Zabbuli 119
1 Balina omukisa abo abatambulira mu butuukirivu; abatambulira mu mateeka ga Mukama.
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
2 Balina omukisa abo abagondera ebiragiro bye, era abanoonya Mukama n’omutima gwabwe gwonna.
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
3 Abo abatasobya, era abatambulira mu makubo ge.
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
4 Ggwe wateekawo ebiragiro byo; n’olagira bigonderwenga n’obwegendereza bungi.
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
5 Ayi Mukama, nsaba mbeerenga munywevu bulijjo; nga nkuuma bye walagira.
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
6 Bwe ntyo siriswazibwa, amaaso gange nga ngasimbye ku ebyo bye walagira byonna.
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
7 Nga njiga ebiragiro byo ebitukuvu, nnaakutenderezanga n’omutima omulungi.
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
8 Nnaakwatanga amateeka go; Ayi Mukama, tonsuulira ddala.
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
9 Omuvubuka anaakuumanga atya ekkubo lye nga ttereevu? Anaalikuumanga ng’agoberera ekigambo kyo nga bwe kiri.
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Nkunoonya n’omutima gwange gwonna; tonzikiriza kuva ku mateeka go.
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 Ntadde ekigambo kyo mu mutima gwange; ndyoke nneme okwonoona.
