Zabbuli 37

1 Zabbuli ya Dawudi. Teweeraliikiriranga olw’abantu ababi, so tokwatirwanga buggya abo abakola ebitasaana.

Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!

2 Kubanga bagenda kuwotoka ng’omuddo, bafiire ddala ng’essubi ekkalu.

For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.

3 Weesigenga Mukama okolenga bulungi, onoobeeranga n’emirembe mu nsi n’ofuna ebirungi.

Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!

4 Sanyukiranga mu Mukama, anaakuwanga omutima gwo bye gwetaaga.

Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.

5 By’okola byonna byesigamyenga ku Mukama; mwesigenga, anaakukoleranga ky’oyagala.

Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;

6 Anaayolekanga obutuukirivu bwo ng’omusana, n’obwenkanya bw’ebikolwa byo ne bwakaayakana ng’enjuba ey’omu ttuntu.

og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.

7 Siriikirira awali Mukama, ogumiikirize ng’olindirira ky’anaakola. Tofangayo ng’abalala bafunye ebirungi nga bayita mu kutetenkanya kwabwe okubi.

Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!

8 Tonyiiganga era weewale ekiruyi; teweeraliikiriranga kubanga bivaamu bibi byereere.

Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!

9 Kubanga ababi balisalibwako, naye abeesiga Mukama baligabana ensi.

For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.

10 Wanaayitawo akabanga katono ababi baggweerewo ddala; wadde mulibanoonya temulibalabako.

Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.

11 Naye abateefu baligabana ensi ne beeyagalira mu ddembe eritatendeka.

Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.

12 Ababi basalira abatuukirivu enkwe, ne babalumira obujiji.

Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.

13 Naye Mukama asekerera ababi, kubanga amanyi ng’entuuko zaabwe ziri kumpi.

Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.

14 Ababi basowoddeyo ebitala byabwe ne baleega emitego gy’obusaale, batte abaavu n’abali mu kwetaaga era basaanyeewo abo abatambulira mu kkubo eggolokofu.

Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.

15 Naye ebitala byabwe birifumita mitima gyabwe gyennyini, n’emitego gyabwe egy’obusaale girimenyebwa.

Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.

16 Ebitono omutuukirivu by’alina bisinga obugagga bw’ababi abangi;

Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.

17 kubanga amaanyi g’abakola ebibi galikoma, naye Mukama anaawaniriranga abatuukirivu.

For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.

18 Ennaku z’abataliiko kya kunenyezebwa, zimanyibwa Mukama, era omugabo gwabwe gunaabanga gwa lubeerera.

Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.

19 Mu biseera eby’akabi ebyakatyabaga tebaayongoberenga, ne mu biro eby’enjala banakkusibwanga.

Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.

20 Naye ababi balizikirira; abalabe ba Mukama balifaanana ng’obulungi bwe ttale, era baliggwaawo, baliggwaawo ng’omukka.

For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.

21 Ababi beewola, ne batasasula; naye abatuukirivu basaasira era bagaba bingi.

Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.

22 Abo Mukama b’awa omukisa baligabana ensi, naye abo b’akolimira balizikirizibwa.

For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.

23 Mukama bw’asanyukira ekkubo ly’omuntu, aluŋŋamya entambula ye.

Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.

24 Ne bw’aneesittalanga, taagwenga wansi, kubanga omukono gwa Mukama gumuwanirira.

Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.

25 Nnali muto kati nkaddiye, naye sirabanga batuukirivu nga balekeddwa ttayo, wadde abaana baabwe nga basabiriza ekyokulya.

Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.

26 Bagaba bingi bulijjo, era baazika ku byabwe n’essanyu. Abaana baabwe banaaweebwanga omukisa.

Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.

27 Muve mu bibi, mukolenga ebirungi, munaabanga balamu emirembe gyonna.

Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.

28 Kubanga Mukama ayagala ab’amazima, n’abeesigwa be taabaabulirenga. Banaalabirirwanga emirembe gyonna; naye ezzadde ly’ababi lirizikirizibwa.

For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.

29 Abatuukirivu baligabana ensi ne babeeranga omwo emirembe gyonna.

Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.

30 Akamwa k’omutuukirivu koogera bya magezi, n’olulimi lwe lwogera bya mazima.

Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.

31 Amateeka ga Katonda we gali mu mutima gwe, era ebigere bye tebiseerera.

Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.

32 Omubi ateega omutuukirivu ng’anoonya okumutta,

Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.

33 naye Mukama taliganya babi kuwangula, wadde okukkiriza abatuukirivu okusingibwa omusango.

Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.

34 Lindirira Mukama n’okugumiikiriza, otambulirenga mu makubo ge; naye alikugulumiza n’akuwa ensi; ababi bwe balisalirwako olikitegeera.

Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.

35 Nalaba omuntu omubi era omukambwe ennyo, naye nga buli ky’akola kimugendera bulungi, ng’agimuse ng’omuti ogukulidde mu ttaka eggimu,

Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.

36 naye teyalwawo n’abula, ne mmumagamaga buli wantu, nga talabikako.

Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.

37 Tunuulira omuntu ataliiko kya kunenyezebwa, wekkaanye oyo omulongoofu; obulamu bwe bunajjulanga emirembe.

Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.

38 Naye aboonoonyi bonna balizikirizibwa; ezzadde ly’ababi lirisaanyizibwawo.

Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.

39 Obulokozi bw’abatuukirivu buva eri Mukama; ye ky’ekigo kyabwe ekinywevu gye baddukira mu kiseera eky’emitawaana.

Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.

40 Mukama abayamba n’abalokola; abaggya mu mikono gy’ababi n’abalokola, kubanga gy’ali gye baddukira.

Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.