Engero 9
1 Amagezi gazimbye ennyumba yaago, gagizimbidde ku mpagi musanvu.
Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
2 Gategese ennyama yaago ne wayini waago; gategese ekijjulo.
Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
3 Gatumye abawala abaweereza bakoowoolere mu bifo ebigulumivu nti,
Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
4 “Buli atalina kutegeera akyameko wano!” Eri abo abatalina magezi gabagamba nti,
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
5 “Mujje mulye ku mmere yange era munywe ne ku nvinnyo gwe ntabudde.
«Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
6 Mulekeraawo obutaba na kutegeera mubeere balamu, era mutambulire mu kkubo ly’okumanya.”
Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
7 Oyo anenya omunyoomi ayolekera kuvumwa, n’oyo abuulirira omukozi w’ebibi yeeretera kuvumibwa.
Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
8 Tonenyanga munyoomi, aleme okukukyawa, naye nenya ow’amagezi naye anaakwagalanga.
Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
9 Yigirizanga ow’amagezi naye aneeyongeranga okuba n’amagezi, yigirizanga omutuukirivu, aneeyongerangako okuyiga.
Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
10 “Mu kutya Mukama amagezi mwe gasookera, era n’okumanya oyo Omutukuvu Katonda, kwe kutegeera.
Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
11 Ku lwange oliwangaala emyaka mingi nnyo, era olyongerwako emyaka.
«For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
12 Bw’obeera omugezi, amagezi go gakuyamba, naye bw’onyooma amagezi weerumya wekka.”
Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
13 Omukazi omusirusiru aleekaana, taba na mpisa era taba na magezi!
Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
14 Era atuula mu mulyango gw’ennyumba ye, ne ku ntebe mu bifo eby’ekibuga ebisinga obugulumivu,
Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
15 ng’akoowoola abo abayitawo, ababa batambula amakubo gaabwe abali ku byabwe.
og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
16 Abagamba nti, “Buli alina okumanya okutono ajje muno.” Era eri oyo atalina kutegeera agamba nti,
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
17 “Amazzi amabbe nga gawooma! emmere eriibwa mu kyama ng’ewooma!”
«Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
