< Zabbuli 116 >

1 Mukama mmwagala, kubanga awulidde eddoboozi lyange n’okwegayirira kwange.
Halleluja! Jeg elsker Herren, thi han hører min røst, min tryglende bøn,
2 Kubanga ateze okutu kwe gye ndi, kyennaavanga mmukoowoola ebbanga lyonna lye ndimala nga nkyali mulamu.
ja, han bøjed sit Øre til mig, jeg påkaldte HERRENs Navn.
3 Emiguwa gy’okufa gyansiba, n’okulumwa okw’emagombe kwankwata; ne nzijula ennaku nnyingi n’okutya. (Sheol h7585)
Dødens Bånd omspændte mig, Dødsrigets Angster greb mig, i Trængsel og Nød var jeg stedt. (Sheol h7585)
4 Ne ndyoka nkoowoola erinnya lya Mukama nti, “Ayi Mukama, ndokola.”
Jeg påkaldte HERRENs Navn: "Ak, HERRE, frels min Sjæl!"
5 Mukama wa kisa, era mutuukirivu; Katonda waffe ajjudde okusaasira.
Nådig er HERREN og retfærdig, barmhjertig, det er vor Gud;
6 Mukama alabirira abantu abaabulijjo; bwe nnali mu buzibu obunene, n’andokola.
HERREN vogter enfoldige, jeg var ringe, dog frelste han mig.
7 Wummula ggwe emmeeme yange, kubanga Mukama abadde mulungi gy’oli.
Vend tilbage, min Sjæl, til din Ro, thi HERREN har gjort vel imod dig!
8 Kubanga ggwe, Ayi Mukama, owonyezza omwoyo gwange okufa, n’amaaso gange ogawonyezza okukaaba; n’ebigere byange n’obiwonya okwesittala,
Ja, han fried min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Gråd, min Fod fra Fald.
9 ndyoke ntambulirenga mu maaso ga Mukama mu nsi ey’abalamu.
Jeg vandrer for HERRENs Åsyn udi de levendes Land;
10 Nakkiriza kyennava njogera nti, “Numizibbwa nnyo.”
jeg troede, derfor talte jeg, såre elendig var jeg,
11 Ne njogera nga nterebuse nti, “Abantu bonna baliraba.”
sagde så i min Angst: "Alle Mennesker lyver!"
12 Mukama ndimusasula ntya olw’ebirungi bye ebingi bwe bityo by’ankoledde?
Hvorledes skal jeg gengælde HERREN alle hans Velgerninger mod mig?
13 Nditoola ekikompe eky’obulokozi, ne nkoowoola erinnya lya Mukama.
Jeg vil løfte Frelsens Bæger og påkalde HERRENs Navn.
14 Ndituukiriza obweyamo bwange eri Mukama, mu maaso g’abantu be bonna.
Jeg vil indfri HERREN mine Løfter i Påsyn af alt hans Folk.
15 Okufa kw’abatukuvu ba Mukama kwa muwendo nnyo eri Mukama.
Kostbar i HERRENs Øjne er hans frommes Død.
16 Ayi Mukama, onsumuluddeko ebyansiba n’onfuula wa ddembe, nange nnaakuweerezanga ennaku zonna.
Ak, HERRE, jeg er jo din Tjener, din Tjener, din Tjenerindes Søn, mine Lænker har du løst.
17 Ndiwaayo ekiweebwayo eky’okwebaza, ne nkoowoola erinnya lya Mukama.
Jeg vil ofre dig Lovprisningsoffer og påkalde HERRENs Navn;
18 Ndituukiriza obweyamo bwange eri Mukama, mu maaso g’abantu be bonna,
mine Løfter vil jeg indfri HERREN i Påsyn af alt hans Folk
19 mu mpya z’ennyumba ya Mukama; wakati wo, ggwe Yerusaalemi. Mutendereze Mukama.
i HERRENs Hus's Forgårde og i din Midte, Jerusalem!

< Zabbuli 116 >