Zabbuli 102

1 Okusaba kw’oyo ali mu buyinike ng’ayigganyizibwa nga yeeyongedde okunafuwa, n’afukumula byonna ebimuli ku mutima mu maaso ga Mukama. Wulira okusaba kwange, Ayi Mukama, okkirize okukoowoola kwange kutuuke gy’oli.

En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn. Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!

2 Tonneekweka mu biseera eby’obuyinike bwange. Ntegera okutu kwo onnyanukule mangu bwe nkukoowoola!

Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!

3 Kubanga ennaku zange zifuumuuka ng’omukka, n’amagumba gange gaaka ng’amanda.

For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.

4 Omutima gwange gulinnyirirwa ng’omuddo, era guwotose; neerabira n’okulya emmere yange.

Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.

5 Olw’okwaziirana kwange okunene, nzenna nfuuse ŋŋumbagumba.

For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.

6 Ndi ng’ekiwuugulu eky’omu ddungu, era ng’ekiwuugulu eky’omu nsiko.

Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.

7 Nsula ntunula, nga ndi ng’ekinyonyi ekitudde kyokka ku kasolya k’ennyumba.

Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.

8 Abalabe bange banvuma olunaku lwonna; abo abanduulira bakozesa linnya lyange nga bakolima.

Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.

9 Kubanga ndya evvu ng’alya emmere, n’amaziga gange ne geegattika mu kyokunywa kyange.

For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt

10 Olw’obusungu n’okunyiiga kwo; onneegobyeko n’onsuula eyo.

for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.

11 Ennaku zange ziri ng’ekisiikirize ky’olweggulo nga buziba; mpotoka ng’omuddo.

Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.

12 Naye ggwe, Ayi Mukama, obeera mu ntebe yo ey’obwakabaka emirembe n’emirembe; erinnya lyo linajjukirwanga ab’omu mirembe gyonna.

Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.

13 Olisituka n’osaasira Sayuuni, kino kye kiseera okulaga Sayuuni omukwano; ekiseera kye wateekateeka kituuse.

Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.

14 Kubanga amayinja gaakyo abaweereza bo bagaagala nnyo, n’enfuufu y’omu kibuga ekyo ebakwasa ekisa.

For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.

15 Amawanga gonna ganaatyanga erinnya lya Mukama; ne bakabaka bonna ab’ensi banaakankananga olw’ekitiibwa kyo.

Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.

16 Kubanga Mukama alizimba Sayuuni buto, era n’alabika mu kitiibwa kye.

For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.

17 Alyanukula okusaba kw’abanaku; talinyooma kwegayirira kwabwe.

Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.

18 Bino leka biwandiikirwe ab’omu mirembe egirijja, abantu abatannatondebwa bwe balibisoma balyoke batendereze Mukama.

Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.

19 Bategeere nti Mukama yatunula wansi ng’asinziira waggulu mu kifo kye ekitukuvu; Mukama yasinzira mu ggulu n’atunuulira ensi,

For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden

20 okuwulira okusinda kw’abasibe, n’okusumulula abo abasaliddwa ogw’okufa.

for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,

21 Erinnya lya Mukama, liryoke litenderezebwe mu Sayuuni, bamutenderezenga mu Yerusaalemi;

forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,

22 abantu nga bakuŋŋaanye, awamu n’obwakabaka, okusinza Mukama.

når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.

23 Mukama ammazeemu amaanyi nga nkyali muvubuka; akendeezezza ku nnaku z’obulamu bwange.

Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.

24 Ne ndyoka mmukaabira nti, “Ayi Katonda wange, tontwala nga nkyali mu makkati g’emyaka gy’obulamu bwange, ggw’abeera omulamu emirembe gyonna.

Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.

25 Ku ntandikwa wassaawo omusingi gw’ensi; n’eggulu gy’emirimu gy’emikono gyo.

Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.

26 Byonna biriggwaawo, naye ggwe oli wa lubeerera. Byonna birikaddiwa ng’ebyambalo. Olibikyusa ng’ebyambalo, ne bisuulibwa.

De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,

27 Naye ggwe tokyuka oli wa lubeerera n’emyaka gyo tegirikoma.

men du er den samme, og dine år får ingen ende.

28 Abaana b’abaweereza bo baliba mu ddembe; ne bazzukulu baabwe banaabeeranga w’oli nga tebalina kye batya.”

Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.