Zabbuli 18
1 Ya Mukulu wa Bayimbi. Zabbuli ya Dawudi gye yayimbira Mukama bwe yamuwonya abalabe be ne Sawulo. Nkwagala Ayi Mukama kubanga ggwe maanyi gange.
Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
2 Mukama lwe lwazi lwange, ky’ekigo kyange ekigumu era ye mununuzi wange, ye Katonda wange era lwe lwazi lwange mwe neekweka; ye ngabo yange era ye mulokozi wange ow’amaanyi, era kye kigo kyange ekinywevu.
Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
3 Nkoowoola Mukama asaana okutenderezebwa, era amponya eri abalabe bange.
Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
4 Emiguwa gy’okufa gyanneetooloola; embuyaga ez’okusaanawo zansaanikira.
Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
6 Mu nnaku yange nakoowoola Mukama; ne nkaabirira Katonda wange annyambe. Yawulira eddoboozi lyange ng’ali mu yeekaalu ye; omulanga gwange ne gutuuka mu matu ge.
I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
7 Emisingi gy’ensi ne gikankana ne giyuuguuma; ensozi ne zinyeenyezebwa ne ziseeseetuka, kubanga yali asunguwadde.
Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
8 Omukka ne gunyooka nga guva mu nnyindo ze. Omuliro ne guva mu kamwa ke, ne gukoleeza amanda ne gabuubuuka.
Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
9 Yayabuluza eggulu n’akka wansi; ebire ebikutte nga biri wansi w’ebigere bye.
Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
10 Yeebagala kerubi n’abuuka, n’aseeyeeyeza ku biwaawaatiro by’empewo.
Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
11 Yafuula ekizikiza ekyamwetooloolanga okuba enkuufiira ey’ebire ebijjudde amazzi.
Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
12 Okumasamasa okwali mu maaso ge ne kuva mu bire bye, n’okumyansa kw’eggulu n’omuzira.
Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
13 Mukama yabwatuka ng’asinziira mu ggulu; oyo Ali Waggulu Ennyo yayogera; mu kamwa ke ne muvaamu omuzira n’okumyansa kw’eggulu.
Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
14 Yalasa obusaale bwe n’asaasaanya abalabe; n’okumyansa okw’eggulu n’abawangula.
Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
15 Ebiwonvu eby’omu nnyanja ne bibikkulwa n’emisingi gy’ensi ne gyeyerula olw’okunenya kwo Ayi Mukama n’olw’okubwatuka kw’omukka ogw’omu nnyindo zo.
Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
16 Mukama yagolola omukono gwe ng’ali waggulu, n’ankwata n’annyinyulula mu mazzi amangi.
Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
17 Yamponya abalabe bange ab’amaanyi, abankyawa, abo abaali bansinza amaanyi.
Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
18 Bannumba nga ndi mu buzibu, naye Mukama n’annyamba.
Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
19 N’antwala mu kifo ekigazi n’amponya, kubanga yansanyukira nnyo.
Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
20 Mukama ankoledde ng’obutuukirivu bwange bwe buli, ansasudde ng’ebikolwa byange ebirungi bwe biri.
Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
21 Kubanga ntambulidde mu makubo ga Mukama, ne sikola kibi eri Katonda wange.
For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
22 Ddala ddala amateeka ga Mukama gonna ngagondedde, era ne siva ku biragiro bye.
For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
23 Sisobyanga mu maaso ge era nneekuuma obutayonoona.
Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
24 Noolwekyo, Mukama ansasudde ng’obutuukirivu bwange bwe buli, era ng’ebikolwa byange ebirungi bwe biri by’alaba.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
25 Eri omwesigwa weeraga ng’oli mwesigwa, n’eri atalina musango weeraga nga tolina musango.
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
26 Eri abalongoofu weeraga ng’oli mulongoofu, n’eri abakyamu weeraga ng’obasinza amagezi.
mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
27 Owonya abawombeefu, naye abeegulumiza obakkakkanya.
For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
28 Okoleezezza ettaala yange; Ayi Mukama Katonda wange, ekizikiza kyange okimulisizza.
For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
29 Bwe mbeera naawe nsobola okulumba abalabe bange; nga ndi ne Katonda wange nsobola okuwalampa bbugwe.
For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
30 Katonda byonna by’akola bigolokofu; Mukama ky’asuubiza akituukiriza; era bwe buddukiro bw’abo bonna abamwekwekamu.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
31 Kale, ani Katonda, wabula Mukama? Era ani Lwazi, wabula Katonda waffe?
For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
32 Oyo ye Katonda ampa amaanyi era aluŋŋamya ekkubo lyange.
Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
33 Ebigere byange abinyweza ng’eby’empeewo, n’ansobozesa okuyimirira ku ntikko z’ensozi.
som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
34 Anjigiriza okulwana entalo, ne nsobola n’okuleega omutego ogw’obusaale ogw’ekikomo.
som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
35 Ompadde obulokozi bwo okuba engabo yange; era ompaniridde n’omukono gwo ogwa ddyo; weetoowazizza n’ongulumiza.
Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
36 Ongaziyirizza ekkubo ebigere byange we biyita, obukongovvule bwange ne butanuuka.
Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
37 Nagoba abalabe bange embiro, ne mbakwata ne sidda mabega okutuusa nga mbazikirizza.
Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
38 Nababetenta ne batasobola na kugolokoka, ne mbalinnyako ebigere byange.
Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
39 Ompadde amaanyi ag’okulwana; abalabe bange ne banvuunamira.
Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
40 Okyusizza abalabe bange ne bankuba amabega ne badduka, ne ndyoka nsanyaawo abo bonna abankyawa.
Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
41 Baalaajana naye tewaali yabawonya; ne bakaabirira Mukama, naye n’atabaddamu.
Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
42 Ne mbamerengula ng’enfuufu empewo gy’efuumuula; ne mbasammula eri ng’ebisooto by’omu luguudo.
Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
43 Omponyezza obulumbaganyi bw’abantu; n’onfuula omufuzi w’amawanga. Abantu be nnali simanyi ne bafuuka abaweereza bange.
Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
44 Olumpulira ne baŋŋondera, bannamawanga ne bajugumira mu maaso gange.
Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
45 Bannamawanga baggwaamu omutima ne bava mu bigo byabwe nga bakankana.
Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
46 Mukama mulamu! Atenderezebwe, Olwazi lwange; era agulumizibwe Katonda w’obulokozi bwange.
Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
47 Ye Katonda, asasula ku lwange abankola obubi era akakkanya amawanga ne ngafuga. Amponyeza abalabe bange.
den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
48 Ayi Mukama, ongulumizizza okusinga abalabe bange, n’onkuuma abakambwe ne batankwatako.
som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
49 Noolwekyo, Ayi Mukama, nnaakutenderezanga mu mawanga, era nnaayimbanga nga ntendereza erinnya lyo.
Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
50 Awa kabaka obuwanguzi obw’amaanyi, amulaga ebyekisa emirembe gyonna oyo gwe yafukako amafuta, eri Dawudi n’eri ezzadde lye.
Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
