Okukungubaga 5
1 Jjukira Ayi Mukama ekitutuuseeko. Tunula olabe ennaku yaffe.
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Omugabo gwaffe guweereddwa bannamawanga, n’amaka gaffe gatwaliddwa abatali ba mu nnyumba.
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Tufuuse bamulekwa abatalina bakitaabwe, ne bannyaffe bafuuse bannamwandu.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Tusasulira amazzi ge tunywa; n’enku tuteekwa okuzigula.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Abatucocca batugobaganya; tukooye ate nga tetulina wa kuwummulira.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Twakola endagaano ne Misiri n’Abasuuli okutufuniranga ku mmere.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Bajjajjaffe baayonoona, ne bafa, naye tubonerezebwa olw’ebikolwa byabwe ebitaali bya butuukirivu.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Abaddu be batufuga, tewali n’omu ayinza okutulokola mu mukono gwabwe.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Tuba kumpi n’okuttibwa nga tunoonya emmere, olw’ekitala ekiri mu ddungu.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Olususu lwaffe luddugadde ng’enziro olw’enjala ennyingi.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Abakyala ba Sayuuni, n’abawala embeerera ab’omu bibuga bya Yuda bakwatiddwa olw’amaanyi.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 Abalangira bawanikibbwa baleebeetera ku mikono gyabwe n’abakadde tewali abassaamu kitiibwa.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Abavubuka bawalirizibwa okusa emmere ku jjinja ne ku lubengo, n’abalenzi batagala nga beetisse entuumu z’enku.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 Abakadde tebakyatuula mu wankaaki w’ekibuga, n’abavubuka tebakyayimba.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 Emitima gyaffe tegikyasanyuka, n’okuzina kwaffe kufuuse kukungubaga.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 Engule egudde okuva ku mitwe gyaffe. Zitusanze kubanga twonoonye!
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Emitima gyaffe kyegivudde gizirika, era n’amaaso gaffe kyegavudde gayimbaala.
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Olw’okuba nga olusozi Sayuuni lulekeddwa nga lwereere, ebibe kyebivudde bitambulirako.
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Ggwe, Ayi Mukama obeerera ennaku zonna; entebe yo ey’obwakabaka ya mirembe na mirembe.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Lwaki otwelabiririra ddala okumala ennaku ezo zonna? Tuddiremu, Ayi Mukama, tudde gy’oli.
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 Tukomyewo gy’oli Ayi Mukama, otuzze buggya ng’edda;
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 wabula ng’otusuulidde ddala, era ng’otusunguwalidde nnyo nnyini obutayagala na kutuddiramu.
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
