Zabbuli 129

1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Isirayiri ayogere nti, “Bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange.”

Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -

2 Ddala bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange; naye tebampangudde.

mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.

3 Newaakubadde ng’omugongo gwange gujjudde enkovu olw’embooko ze bankubye era ne gulabika nga kwe bayisizza ekyuma ekirima,

På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.

4 kyokka Mukama mutuukirivu; amenyeemenye enjegere z’abakola ebibi.

Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.

5 Abo bonna abakyawa Sayuuni bagobebwe era bazzibweyo emabega nga baswadde.

Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.

6 Babeere ng’omuddo ogumera waggulu ku nnyumba, oguwotoka nga tegunnakula.

Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;

7 Omukunguzi tagufaako, n’oyo asiba ebinywa agunyooma.

slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.

8 Wadde abayitawo baleme kwogera nti, “Omukisa gwa Mukama gube ku mmwe. Tubasabidde omukisa mu linnya lya Mukama.”

Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»