< Zabbuli 120 >
1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Nkoowoola Mukama nga ndi mu nnaku, era n’annyanukula.
Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not:
2 Omponye, Ayi Mukama, emimwa egy’obulimba, n’olulimi olw’obukuusa.
O HERR, errette mich von der Lügenlippe, von der trügerischen Zunge!
3 Onooweebwa ki, era onookolebwa otya, ggwe olulimi olukuusa?
Was wird Er dir jetzt und in Zukunft bescheren, du trügerische Zunge?
4 Onoofumitibwa n’obusaale obwogi obw’omulwanyi omuzira, n’oyokerwa ku manda ag’omuti entaseesa.
Geschärfte Kriegerpfeile samt Kohlen vom Ginsterstrauch!
5 Ndabye ennaku, kubanga mbeera mu Meseki; nsula mu weema za Kedali!
Wehe mir, daß ich als Fremdling in Mesech weile, daß ich wohne bei den Zelten von Kedar!
6 Ndudde nnyo mu bantu abakyawa eddembe.
Lange genug schon weile ich hier bei Leuten, die den Frieden hassen.
7 Nze njagala mirembe, naye bwe njogera bo baagala ntalo.
Ich bin ganz friedlich gestimmt, doch was ich auch rede: sie gehen auf Krieg aus.