< Zabbuli 107 >
1 Mwebaze Mukama, kubanga mulungi; okwagala kwe kubeerera emirembe gyonna.
Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
2 Kale abanunule ba Mukama boogere bwe batyo; abo be yanunula mu mikono gy’abalabe;
Det maa de sige, som ere genløste af Herren, de, han har genløst af Modstanderens Haand,
3 abo be yakuŋŋaanya mu mawanga; okuva Ebugwanjuba n’Ebuvanjuba, n’okuva obukiikakkono ne mu bukiikaddyo.
og de, som han har samlet hjem fra Landene, fra Øster og fra Vester, fra Norden og fra Havet.
4 Abamu baataataaganira mu malungu nga babuliddwa ekkubo eribatwala ku kibuga gye banaabeeranga.
De fore vild i Ørken, paa en øde Vej, de fandt ingen Stad, som de kunde bo udi;
5 Baalumwa ennyonta n’enjala, obulamu bwabwe ne butandika okusereba.
de vare hungrige og tørstige tillige; deres Sjæl vansmægtede i dem.
6 Bwe batyo ne bakaabira Mukama nga bali mu kabi; n’abawonya mu kweraliikirira kwabwe.
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han friede dem af deres Trængsler.
7 Yabakulembera butereevu n’abatuusa mu kibuga mwe baabeera.
Og han førte dem paa den rette Vej, at de gik til en Stad, som de kunde bo udi.
8 Kale singa beebazanga Mukama olw’okwagala kwe okutaggwaawo, n’olw’eby’ekitalo by’akolera abaana b’abantu!
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;
9 Kubanga abalina ennyonta abanywesa, n’abayala abakkusa ebirungi.
thi han har mættet en tørstig Sjæl og har fyldt en hungrig Sjæl med godt.
10 Abamu baatuulanga mu kizikiza ne mu kisiikirize eky’okufa; abasibiddwa mu byuma era abali mu nnaku ennyingi;
De sade i Mørke, og i Dødens Skygge, bundne i Elendighed og Jern;
11 kubanga baajeemera ekigambo kya Katonda, ne banyoomoola amagezi g’oyo Ali Waggulu Ennyo.
thi de havde været genstridige imod Guds Ord og havde foragtet den Højestes Raad;
12 Baakozesebwa emirimu egy’amaanyi, emitima gyabwe ne gijjula obuyinike; baagwanga wansi, naye nga tebalina abasitulawo.
og han ydmygede deres Hjerter ved Lidelse; de styrtede, og der var ingen Hjælper.
13 Bwe batyo ne bakaabirira Mukama nga bali mu bizibu byabwe, era n’abawonya;
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.
14 n’abaggya mu kizikiza ne mu kisiikirize eky’okufa; n’enjegere ezaali zibasibye n’azikutula.
Han udførte dem af Mørket og Dødens Skygge og sønderrev deres Baand.
15 Kale singa beebazanga Mukama olw’okwagala kwe okutaggwaawo, n’olwebikolwa bye eby’ekitalo by’akolera abaana b’abantu!
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;
16 Kubanga enzigi ez’ebikomo azaasaayasa, n’emitayimbwa egy’ekyuma agimenyamu.
thi han har sønderbrudt Kobberporte og sønderhugget Jernslaaer.
17 Abamu baafuuka basirusiru olw’obujeemu bwabwe; ne babonaabona olw’ebikolwa byabwe ebibi.
De Daarer! de bleve plagede for deres Overtrædelsers Vej og for deres Misgerningers Skyld.
18 Ne batamwa emmere yonna, ne babulako katono ddala okufa.
Deres Sjæl fik Vederstyggelighed til al Mad, og de kom nær til Dødens Porte.
19 Bwe batyo ne bakaabirira Mukama nga bali mu buzibu obwo, n’abawonya.
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.
20 Yabatumira ekigambo kye, n’awonya endwadde zaabwe; n’abalokola mu kuzikirira.
Han sendte sit Ord og helbredede dem og reddede dem fra deres Grave.
21 Kale singa beebazanga Mukama olw’okwagala kwe okutaggwaawo, n’olw’ebikolwa bye eby’ekyewuunyo by’akolera abaana b’abantu!
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn
22 Bamuleeterenga ebiweebwayo eby’okwebaza, era batendenga ebikolwa bye n’ennyimba ez’essanyu.
og ofre Takofre og fortælle hans Gerninger med Frydesang.
