< Zabbuli 122 >
1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Lwa Dawudi. Nasanyuka bwe baŋŋamba nti, “Tugende mu nnyumba ya Mukama!”
En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.
2 Ebigere byaffe biyimiridde mu miryango gyo, Ayi Yerusaalemi.
Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!
3 Yerusaalemi yazimbibwa okuba ekibuga ekinywevu ekiyimiridde awamu.
Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,
4 Eyo ebika byonna gye biraga, ebika bya Mukama, okutendereza erinnya lya Mukama ng’ebiragiro ebyaweebwa Isirayiri bwe biri.
hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!
5 Eyo entebe ez’okusalirako emisango gye zaateekebwa; z’entebe ez’obwakabaka ez’ennyumba ya Dawudi.
For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.
6 Musabirenga Yerusaalemi emirembe: “Abo abakwagala bafune ebirungi.
Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!
7 Emirembe gibeerenga munda w’ebisenge byo; n’amayumba go amanene gabeerenga n’omukisa era nga manywevu.”
Der være fred innen din voll, ro i dine saler!
8 Olwa baganda bange ne mikwano gyange nnaayogeranga nti, “Emirembe gibeerenga mu ggwe.”
For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!
9 Olw’obulungi bw’ennyumba ya Mukama Katonda waffe, nnaanoonyanga okukulaakulana kwa Yerusaalemi.
For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.