Zabbuli 103
1 Zabbuli Ya Dawudi. Weebaze Mukama, ggwe emmeeme yange; ne byonna ebiri mu nze byebaze erinnya lye ettukuvu.
Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!
2 Weebaze Mukama, ggwe emmeeme yange, era teweerabiranga birungi bye byonna.
Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!
3 Asonyiwa ebibi byo byonna, n’awonya n’endwadde zo zonna.
Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,
4 Anunula obulamu bwo emagombe, n’akusaasira era n’akwagala n’okwagala okutaggwaawo.
han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,
5 Awa emmeeme yo ebintu ebirungi byeyagala; obuvubuka bwo ne budda buggya ng’empungu.
han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.
6 Mukama asala mu butuukirivu ne mu bwenkanya, ensonga z’abo bonna abajoogebwa.
Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.
7 Yamanyisa Musa ebyo by’ayagala, n’alaga abaana ba Isirayiri ebikolwa bye.
Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.
8 Mukama wa kisa era ajjudde okusaasira, tasunguwala mangu, era alina okwagala okutaggwaawo.
Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.
9 Taasibenga busungu ku mwoyo, era tasunguwala kumala bbanga lyonna.
Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.
10 Tatukola ng’okwonoona kwaffe bwe kuli, wadde okutusasula ng’ebikolwa byaffe ebitali bya butuukirivu bwe biri.
Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.
11 Ng’eggulu bwe litumbidde ennyo waggulu w’ensi, n’okwagala kwe bwe kuli okunene bwe kutyo eri abo abamutya.
For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.
12 Ebibi byaffe abituggyako n’abitwala wala ng’ebuvanjuba bw’eri ewala okuva ebugwanjuba.
So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.
13 Kitaawe w’abaana nga bw’asaasira abaana be, ne Mukama bw’atyo bw’asaasira abo abamutya.
Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.
14 Kubanga amanyi nga bwe twakolebwa era ng’ajjukira nti tuli nfuufu.
For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.
15 Wabula omuntu, ennaku z’obulamu bwe ziri ng’omuddo; akula n’agimuka ng’ekimuli eky’omu nnimiro;
Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.
16 empewo ekifuuwa, ne kifa; nga ne we kyali tewakyajjukirwa.
Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.
17 Naye okwagala kwa Katonda eri abo abamutya tekuggwaawo emirembe gyonna, n’obulokozi bwe eri abaana b’abaana baabwe.
Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,
18 Be bo abakuuma endagaano ye ne bajjukira okugondera amateeka ge.
mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.
19 Mukama anywezezza entebe ye ey’obwakabaka mu ggulu, n’obwakabaka bwe bufuga ensi yonna.
Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.
20 Mwebaze Mukama mmwe bamalayika be, mmwe ab’amaanyi abakola ky’agamba, era abagondera ekigambo kye.
Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!
21 Mwebaze Mukama mmwe amaggye ge ag’omu ggulu, mmwe abaweereza be abakola by’ayagala.
Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!
22 Mwebaze Mukama, mmwe ebitonde bye byonna ebiri mu matwale ge gonna. Weebaze Mukama, ggwe emmeeme yange.
Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!