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
12 Ogulumizibwe, Ayi Mukama; onjigirize amateeka go.
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
13 Njatula n’akamwa kange amateeka go gonna ge walagira.
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
14 Nsanyukira okugondera ebiragiro byo, ng’asanyukira eby’obugagga.
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
15 Nnaafumiitirizanga ku biragiro byo, ne nzisaayo omwoyo ku makubo go.
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
16 Nnaasanyukiranga amateeka go, era siigeerabirenga.
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
17 Omuddu wo omukolere ebirungi, mbe omulamu, ngobererenga ekigambo kyo.
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
18 Ozibule amaaso gange, nsobole okulaba eby’ekitalo ebiri mu mateeka go.
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
19 Nze ndi muyise ku nsi; tonkisa bye walagira.
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
20 Bulijjo emmeeme yange eyaayaanira amateeka go.
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
21 Onenya ab’amalala, abaakolimirwa, abaleka amateeka go.
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
22 Mponya okuduula kwabwe n’okunyooma kwabwe; kubanga bye walagira mbigondera.
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
23 Newaakubadde ng’abalangira bansalira enkwe; naye nze, omuweereza wo, nnaafumiitirizanga ku biragiro byo.
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
24 Amateeka go lye ssanyu lyange, era ge gannuŋŋamya.
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
25 Nzigweddemu amaanyi, ndi wansi mu nfuufu; nkusaba onzizeemu endasi ng’ekigambo kyo bwe kiri.
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
26 Nakutegeeza bye nteesezza okukola, n’onnyanukula; onjigirize amateeka go.
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
27 Njigiriza amateeka go bye gagamba, nange nnaafumiitirizanga ku byamagero byo.
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
28 Emmeeme empweddemu ensa olw’okunakuwala; onzizeemu amaanyi ng’ekigambo kyo bwe kiri.
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
29 Nzigiraako ddala ebyo ebitali bya butuukirivu; olw’ekisa kyo njigiriza amateeka go.
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
30 Nonzeewo okubeera omwesigwa; ntambulire mu ebyo bye walagira.
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
31 Nnyweredde ku biragiro byo, Ayi Mukama, tondeka kuswazibwa.
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
32 Bw’onoosumulula omutima gwange, nnaatambuliranga mu makubo go ng’ebiragiro byo bwe biri.
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
33 Njigiriza, Ayi Mukama, okugonderanga ebiragiro byo; ndyoke mbinywezenga ennaku zonna ez’obulamu bwange.
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
34 Mpa okutegeera ndyoke nkuume amateeka go era ngakwate n’omutima gwange gwonna.
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
35 Ntambuliza mu mateeka go, kubanga mwe nsanyukira.
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
36 Okyuse omutima gwange ogulaze eri ebyo bye walagira; so si eri eby’okufuna ebitaliimu.
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
37 Kyusa amaaso gange galeme okunneegombesa ebitaliimu; obulamu bwange obufuule obuggya ng’ekigambo kyo bwe kiri.
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
38 Tuukiriza kye wasuubiza omuddu wo, kubanga ekyo kye wasuubiza abo abakutya.
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
39 Nziggyako okunyoomebwa kuno kwe ntya, kubanga ebiragiro byo birungi.
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
40 Laba, njayaanira ebiragiro byo; onkomyewo mu butuukirivu bwo.
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
41 Okwagala kwo okutaggwaawo kujje gye ndi, Ayi Mukama; ompe obulokozi bwo nga bwe wasuubiza;
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
42 ndyoke mbeere n’eky’okwanukula abo abambonyaabonya; kubanga neesiga kigambo kyo.
