< Zabbuli 122 >

1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Lwa Dawudi. Nasanyuka bwe baŋŋamba nti, “Tugende mu nnyumba ya Mukama!”
Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
2 Ebigere byaffe biyimiridde mu miryango gyo, Ayi Yerusaalemi.
Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
3 Yerusaalemi yazimbibwa okuba ekibuga ekinywevu ekiyimiridde awamu.
Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.
4 Eyo ebika byonna gye biraga, ebika bya Mukama, okutendereza erinnya lya Mukama ng’ebiragiro ebyaweebwa Isirayiri bwe biri.
Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
5 Eyo entebe ez’okusalirako emisango gye zaateekebwa; z’entebe ez’obwakabaka ez’ennyumba ya Dawudi.
Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.
6 Musabirenga Yerusaalemi emirembe: “Abo abakwagala bafune ebirungi.
Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
7 Emirembe gibeerenga munda w’ebisenge byo; n’amayumba go amanene gabeerenga n’omukisa era nga manywevu.”
Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
8 Olwa baganda bange ne mikwano gyange nnaayogeranga nti, “Emirembe gibeerenga mu ggwe.”
Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
9 Olw’obulungi bw’ennyumba ya Mukama Katonda waffe, nnaanoonyanga okukulaakulana kwa Yerusaalemi.
Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

< Zabbuli 122 >