< Zabbuli 147 >

1 Mutendereze Mukama! Kubanga kirungi okutenderezanga Katonda waffe; kubanga ajjudde ekisa, n’oluyimba olw’okumutenderezanga lumusaanira.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Mukama azimba Yerusaalemi; era akuŋŋaanya Abayisirayiri abaali mu buwaŋŋanguse.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Azzaamu amaanyi abo abalina emitima egimenyese, era ajjanjaba ebiwundu byabwe.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Mukama ategeka omuwendo gw’emmunyeenye; era buli emu n’agituuma erinnya.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Mukama waffe mukulu era wa kitiibwa; amaanyi g’obuyinza bwe tegatendeka, n’okutegeera kwe tekuliiko kkomo.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Mukama awanirira abawombeefu, naye abakola ebibi abasuulira ddala wansi.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Muyimbire Mukama ennyimba ez’okumwebaza; mumukubire entongooli ezivuga obulungi.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Mukama abikka eggulu n’ebire, ensi agitonnyeseza enkuba, n’ameza omuddo ne gukula ku nsozi.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Ente aziwa emmere, ne bannamuŋŋoona abato abakaaba abaliisa.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Essanyu lya Mukama teriri mu maanyi ga mbalaasi, wadde mu magulu g’omuntu,
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 wabula Mukama asanyukira abo abamussaamu ekitiibwa, era abalina essuubi mu kwagala kwe okutaggwaawo.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Tendereza Mukama ggwe Yerusaalemi, tendereza Katonda wo ggwe Sayuuni,
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 kubanga ebisiba enzigi zo, ye abinyweza, n’abantu bo abasulamu n’abawa omukisa.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Aleeta emirembe ku nsalo zo; n’akukkusa eŋŋaano esinga obulungi.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Aweereza ekiragiro kye ku nsi; ekigambo kye ne kibuna mangu.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Ayaliira omuzira ku ttaka ne gutukula ng’ebyoya by’endiga enjeru, n’omusulo ogukutte n’agusaasaanya ng’evvu.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Omuzira agukanyuga ng’obuyinjayinja; bw’aleeta obutiti ani ayinza okubusobola?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Mukama aweereza ekigambo kye, omuzira ne gusaanuuka; n’akunsa empewo, amazzi ne gakulukuta.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Yategeeza Yakobo ekigambo kye; Isirayiri n’amanya amateeka ga Mukama n’ebiragiro bye.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Tewali ggwanga na limu lye yali akolaganye nalyo bw’atyo; amawanga amalala tegamanyi mateeka ge. Mutendereze Mukama!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

< Zabbuli 147 >