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
43 Toganya kigambo ekitali kya mazima okuva mu kamwa kange; kubanga essuubi lyange liri mu ebyo bye walagira.
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
44 Nnaagonderanga amateeka go ennaku zonna, emirembe n’emirembe.
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
45 Era nnaatambulanga n’emirembe, kubanga ngoberedde ebyo bye walagira.
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
46 Era nnaayogeranga ku biragiro by’omu maaso ga bakabaka, nga sikwatibwa nsonyi.
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
47 Kubanga nsanyukira amateeka go, era ngaagala.
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
48 Nzisaamu nnyo ekitiibwa ebiragiro byo era mbyagala. Nnaafumiitirizanga ku mateeka go.
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
49 Jjukira ekigambo kye wansuubiza, nze omuddu wo, kubanga gwe wampa essuubi.
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
50 Ekiwummuza omutima gwange nga ndi mu bulumi kye kisuubizo kyo ekimpa obulamu.
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
51 Ab’amalala banduulira obutamala, naye nze siva ku mateeka go.
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
52 Bwe ndowooza ku biragiro byo eby’edda, Ayi Mukama, biwummuza omutima gwange.
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
53 Nkyawa nnyo abakola ebibi, abaleka amateeka go.
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
54 Ebiragiro byo binfuukidde ennyimba buli we nsula nga ndi mu lugendo lwange.
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
55 Mu kiro nzijukira erinnya lyo, Ayi Mukama, ne neekuuma amateeka go.
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
56 Olw’okukugonderanga nfunye emikisa gyo mingi.
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
57 Ggwe mugabo gwange, Ayi Mukama; nasuubiza okukugonderanga.
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
58 Nkwegayirira n’omutima gwange gwonna, ondage ekisa kyo nga bwe wasuubiza.
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
59 Bwe ndabye amakubo amakyamu ge nkutte, ne nkyuka okugoberera ebiragiro byo.
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
60 Nyanguwa nnyo okugondera amateeka go, so seekunya.
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
61 Newaakubadde ng’emiguwa gy’ababi ginsibye, naye seerabirenga mateeka go.
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
62 Nzuukuka mu ttumbi okukwebaza, olw’ebiragiro byo ebituukirivu.
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
63 Ntambula n’abo abakutya, abo bonna abakwata amateeka go.
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
64 Ensi, Ayi Mukama, ejjudde okwagala kwo; onjigirize amateeka go.
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
65 Okoze bulungi omuddu wo, Ayi Mukama, ng’ekigambo kyo bwe kiri.
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
66 Njigiriza okumanya n’okwawula ekirungi n’ekibi, era ompe okumanya; kubanga nzikiririza mu mateeka go.
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
67 Bwe wali tonnambonereza nakyama nnyo, naye kaakano ŋŋondera ekigambo kyo.
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
68 Ayi Mukama, oli mulungi era okola ebirungi; onjigirize amateeka go.
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
69 Ab’amalala banjogeddeko nnyo eby’obulimba, naye nze nkwata ebyo bye walagira, n’omutima gwange gwonna.
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
70 Omutima gwabwe gugezze ne gusavuwala; naye nze nsanyukira amateeka go.
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
71 Okubonerezebwa kwangasa, ndyoke njige amateeka go.
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
72 Amateeka go ge walagira ga mugaso nnyo gye ndi okusinga enkumi n’enkumi eza ffeeza ne zaabu.
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
73 Emikono gyo gye gyankola ne gimmumba, mpa okutegeera ndyoke njige amateeka go.
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
74 Abo abakutya banandabanga ne basanyuka, kubanga essuubi lyange liri mu kigambo kyo.
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
75 Mmanyi, Ayi Mukama, ng’amateeka go matukuvu, era wali mutuufu okumbonereza.
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
76 Kale okwagala kwo okutaggwaawo kumbeere kumpi kunsanyuse, nga bwe wansuubiza, nze omuddu wo.
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
77 Kkiriza okusaasira kwo kuntuukeko ndyoke mbeere mulamu; kubanga mu mateeka go mwe nsanyukira.
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
78 Ab’amalala baswazibwe, kubanga bampisizza bubi nga siriiko kye nkoze. Naye nze nnaafumiitirizanga ku biragiro byo.
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
79 Abo abakutya bajje gye ndi, abategeera amateeka go.
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
80 Mbeera, omutima gwange guleme kubaako kya kunenyezebwa mu mateeka go, nneme kuswazibwa!
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
81 Emmeeme yange erumwa nnyo ennyonta ng’eyaayaanira obulokozi bwo, essuubi lyange liri mu kigambo kyo.
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
82 Ntunuulidde ebbanga ddene n’amaaso gange ne ganfuuyirira nga nninda okutuukirira kw’ekisuubizo kyo; ne neebuuza nti, “Olinsanyusa ddi?”
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
83 Newaakubadde nga nfuuse ng’ensawo ey’eddiba, eya wayini eri mu mukka, naye seerabira bye walagira.
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
84 Ayi Mukama, nze omuddu wo nnaalindirira kutuusa ddi nga tonnabonereza abo abanjigganya?
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
85 Abantu ab’amalala abatatya Katonda bansimidde ebinnya mu kkubo; be bo abatagondera mateeka go.
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
86 Amateeka go gonna geesigibwa; abo abatakwagala banjigganyiza bwereere; nkusaba onnyambe!
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
87 Baali kumpi okunzikiririza ddala ku nsi kuno; naye nze sivudde ku ebyo bye walagira.
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
88 Olw’okwagala kwo okutaggwaawo ndekera obulamu bwange, ndyoke nkuume ebyo bye walagira ebiva mu kamwa ko.
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
89 Ayi Mukama, Ekigambo kyo kinywevu mu ggulu, kya mirembe gyonna.
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
90 Obwesigwa bwo tebuggwaawo emirembe gyonna; watonda ensi era enyweredde ddala.
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
91 Amateeka go na buli kati manywevu; kubanga ebintu byonna bikuweereza.
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
92 Singa nnali sisanyukira mu mateeka go, nandizikiridde olw’obulumi bwe nalimu.
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
93 Siyinza kwerabira biragiro byo; kubanga mu ebyo obulamu bwange mw’obufuulidde obuggya.
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
94 Ndi wuwo, ndokola, kubanga neekuumye bye walagira.
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
95 Newaakubadde ng’abakola ebibi beekukumye nga banteeze okunzikiriza; naye nze nyweredde ku ebyo bye walagira.
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
96 Ebintu byonna biriko we bikoma naye amateeka go tegakugirwa.
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
97 Amateeka go nga ngagala nnyo! Ngafumiitirizaako olunaku lwonna.
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Amateeka go ganfuula mugezi okusinga abalabe bange, kubanga ge gannuŋŋamya bulijjo.
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Ntegeera okusinga abasomesa bange bonna, kubanga nfumiitiriza nnyo ebyo bye walagira.
