< Zabbuli 130 >
1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Ayi Mukama, nkukaabira nga nsobeddwa nnyo.
Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!
2 Ayi Mukama, wulira eddoboozi lyange; otege amatu go eri eddoboozi ly’okwegayirira kwange.
Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!
3 Ayi Mukama, singa otubalira obutali butuukirivu bwaffe, ani eyandiyimiridde mu maaso go?
Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?
4 Naye osonyiwa; noolwekyo ossibwamu ekitiibwa.
For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.
5 Nnindirira Mukama, emmeeme yange erindirira era essuubi lyange liri mu kigambo kye.
Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.
6 Emmeeme yange erindirira Mukama; mmulindirira okusinga ng’abakuumi bwe balindirira obudde okukya; okusingira ddala ng’abakuumi bwe balindirira obudde okukya.
Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.
7 Ayi Isirayiri, weesigenga Mukama, kubanga Mukama y’alina okwagala okutaggwaawo; era y’alina okununula okutuukiridde.
Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.
8 Mukama y’alinunula Isirayiri n’amuggya mu byonoono bye byonna.
Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.