Okukungubaga 5
1 Jjukira Ayi Mukama ekitutuuseeko. Tunula olabe ennaku yaffe.
Kom i hug, Herre, kor det er med oss! Skoda etter og sjå, kor me er svivyrde!
2 Omugabo gwaffe guweereddwa bannamawanga, n’amaka gaffe gatwaliddwa abatali ba mu nnyumba.
Vår arv er komen åt framande, våre hus åt utlendske menner.
3 Tufuuse bamulekwa abatalina bakitaabwe, ne bannyaffe bafuuse bannamwandu.
Farlause er me vortne, hev ikkje far. Møderne våre er som enkjor.
4 Tusasulira amazzi ge tunywa; n’enku tuteekwa okuzigula.
Me lyt kjøpa det vatnet me drikk, vår ved lyt me betala.
5 Abatucocca batugobaganya; tukooye ate nga tetulina wa kuwummulira.
Våre forfylgjarar hev me på halsen; me er trøytte, fær ikkje kvild.
6 Twakola endagaano ne Misiri n’Abasuuli okutufuniranga ku mmere.
Til Egyptarland rette me hand, til Assyria, vilde mettast med brød.
7 Bajjajjaffe baayonoona, ne bafa, naye tubonerezebwa olw’ebikolwa byabwe ebitaali bya butuukirivu.
Våre feder synda, dei er burte, me lyt bera deira misgjerningar.
8 Abaddu be batufuga, tewali n’omu ayinza okutulokola mu mukono gwabwe.
Trælar er våre herrar, og ingen riv oss ut or deira hand.
9 Tuba kumpi n’okuttibwa nga tunoonya emmere, olw’ekitala ekiri mu ddungu.
Me søkjer vårt brød med livsens fåre for sverdet i øydemark.
10 Olususu lwaffe luddugadde ng’enziro olw’enjala ennyingi.
Vår hud er glodheit som omnen, for svolten som gneg og brenn.
11 Abakyala ba Sayuuni, n’abawala embeerera ab’omu bibuga bya Yuda bakwatiddwa olw’amaanyi.
Kvende hev i Sion dei skjemt, møyar i byarne i Juda.
12 Abalangira bawanikibbwa baleebeetera ku mikono gyabwe n’abakadde tewali abassaamu kitiibwa.
Hovdingar hengde dei med si hand, gamle viste dei ikkje vyrdnad.
13 Abavubuka bawalirizibwa okusa emmere ku jjinja ne ku lubengo, n’abalenzi batagala nga beetisse entuumu z’enku.
Ungmenne laut bera kverni, og gutar seig ned med vedbyrdi på.
14 Abakadde tebakyatuula mu wankaaki w’ekibuga, n’abavubuka tebakyayimba.
Dei gamle sit ikkje lenger i porten, dei unge ikkje meir med sitt strengespel.
15 Emitima gyaffe tegikyasanyuka, n’okuzina kwaffe kufuuse kukungubaga.
Det er slutt med vår hjartans gleda, vår dans er umsnudd til sorg.
16 Engule egudde okuva ku mitwe gyaffe. Zitusanze kubanga twonoonye!
Kransen er fallen av vårt hovud; usæle me, at me hev synda!
17 Emitima gyaffe kyegivudde gizirika, era n’amaaso gaffe kyegavudde gayimbaala.
Difor er hjarta vårt sjukt, di so er augo våre dimme -
18 Olw’okuba nga olusozi Sayuuni lulekeddwa nga lwereere, ebibe kyebivudde bitambulirako.
for Sions fjell som ligg audt, der renner no revar ikring.
19 Ggwe, Ayi Mukama obeerera ennaku zonna; entebe yo ey’obwakabaka ya mirembe na mirembe.
Du, Herre, sit æveleg konge, frå ætt til ætt stend din kongsstol.
20 Lwaki otwelabiririra ddala okumala ennaku ezo zonna? Tuddiremu, Ayi Mukama, tudde gy’oli.
Kvi vil du oss æveleg gløyma, ganga frå oss dagarne lange?
21 Tukomyewo gy’oli Ayi Mukama, otuzze buggya ng’edda;
Vend oss, Herre, til deg, so kjem me; nya upp att våre dagar frå gamalt!
22 wabula ng’otusuulidde ddala, era ng’otusunguwalidde nnyo nnyini obutayagala na kutuddiramu.
For du kann vel ikkje reint ha støytt oss burt, vera so ovleg harm på oss.
