< Zabbuli 113 >
1 Mutendereze Mukama! Mumutendereze, mmwe abaweereza be, mutendereze erinnya lya Mukama.
Halleluja! Lova, de Herrens tenarar, lova Herrens namn!
2 Erinnya lya Mukama litenderezebwe okuva leero n’okutuusa emirembe gyonna.
Herrens namn vere lova frå no og til æveleg tid!
3 Enjuba weeviirayo okutuusa bw’egwa, erinnya lya Mukama litenderezebwenga.
Frå solekoma og til soleglad er Herrens namn høglova.
4 Mukama agulumizibwa okusinga amawanga gonna, era n’ekitiibwa kye kisinga eggulu.
Høg yver alle heidningar er Herren, yver himmelen er hans æra.
5 Ani afaanana nga Mukama Katonda waffe, atuula ku ntebe ye ey’obwakabaka eri waggulu ennyo,
Kven er som Herren, vår Gud? han som sit so høgt,
6 ne yeetoowaza okutunuulira eggulu n’ensi?
han som ser so djupt i himmelen og på jordi,
7 Abaavu abayimusa n’abaggya mu nfuufu; n’abali mu kwetaaga n’abasitula ng’abaggya mu vvu,
han som reiser den ringe or moldi og lyfter den fatige or skarnet
8 n’abatuuza wamu n’abalangira, awamu n’abalangira abo abafuga abantu be.
til å setja honom hjå hovdingar, hjå sitt folks hovdingar;
9 Omukazi omugumba amuwa abaana, n’abeera mu maka ge n’ezzadde lye ng’ajjudde essanyu. Mutendereze Mukama!
han som let ufruktsame bu heime som ei glad barnemor. Halleluja!