Engero 16
1 Omuntu ateekateeka by’ayagala okukola mu mutima gwe, Naye okuddamu kuva eri Mukama.
Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.
2 Amakubo g’omuntu gonna gaba matuufu mu maaso ge ye, naye Mukama y’apima ebigendererwa.
En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.
3 Emirimu gyo gyonna gikwasenga Mukama, naye anaatuukirizanga entegeka zo.
Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.
4 Mukama buli kimu akikola ng’alina ekigendererwa, n’abakozi b’ebibi y’abakolera olunaku lwe batuukibwako ebizibu.
Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.
5 Buli muntu alina omutima ogw’amalala wa muzizo eri Mukama; weewaawo talirema kubonerezebwa.
Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.
6 Olw’okwagala n’olw’obwesigwa, ekibi kisasulibwa, n’okutya Mukama kuleetera omuntu okwewala okukola ebibi.
Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.
7 Amakubo g’omuntu bwe gaba gasanyusa Mukama, aleetera abalabe b’omuntu oyo okubeera naye mu mirembe.
Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.
8 Akatono akafune mu butuukirivu, kasinga obugagga obungi obufune mu bukyamu.
Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.
9 Omutima gw’omuntu guteekateeka ekkubo lye, naye Mukama y’aluŋŋamya bw’anaatambula.
Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.
10 Kabaka ky’ayogera kiba ng’ekiva eri Katonda, n’akamwa ke tekasaanye kwogera bitali bya bwenkanya.
Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.
11 Ebipimo ne minzaani ebituufu bya Mukama, ebipimo byonna ebikozesebwa y’abikola.
Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.
12 Kya muzizo bakabaka okukola ebibi, kubanga entebe ye ey’obwakabaka enywezebwa butuukirivu.
Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.
13 Akamwa akogera eby’amazima bakabaka ke basanyukira, era baagala oyo ayogera amazima.
Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.
14 Obusungu bwa kabaka buli ng’ababaka abaleese okufa, omusajja ow’amagezi alibukkakkanya.
Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.
15 Kabaka bw’asanyuka kireeta obulamu; n’okuganza kwe, kuli nga ekire eky’enkuba mu biseera ebya ttoggo.
I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.
16 Okufuna amagezi nga kusinga nnyo okufuna zaabu, era n’okufuna okutegeera kikira ffeeza!
At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.
17 Ekkubo ly’abagolokofu kwe kwewala ebibi, n’oyo eyeekuuma mu kutambula kwe, awonya emmeeme ye.
De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.
18 Amalala gakulembera okuzikirira, n’omwoyo ogwegulumiza gukulembera ekigwo.
Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.
19 Okubeera n’omwoyo ogwetoowaza era n’okubeera n’abaavu, kisinga okugabana omunyago n’ab’amalala.
Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.
20 Oyo assaayo omwoyo ku kuyigirizibwa alikulaakulana, era alina omukisa oyo eyeesiga Mukama.
Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.
21 Abalina emitima egy’amagezi baliyitibwa bategeevu, n’enjogera ennungi eyongera okuyamba okutegeera.
Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.
22 Amagezi nsulo ya bulamu eri oyo agalina, naye obusirusiru buleetera abasirusiru okubonerezebwa.
Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.
23 Omutima gw’omuntu ow’amagezi gumuwa enjogera ennungi, era akamwa ke kayigiriza abalala.
Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.
24 Ebigambo ebirungi biri ng’ebisenge by’omubisi gw’enjuki, biwoomera emmeeme, ne biwonya n’amagumba.
Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.
25 Wabaawo ekkubo erirabika ng’ettuufu eri omuntu, naye ku nkomerero limutuusa mu kufa.
Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
26 Okwagala okulya kuleetera omuntu okukola n’amaanyi, kubanga enjala emukubiriza okweyongera okukola.
En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.
27 Omuntu omusirusiru ategeka okukola ebitali bya butuukirivu, era n’ebigambo bye, biri ng’omuliro ogwokya ennyo.
En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.
28 Omuntu omubambaavu asiikuula entalo, n’ow’olugambo ayawukanya ab’omukwano enfirabulago.
Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.
29 Omuntu omukyamu asendasenda muliraanwa we n’amutwala mu kkubo eritali ttuufu.
Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.
30 Omuntu atemya ku liiso ateekateeka kwonoona, n’oyo asongoza emimwa ategeka kukola bitali birungi.
Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.
31 Omutwe ogw’envi ngule ya kitiibwa, gufunibwa abo abatambulira mu bulamu obutuukirivu.
Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.
32 Omuntu omugumiikiriza asinga omutabaazi, n’oyo afuga obusungu bwe akira awamba ekibuga.
Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.
33 Akalulu kayinza okukubibwa, naye okusalawo kwa byonna kuva eri Mukama.
I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.
