< Zabbuli 147 >

1 Mutendereze Mukama! Kubanga kirungi okutenderezanga Katonda waffe; kubanga ajjudde ekisa, n’oluyimba olw’okumutenderezanga lumusaanira.
Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
2 Mukama azimba Yerusaalemi; era akuŋŋaanya Abayisirayiri abaali mu buwaŋŋanguse.
Aedificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
3 Azzaamu amaanyi abo abalina emitima egimenyese, era ajjanjaba ebiwundu byabwe.
Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
4 Mukama ategeka omuwendo gw’emmunyeenye; era buli emu n’agituuma erinnya.
Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
5 Mukama waffe mukulu era wa kitiibwa; amaanyi g’obuyinza bwe tegatendeka, n’okutegeera kwe tekuliiko kkomo.
Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiae eius non est numerus.
6 Mukama awanirira abawombeefu, naye abakola ebibi abasuulira ddala wansi.
Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Muyimbire Mukama ennyimba ez’okumwebaza; mumukubire entongooli ezivuga obulungi.
Praecinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
8 Mukama abikka eggulu n’ebire, ensi agitonnyeseza enkuba, n’ameza omuddo ne gukula ku nsozi.
Qui operit caelum nubibus: et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus foenum: et herbam servituti hominum.
9 Ente aziwa emmere, ne bannamuŋŋoona abato abakaaba abaliisa.
Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Essanyu lya Mukama teriri mu maanyi ga mbalaasi, wadde mu magulu g’omuntu,
Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 wabula Mukama asanyukira abo abamussaamu ekitiibwa, era abalina essuubi mu kwagala kwe okutaggwaawo.
Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 Tendereza Mukama ggwe Yerusaalemi, tendereza Katonda wo ggwe Sayuuni,
Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
13 kubanga ebisiba enzigi zo, ye abinyweza, n’abantu bo abasulamu n’abawa omukisa.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
14 Aleeta emirembe ku nsalo zo; n’akukkusa eŋŋaano esinga obulungi.
Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
15 Aweereza ekiragiro kye ku nsi; ekigambo kye ne kibuna mangu.
Qui emittit eloquium suum terrae: velociter currit sermo eius.
16 Ayaliira omuzira ku ttaka ne gutukula ng’ebyoya by’endiga enjeru, n’omusulo ogukutte n’agusaasaanya ng’evvu.
Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
17 Omuzira agukanyuga ng’obuyinjayinja; bw’aleeta obutiti ani ayinza okubusobola?
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 Mukama aweereza ekigambo kye, omuzira ne gusaanuuka; n’akunsa empewo, amazzi ne gakulukuta.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquae.
19 Yategeeza Yakobo ekigambo kye; Isirayiri n’amanya amateeka ga Mukama n’ebiragiro bye.
Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
20 Tewali ggwanga na limu lye yali akolaganye nalyo bw’atyo; amawanga amalala tegamanyi mateeka ge. Mutendereze Mukama!
Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.

< Zabbuli 147 >