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
100 Ntegeera okusinga abakadde; kubanga ŋŋondera ebyo bye walagira.
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
101 Neekuumye obutatambulira mu kkubo lyonna ekyamu, nsobole okugondera ekigambo kyo.
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
102 Sivudde ku mateeka go, kubanga ggwe waganjigiriza.
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
103 Ebisuubizo byo nga bimpoomera nnyo! Biwoomera akamwa kange okusinga omubisi gw’enjuki.
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
104 Mu biragiro byo mwe nfunira okutegeera; kyenva nkyawa ekkubo lyonna ekyamu.
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
105 Ekigambo kyo ye ttaala eri ebigere byange, era kye kimulisa ekkubo lyange.
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
106 Ndayidde ekirayiro era nkikakasizza nga nnaakwatanga amateeka ag’obutuukirivu bwo.
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
107 Nnumizibwa nnyo; nzizaamu obulamu, Ayi Mukama, ng’ekigambo kyo bwe kiri.
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
108 Okkirize Ayi Mukama ettendo akamwa kange lye kakuwa; era onjigirize amateeka go.
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
109 Newaakubadde ng’obulamu bwange ntera okubutambuza nga bwe njagala, naye seerabira mateeka go.
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
110 Abakola ebibi banteze omutego, naye sikyamye kuva ku ebyo bye walagira.
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
111 Ebiragiro byo gwe mugabo gwange emirembe gyonna; weewaawo, ebyo bye bisanyusa omutima gwange.
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
112 Omutima gwange gweteeseteese okukwatanga ebiragiro byo ennaku zonna ez’obulamu bwange.
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
113 Nkyawa abalina emitima egisagaasagana, naye nze njagala amateeka go.
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
114 Ggwe kiddukiro kyange era ggwe ngabo yange; essuubi lyange liri mu kigambo kyo.
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
115 Muve we ndi mmwe abakola ebitali bya butuukirivu, mundeke nkwate ebiragiro bya Katonda wange.
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
116 Onnyweze nga bwe wasuubiza, ndyoke mbeere omulamu; nneme kuswazibwa ne nzigwamu essuubi.
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
117 Onnyweze ndyoke nfuuke ow’eddembe, era nkwatenga ebiragiro byo bulijjo.
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
118 Onyooma abo bonna abaleka ebiragiro byo; weewaawo obugezigezi bwabwe tebuliimu kantu.
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
119 Abakola ebibi bonna mu nsi obalaba ng’ebisasiro; nze kyenva njagala ebyo bye walagira.
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
120 Nkankana nzenna nga nkutya, era ntya amateeka go.
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
121 Nkoze eby’obwenkanya era eby’obutuukirivu; tondeka mu mikono gy’abo abanjooga.
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
122 Okakase okundaganga ekisa kyo bulijjo, oleme kukkiriza ababi okunjooganga.
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
123 Amaaso gange ganfuuyiririra, nga nnindirira obulokozi bwo n’ebyo bye wasuubiza mu butuukirivu bwo.
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
124 Nze omuddu wo nkolaako ng’okwagala kwo bwe kuli; era onjigirize amateeka go.
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
125 Ndi muddu wo, mpa okwawula ekirungi n’ekibi; ndyoke ntegeere ebiragiro byo.
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
126 Ekiseera kituuse, Ayi Mukama, okubaako ky’okola, kubanga amateeka go gamenyeddwa.
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
127 Naye nze njagala amateeka go okusinga zaabu, wadde zaabu omulongoose.
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
128 Kubanga mmanyi ng’ebiragiro byo byonna bituufu; nkyawa buli kkubo lyonna ekyamu.
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
129 Ebiragiro byo bya kitalo; kyenva mbigondera.
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
130 Ebigambo byo bwe binnyonnyolwa bireeta omusana; n’atategeera bulungi bimugeziwaza.
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
131 Njasamya akamwa kange ne mpejjawejja nga njaayaanira amateeka go.
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
132 Nkyukira, onkwatirwe ekisa, nga bw’okolera bulijjo abo abaagala erinnya lyo.
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
133 Oluŋŋamye ebigere byange ng’ekigambo kyo bwe kiri, era tokkiriza kibi kyonna kunfuga.
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
134 Mponya okujooga kw’abantu, bwe ntyo nkwatenga ebiragiro byo.
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
135 Ontunuulire, nze omuddu wo, n’amaaso ag’ekisa, era onjigirizenga amateeka go.
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
136 Amaziga gakulukuta mu maaso gange ng’omugga, olw’abo abatakwata mateeka go.
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
137 Oli mutuukirivu, Ayi Katonda, era amateeka go matuufu.
