< Zabbuli 130 >

1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Ayi Mukama, nkukaabira nga nsobeddwa nnyo.
Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
2 Ayi Mukama, wulira eddoboozi lyange; otege amatu go eri eddoboozi ly’okwegayirira kwange.
Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
3 Ayi Mukama, singa otubalira obutali butuukirivu bwaffe, ani eyandiyimiridde mu maaso go?
Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
4 Naye osonyiwa; noolwekyo ossibwamu ekitiibwa.
Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
5 Nnindirira Mukama, emmeeme yange erindirira era essuubi lyange liri mu kigambo kye.
Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
6 Emmeeme yange erindirira Mukama; mmulindirira okusinga ng’abakuumi bwe balindirira obudde okukya; okusingira ddala ng’abakuumi bwe balindirira obudde okukya.
Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
7 Ayi Isirayiri, weesigenga Mukama, kubanga Mukama y’alina okwagala okutaggwaawo; era y’alina okununula okutuukiridde.
Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
8 Mukama y’alinunula Isirayiri n’amuggya mu byonoono bye byonna.
Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.

< Zabbuli 130 >