23 Abalala baasaabalira mu maato ku nnyanja; baali basuubuzi b’oku gayanja aganene.
De fore ud paa Havet i Skibe, de udrettede deres Gerning paa de store Vande,
24 Baalaba Mukama bye yakola, ebikolwa bye eby’ekitalo mu buziba bw’ennyanja.
de saa Herrens Gerninger og hans Underværker paa Dybet.
25 Kubanga yalagira omuyaga ne gusitula amayengo waggulu.
Han bød og lod et Stormvejr rejse sig, og det opløftede dets Bølger.
26 Ne gagulumira okutuuka ku ggulu, ate ne gakka wansi mu ddubi; akabenje ne kabayitirira, ne baggwaamu amaanyi.
De fore op imod Himmelen, de fore ned i Afgrundene, deres Sjæl forsagede under Ulykken.
27 Ne beesunda, eruuyi n’eruuyi ne baba ng’omutamiivu atagala; n’amagezi ne gabaggwaako.
De dreves omkring og ravede som den drukne, og al deres Visdom var udtømt.
28 Bwe batyo ne bakaabira Mukama nga bali mu buzibu; n’abawonya mu kweraliikirira kwabwe.
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, og han udførte dem af deres Trængsler.
29 Omuyaga yagusirisa, ennyanja n’etteeka.
Han lod Stormen stille af, og Bølgerne lagde sig.
30 Ne bajjula essanyu kubanga ennyanja yateeka; n’abakulembera n’abatuusa bulungi ku mwalo gwabwe.
Da bleve de glade, at disse vare blevne stille; og han førte dem i Havn efter deres Begæring.
31 Kale singa abantu beebazanga Mukama olw’okwagala kwe okutaggwaawo, n’olw’ebikolwa bye eby’ekyewuunyo by’akolera abaana b’abantu!
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for alle hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn
32 Bamugulumizenga ng’abantu bakuŋŋaanye, era bamutenderezenga mu lukiiko lw’abakulu.
og ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham der, hvor de gamle sidde.
33 Afuula emigga amalungu, n’emikutu gy’amazzi ne giba ng’ettaka ekkalu,
Han gjorde Floder til en Ørk og Kildegrund til tørre Steder;
34 ensi engimu n’agifuula olukoola olw’olunnyo olw’obwonoonyi bw’abantu baamu.
et frugtbart Land til Saltland for deres Ondskabs Skyld, som boede deri.
35 Eddungu yalijjuza ebidiba by’amazzi, n’ensi enkalu n’agikulukusizaamu amazzi,
Han gjorde Ørken til en vandrig Sø og tørt Land til Kildegrund.
36 abalina enjala n’abateeka omwo, ne beezimbira ekibuga eky’okubeeramu,
Og han lod de hungrige bo der, og de grundede en Stad, som de kunde bo udi.
37 ennimiro zaabwe ne bazisigamu emmere, ne basimba emizabbibu, ne bakungula ebibala bingi.
Og de besaaede Agre og plantede Vingaarde, og disse bare Frugt til Indtægt.
38 Yabawa omukisa gwe, ne beeyongera obungi; n’ebisibo byabwe n’atabiganya kukendeera.
Og han velsignede dem, og de bleve saare formerede, og han formindskede ikke deres Kvæg.
39 Ate ne bakendeera obungi, ne bakkakkanyizibwa olw’okujeezebwa, n’okujoogebwa n’okulaba ennaku;
Derefter bleve de formindskede og nedbøjede af Trængsel, Ulykke og Bedrøvelse.
40 oyo anyooma n’abakungu, n’ababungeetanyiza mu lukoola omutali kantu.
Han udøser Foragt over Fyrster og lader dem fare vild i den vejløse Ørk.
41 Naye abaali mu kwetaaga yabamalako ennaku n’okubonaabona, n’ayaza ezzadde lyabwe ng’ebisibo.
Men han ophøjede en fattig af Elendighed og satte Slægterne som Hjorde.
42 Abagolokofu, bino babiraba ne basanyuka; naye abakola ebibi bo basirika busirisi.
De oprigtige skulle se det og glæde sig; men al Uretfærdighed har lukket sin Mund til.
43 Abalina amagezi bonna, bagondere ebigambo bino era bategeere okwagala kwa Mukama okutaggwaawo.
Hvo er viis, at han bevarer disse Ting og forstaar Herrens Miskundhed!