Nswazibwa obudde okuziba, amaaso gange ne gajjula ensonyi,
Hele dagen står min skam for mine øine, og blygsel dekker mitt ansikt,
16 olw’abo abangigganya, abanvuma nga tebandabamu ka buntu, olw’omulabe amaliridde okuwoolera eggwanga.
når jeg hører spotteren og håneren, når jeg ser fienden og den hevngjerrige.
17 Ebyo byonna bitutuseeko, newaakubadde nga tetukwerabidde, wadde obutagondera ndagaano yo.
Alt dette er kommet over oss, enda vi ikke har glemt dig og ikke sveket din pakt.
18 Omutima gwaffe tegukuvuddeeko, so tetugaanyi kutambulira mu kkubo lyo.
Vårt hjerte vek ikke tilbake, og våre skritt bøide ikke av fra din vei,
19 Naye ggwe otubonerezza n’otulekera emisege, n’otuleka mu kizikiza ekikutte.
så du skulde sønderknuse oss der hvor sjakaler bor, og dekke oss med dødsskygge.
20 Ddala singa twerabira erinnya lya Katonda waffe, ne tusinza katonda omulala,
Dersom vi hadde glemt vår Guds navn og utbredt våre hender til en fremmed gud,
21 ekyo Katonda waffe teyandikizudde? Kubanga ye amanyi n’ebikisibwa mu mutima.
skulde Gud da ikke utforske det? Han kjenner jo hjertets skjulte tanker.
22 Katonda waffe, tetukuvuddeeko, kubanga ku lulwo tuttibwa obudde okuziba, era tuli ng’endiga ez’okusalibwa.
Men for din skyld drepes vi hele dagen, vi er regnet som slaktefår.
23 Golokoka Ayi Mukama, lwaki weebase? Zuukuka! Totusuula Ayi Mukama!
Våkn op! Hvorfor sover du, Herre? Våkn op, forkast ikke for evig tid!
24 Lwaki otwekwese? Lwaki tofaayo ku kulumwa kwaffe n’okujoogebwa?
Hvorfor skjuler du ditt åsyn, glemmer vår elendighet og vår trengsel?
25 Ddala ddala tusuuliddwa mu nfuufu; tuli ku ttaka.
For vår sjel er nedbøid i støvet, vårt legeme nedtrykt til jorden.
26 Golokoka otuyambe; tulokole olw’okwagala kwo okutaggwaawo.
Reis dig til hjelp for oss, og forløs oss for din miskunnhets skyld!