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
138 Ebiragiro byo bye wateekawo bituukirivu, era byesigibwa.
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
139 Nnyiikadde nnyo munda yange, olw’abalabe bange abatassaayo mwoyo eri ebiragiro byo.
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
140 Ebisuubizo byo byetegerezebwa nnyo, kyenva mbyagala.
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
141 Newaakubadde ndi muntu wa bulijjo era anyoomebwa, naye seerabira biragiro byo.
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
142 Obutuukirivu bwo bwa lubeerera, n’amateeka go ga mazima.
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
143 Newaakubadde nga ndi mu kulumwa n’okutegana okungi, amateeka go ge gansanyusa.
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
144 Ebiragiro byo bituufu emirembe gyonna; onjigirize okubitegeera ndyoke mbeere omulamu.
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
145 Nkoowoola n’omutima gwange gwonna, Ayi Mukama, onnyanukule! Nnaagonderanga amateeka go.
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
146 Nkukaabirira, ondokole, nkwate ebiragiro byo.
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
147 Ngolokoka bunatera okukya ne nkukaabirira onnyambe; essuubi lyange liri mu kigambo kyo.
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
148 Seebaka ekiro kyonna nga nfumiitiriza ku ebyo bye wasuubiza.
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
149 Olw’okwagala kwo okutaggwaawo wulira eddoboozi lyange, Ayi Mukama, ompe obulamu obuggya ng’amateeka go bwe gali.
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
150 Abo ab’enkwe era abatakwata mateeka go bansemberedde, kyokka bali wala n’amateeka go.
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
151 Naye ggwe, Ayi Mukama, oli kumpi nange, era n’amateeka go gonna ga mazima.
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
152 Okuva edda n’edda nayiga mu biragiro byo, nga wabissaawo bibeerewo emirembe gyonna.
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
153 Tunuulira okubonaabona kwange omponye, kubanga seerabira mateeka go.
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
154 Ompolereze, onnunule, onzizeemu obulamu nga bwe wasuubiza.
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
155 Abakola ebibi obulokozi bubabeera wala, kubanga tebanoonya mateeka go.
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
156 Ekisa kyo kinene, Ayi Mukama, onzizeemu obulamu nga bwe wasuubiza.
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
157 Abalabe abanjigganya bangi, naye nze siivenga ku biragiro byo.
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
158 Nnakuwalira abo abatakwesiga, kubanga tebakwata biragiro byo.
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
159 Laba, Ayi Mukama, bwe njagala ebiragiro byo! Onkuumenga ng’okwagala kwo bwe kuli.
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
160 Ebigambo byo byonna bya mazima meereere; n’amateeka go ga lubeerera.
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
161 Abafuzi banjigganyiza bwereere, naye ekigambo kyo nkissaamu ekitiibwa.
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
162 Nsanyukira ekisuubizo kyo okufaanana ng’oyo afunye obugagga obungi.
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
163 Nkyawa era ntamwa obulimba, naye amateeka go ngagala.
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
164 Mu lunaku nkutendereza emirundi musanvu olw’amateeka go amatuukirivu.
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
165 Abo abaagala amateeka go bali mu ddembe lingi; tewali kisobola kubeesittaza.
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
166 Nnindirira obulokozi bwo, Ayi Mukama, era mu biragiro byo mwe ntambulira.
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
167 Ŋŋondera ebiragiro byo, mbyagala nnyo nnyini.
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
168 Buli kye nkola okimanyi, era olaba nga bwe nkwata ebiragiro byo.
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
169 Okukaaba kwange kutuuke gy’oli, Ayi Mukama, ompe okutegeera ng’ekigambo kyo bwe kiri.
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
170 Okwegayirira kwange kutuuke gy’oli, onnunule nga bwe wasuubiza.
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
171 Akamwa kange kanaakutenderezanga, kubanga gw’onjigiriza amateeka go.
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
172 Olulimi lwange lunaayimbanga ekigambo kyo, kubanga bye walagira byonna bya butuukirivu.
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
173 Omukono gwo gumbeerenga, kubanga nnonzeewo okukwatanga ebiragiro byo.
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
174 Neegomba nnyo obulokozi bwo, Ayi Mukama, era amateeka go lye ssanyu lyange.
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
175 Ompe obulamu nkutenderezenga, era amateeka go gampanirirenga.
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
176 Ndi ng’endiga ebuze. Onoonye omuddu wo, kubanga seerabidde mateeka go.
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
