< Zabbuli 105 >

1 Mwebaze Mukama, mukoowoole erinnya lye; amawanga gonna mugategeeze by’akoze.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Mumuyimbire, mumutendereze; muyimbe ku byamagero bye.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Mumusuute, ng’erinnya lye ettukuvu muligulumiza; emitima gy’abo abanoonya Mukama gijjule essanyu.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Munoonye Mukama n’amaanyi ge; mumunoonyenga ennaku zonna.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Mujjukirenga eby’ekitalo bye yakola, ebyamagero bye, n’emisango gye yasala;
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 mmwe abazzukulu ba Ibulayimu, abaweereza be mmwe abaana ba Yakobo, abalonde be.
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 Ye Mukama Katonda waffe; ye alamula mu nsi yonna.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Ajjukira endagaano ye emirembe gyonna, kye kigambo kye yalagira, ekyakamala emirembe olukumi,
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 ye ndagaano gye yakola ne Ibulayimu, era kye kisuubizo kye yalayirira Isaaka.
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 Yakikakasa Yakobo ng’etteeka, n’akiwa Isirayiri ng’endagaano eteriggwaawo nti,
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 “Ndikuwa ggwe ensi ya Kanani okuba omugabo gwo.”
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 Bwe baali bakyali batono, nga si bangi n’akamu, era nga bagwira mu nsi omwo,
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 baatambulatambulanga okuva mu ggwanga erimu okulaga mu ddala, ne bavanga mu bwakabaka obumu ne balaga mu bulala.
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 Teyaganya muntu yenna kubayisa bubi; n’alabulanga bakabaka ku lwabwe nti,
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 “Abalonde bange, ne bannabbi bange temubakolangako kabi.”
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Yaleeta enjala mu nsi, emmere yaabwe yonna n’agizikiriza.
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 N’atuma omuntu okubeesooka mu maaso, ye Yusufu eyatundibwa ng’omuddu,
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 ebigere bye ne binuubulwa enjegere ze baamusibya, obulago bwe ne buteekebwa mu byuma,
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 okutuusa bye yategeeza lwe byatuukirira, okutuusa ekigambo kya Mukama lwe kyamukakasa nti bye yayogera bya mazima.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 Kabaka n’atuma ne bamusumulula; omufuzi w’ensi eyo yamuggya mu kkomera.
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 Yamufuula omukulu w’eby’omu maka ge, n’akulira byonna omufuzi oyo bye yalina;
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 okukangavvulanga abalangira be nga bwe yalabanga, n’okuyigiriza abakulu eby’amagezi.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Oluvannyuma Isirayiri n’ajja mu Misiri; Yakobo bw’atyo n’atuula mu nsi ya Kaamu nga munnaggwanga.
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Mukama n’ayaza nnyo abantu be; ne baba bangi nnyo, n’abalabe baabwe ne beeraliikirira,
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 n’akyusa emitima gyabwe ne bakyawa abantu be, ne basalira abaweereza be enkwe.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Yatuma abaweereza be Musa ne Alooni, be yalonda.
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Ne bakola obubonero bwe obw’ekitalo mu bantu abo; ne bakolera ebyamagero bye mu nsi ya Kaamu.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Yaleeta ekizikiza ensi yonna n’ekwata, kubanga baali bajeemedde ekigambo kye.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 Amazzi gaabwe yagafuula omusaayi, ne kireetera ebyennyanja byabwe okufa.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Ensi yaabwe yajjula ebikere, ebyatuukira ddala ne mu bisenge by’abafuzi baabwe.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 Yalagira, ebiwuka ebya buli ngeri ne bijja, n’ensekere ne zeeyiwa mu bitundu byonna eby’ensi yaabwe.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 Yafuula enkuba okuba amayinja g’omuzira; eggulu ne libwatuka mu nsi yaabwe yonna.
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 Yakuba emizeeyituuni n’emizabbibu, n’azikiriza emiti gy’omu nsi yaabwe.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Yalagira, enzige ne zijja ne bulusejjera obutabalika muwendo.
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 Ne birya buli kimera kyonna mu nsi yaabwe, na buli kisimbe kyonna mu ttaka lyabwe ne kiriibwa.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 N’azikiriza abaana ababereberye bonna mu nsi yaabwe, nga bye bibala ebisooka eby’obuvubuka bwabwe.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 Yaggya Abayisirayiri mu nsi eyo nga balina ffeeza nnyingi ne zaabu; era bonna baali ba maanyi.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Abamisiri baasanyuka bwe baalaba Abayisirayiri nga bagenze, kubanga baali batandise okubatiira ddala.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Yayanjuluzanga ekire ne kibabikka, n’omuliro ne gubamulisiza ekiro.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 Baamusaba, n’abaweereza enkwale era n’abaliisanga emmere eva mu ggulu ne bakkuta.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Yayasa olwazi, amazzi ne gatiiriika, ne gakulukuta mu ddungu ng’omugga.
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Kubanga yajjukira ekisuubizo kye ekitukuvu kye yawa omuweereza we Ibulayimu.
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 Abantu be yabaggyayo nga bajaguza, abalonde be nga bayimba olw’essanyu.
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 Yabawa ensi eyali ey’amawanga amalala, ne basikira ebyo abalala bye baakolerera;
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 balyoke bakwatenga amateeka ge, era bagonderenga ebiragiro bye. Mumutendereze Mukama.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!

< Zabbuli 105 >