Zabbuli 106

1 Mumutendereze Mukama! Mwebaze Mukama kubanga mulungi, kubanga okwagala kwe tekuggwaawo emirembe gyonna.

Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

2 Ani ayinza okwogera ku bikulu Mukama by’akola n’abimalayo, oba okumutendereza obulungi nga bw’asaanira?

Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?

3 Balina omukisa abalina obwenkanya, era abakola ebituufu bulijjo.

Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.

4 Onzijukiranga, Ayi Mukama, bw’obanga okolera abantu bo ebirungi; nange onnyambe bw’olibalokola,

Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,

5 ndyoke neeyagalire wamu n’abalonde bo nga bafunye ebirungi, nsanyukire wamu n’eggwanga lyo, era ntendererezenga mu bantu bo.

så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!

6 Twonoonye, nga bajjajjaffe bwe baakola; tukoze ebibi ne tusobya nnyo.

Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.

7 Bakadde baffe tebaafaayo kujjukira ebyamagero bye wakola nga bali mu Misiri; n’ebyekisa ebingi bye wabakolera tebaabijjukira, bwe baatuuka ku Nnyanja Emyufu ne bakujeemera.

Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.

8 Naye Mukama n’abalokola, olw’erinnya lye, alyoke amanyise amaanyi g’obuyinza bwe obungi.

Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,

9 Yaboggolera Ennyanja Emyufu, n’ekalira; n’abakulembera okubayisa mu buziba ng’abayita ku lukalu mu ddungu.

og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,

10 Yabawonya abalabe baabwe; n’abanunula mu mikono gy’abo ababakyawa.

og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,

11 Amazzi ne gabuutikira abalabe baabwe; ne wataba n’omu awona.

og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.

12 Olwo ne bakkiriza ebigambo bye, bye yabasuubiza; ne bayimba nga bamutendereza.

Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.

13 Waayita akabanga katono ne beerabira ebyo byonna bye yakola; ne batawulirizanga kubuulirira kwe.

Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;

14 Bwe baatuuka mu ddungu, okwegomba ne kubasukkirira; ne bagezesa Katonda nga bali mu lukoola olwo.

men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.

15 Bw’atyo n’abawa kye baasaba, kyokka n’abaleetera n’olumbe olw’amaanyi.

Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.

16 Nga bali mu lusiisira baakwatirwa obuggya eri Musa ne Alooni abalonde ba Mukama.

Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.

17 Ettaka ne lyasama ne limira Dasani; Abiraamu ne banne ne libasaanyaawo.

Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,

18 Omuliro ne gukoleera ne gukwata abagoberezi baabwe; ennimi z’omuliro ne zookya aboonoonyi.

og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.

19 Bwe baali e Kolebu ne beekolera ennyana; ne basinza ekifaananyi ekyo kye baakola mu byuma bye baasaanuusa.

De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,

20 Ekitiibwa kya Katonda ne bakiwaanyisaamu ekibumbe ekifaanana ente erya omuddo.

og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.

21 Ne beerabira Katonda eyabanunula, eyabakolera ebintu ebikulu bwe bityo mu Misiri,

De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,

22 ebyamagero bye yabakolera mu nsi ya Kaamu, n’ebikolwa eby’entiisa ku Nnyanja Emyufu.

undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.

23 N’agamba nti, Ajja kubazikiriza. Naye Musa, omulonde we, n’ayimirira mu maaso ge n’amwegayirira, obusungu bwe ne bumuggwaako n’atabazikiriza.

Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.

24 Baanyooma eby’ensi ennungi, kubanga ekisuubizo kye tebaakirinaamu bwesige.

Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,

25 Beemulugunyiriza mu weema zaabwe, ne batagondera ddoboozi lya Mukama.

og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.

26 Kyeyava yeerayirira nti alibazikiririza mu ddungu,

Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen

27 era nga n’abaana baabwe balisaasaanira mu mawanga ne bafiira eyo.

og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.

28 Baatandika okusinza Baali e Peoli; ne balya ebyaweebwangayo eri bakatonda abataliimu bulamu.

Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,

29 Ne banyiiza Katonda olw’ebikolwa byabwe ebibi; kawumpuli kyeyava abagwamu.

og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.

30 Naye Finekaasi n’ayimirira wakati waabwe ne Katonda, kawumpuli n’agenda.

Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;

31 Ekyo ne kimubalirwa nga kya butuukirivu emirembe gyonna.

og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.

32 Bwe baatuuka okumpi n’amazzi ag’e Meriba ne banyiiza Mukama, ne baleetera Musa emitawaana;

Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;

33 kubanga baajeemera ebiragiro bye, ne kimwogeza n’ebigambo ebitaali bya magezi.

for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.

34 Abantu be baalwanyisa tebaabazikiriza nga Mukama bwe yali abalagidde,

De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,

35 naye beetabika n’abannaggwanga ago ne bayiga empisa zaabwe.

men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,

36 Baasinza ebifaananyi ebikole n’emikono eby’amawanga ago ne bibafuukira omutego.

og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,

37 Baawaayo batabani baabwe ne bawala baabwe eri bakatonda abo.

og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.

38 Ne bayiwa omusaayi gwa batabani baabwe ne bawala baabwe abataliiko musango, be baawangayo eri ebifaananyi ebikole n’emikono Abakanani bye baakola, ensi n’eyonoonebwa n’omusaayi gwabwe.

og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.

39 Beeyonoona olw’ebyo bye baakola, ebikolwa byabwe ne bibafuula abataliimu nsa nga bavudde ku Katonda waabwe.

De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.

40 Mukama kyeyava asunguwalira abantu be, n’akyawa ezzadde lye.

Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.

41 N’abawaayo eri amawanga amalala, abalabe ne babafuga.

Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,

42 Abalabe baabwe ne babanyigiriza, ne babatuntuza nnyo ddala.

og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.

43 Yabawonyanga abalabe baabwe emirundi mingi, naye obujeemu ne bubalemeramu, ebibi byabwe ne bigenda nga bibasaanyaawo.

Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.

44 Naye bwe yawulira okukaaba kwabwe, n’abakwatirwa ekisa;

Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.

45 ku lwabwe, n’ajjukira endagaano ye; okwagala kwe okungi ne kumuleetera okukyusa ekirowoozo kye.

Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,

46 N’abaleetera okusaasirwa abo abaabawambanga.

og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.

47 Ayi Mukama Katonda, otulokole, otukuŋŋaanye, otuggye mu mawanga, tulyoke twebazenga erinnya lyo ettukuvu, era tusanyukenga nga tukutendereza.

Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!

48 Mukama atenderezebwenga, Katonda wa Isirayiri, emirembe n’emirembe. Abantu bonna ka boogere nti, “Amiina!” Mumutendereze Mukama.

Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!