< Engero 26 >
1 Ng’omuzira bwe gutasaana mu biseera bya kusiga oba enkuba mu makungula, n’ekitiibwa bwe kitasaanira musirusiru.
Som Sne om Somren og Regn om Høsten saa lidt hører Ære sig til for en Taabe.
2 Ng’enkazaluggya ewabye, ng’akataayi akabuukabuuka, ekikolimo ekitasaanidde tekibaako kye kikola.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saa rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
3 Embooko ya mbalaasi, n’olukoba lwa ndogoyi, n’omuggo gusaanira migongo gya basirusirusiru.
Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Taabers Ryg.
4 Toyanukulanga musirusiru ng’obusirusiru bwe, bwe buli, oleme kubeera nga ye.
Svar ej Taaben efter hans Daarskab, at ikke du selv skal blive som han.
5 Omusirusiru omuddangamu ng’obusirusiru bwe, bwe buli, si kulwa nga yeerowooza nti mugezi.
Svar Taaben efter hans Daarskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
6 Omuntu atuma omusirusiru, aba ng’eyeetemyeko ebigere n’anywa obusungu.
Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Taabe.
7 Ng’amagulu g’omulema bwe galengejja obulengezzi, bwe lutyo n’olugero bwe lubeera mu kamwa k’omusirusiru.
Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Taabers Mund.
8 Ng’atadde ejjinja mu nvuumuulo bw’aba, n’oyo awa omusirusiru ekitiibwa bw’atyo bw’abeera.
Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Taabe.
9 Ng’eriggwa bwe lifumita mu mukono gw’omutamiivu, bwe lutyo n’olugero bwe lubeera mu kamwa k’abasirusiru.
Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Taabers Mund.
10 Ng’omulasi w’akasaale, amala galasa buli gw’asanze, bw’abeera bw’atyo apangisa omusirusiru oba omuyise yenna gw’asanze.
Som en Skytte, der saarer enhver, som kommer, er den, der lejer en Taabe og en drukken.
11 Ng’embwa bw’eddira ebisesemye by’ayo, bw’atyo bw’abeera omusirusiru adda mu nsobi ze.
Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Taabe, der gentager Daarskab.
12 Olaba omuntu omugezi mu maaso ge ye? Omusirusiru alina essuubi okumusinga.
Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Taabe er der mere Haab end for ham.
13 Omugayaavu agamba nti, “Mu kkubo eriyo empologoma, empologoma enkambwe eyita mu luguudo!”
Den lade siger: »Et Rovdyr paa Vejen, en Løve ude paa Torvene!«
14 Ng’oluggi bwe lukyukira ku ppata zaalwo, bw’atyo omugayaavu bw’akyukira ku kitanda kye.
Døren drejer sig paa sit Hængsel, den lade paa sit Leje.
15 Omugayaavu akoza n’engalo ze mu kibya, naye olw’obunafu bwe n’atasobola kuzizza mu kamwa.
Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Haanden til Munden.
16 Omugayaavu alowooza nti mugezi, okusinga abantu omusanvu abaddamu ebibuuzo mu butuufu.
Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
17 Ng’asika embwa amatu, omuyise bw’abeera eyeeyingiza mu luyombo olutali lulwe.
Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
18 Ng’omulalu akasuka emmuli ez’omuliro oba obusaale obutta,
Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
19 bw’abeera omuntu alimba munne, n’agamba nti, “Mbadde nsaaga busaazi.”
er den, der sviger sin Næste og siger: »Jeg spøger jo kun.«
20 Enku bwe zibula omuliro guzikira, awatali lugambo ennyombo ziggwaawo.
Er der intet Brænde, gaar Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
21 Ng’amanda ku gannaago agaliko omuliro, oba enku ku muliro, bw’abeera omusajja omuyombi mu kuwakula entalo.
Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
22 Ebigambo by’omuntu ageya biri ng’emmere ewoomerera, bigenda mu bitundu by’omubiri eby’ewala.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
23 Ng’ekintu eky’ebbumba ekibikkiddwako amasengere, bwe gibeera emimwa eminyiikivu egisibuka ku mutima omubi.
Som Sølvovertræk paa et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
24 Omuntu ow’enkwe alimbalimba n’emimwa gye naye ng’aterese obulimba mu mutima gwe.
Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
25 Wadde nga by’ayogera bisanyusa, tomukkiririzaamu kubanga eby’emizizo musanvu bijjuza mu mutima gwe.
gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
26 Enkwe ze ziyinza okubikkibwa mu kubuzaabuuza, naye obutali butuukirivu bwe buliggyibwayo mu lukuŋŋaana.
Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
27 Buli asima ekinnya y’alikigwamu, n’oyo aliyiringisa ejjinja gwe liriddira.
I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
28 Olulimi olulimba lukyawa abo be lufumita, n’akamwa akawaanawaana kaleeta okuzikirira.
Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.