Zabbuli 147
1 Mutendereze Mukama! Kubanga kirungi okutenderezanga Katonda waffe; kubanga ajjudde ekisa, n’oluyimba olw’okumutenderezanga lumusaanira.
Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
2 Mukama azimba Yerusaalemi; era akuŋŋaanya Abayisirayiri abaali mu buwaŋŋanguse.
Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
3 Azzaamu amaanyi abo abalina emitima egimenyese, era ajjanjaba ebiwundu byabwe.
Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
4 Mukama ategeka omuwendo gw’emmunyeenye; era buli emu n’agituuma erinnya.
Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
5 Mukama waffe mukulu era wa kitiibwa; amaanyi g’obuyinza bwe tegatendeka, n’okutegeera kwe tekuliiko kkomo.
Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
6 Mukama awanirira abawombeefu, naye abakola ebibi abasuulira ddala wansi.
Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
7 Muyimbire Mukama ennyimba ez’okumwebaza; mumukubire entongooli ezivuga obulungi.
Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
8 Mukama abikka eggulu n’ebire, ensi agitonnyeseza enkuba, n’ameza omuddo ne gukula ku nsozi.
han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
9 Ente aziwa emmere, ne bannamuŋŋoona abato abakaaba abaliisa.
Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
10 Essanyu lya Mukama teriri mu maanyi ga mbalaasi, wadde mu magulu g’omuntu,
Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
11 wabula Mukama asanyukira abo abamussaamu ekitiibwa, era abalina essuubi mu kwagala kwe okutaggwaawo.
Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
12 Tendereza Mukama ggwe Yerusaalemi, tendereza Katonda wo ggwe Sayuuni,
Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
13 kubanga ebisiba enzigi zo, ye abinyweza, n’abantu bo abasulamu n’abawa omukisa.
For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
14 Aleeta emirembe ku nsalo zo; n’akukkusa eŋŋaano esinga obulungi.
Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
15 Aweereza ekiragiro kye ku nsi; ekigambo kye ne kibuna mangu.
Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
16 Ayaliira omuzira ku ttaka ne gutukula ng’ebyoya by’endiga enjeru, n’omusulo ogukutte n’agusaasaanya ng’evvu.
Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
17 Omuzira agukanyuga ng’obuyinjayinja; bw’aleeta obutiti ani ayinza okubusobola?
Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
18 Mukama aweereza ekigambo kye, omuzira ne gusaanuuka; n’akunsa empewo, amazzi ne gakulukuta.
Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
19 Yategeeza Yakobo ekigambo kye; Isirayiri n’amanya amateeka ga Mukama n’ebiragiro bye.
Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
20 Tewali ggwanga na limu lye yali akolaganye nalyo bw’atyo; amawanga amalala tegamanyi mateeka ge. Mutendereze Mukama!
Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
