Okukungubaga 5
1 Jjukira Ayi Mukama ekitutuuseeko. Tunula olabe ennaku yaffe.
Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
2 Omugabo gwaffe guweereddwa bannamawanga, n’amaka gaffe gatwaliddwa abatali ba mu nnyumba.
Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
3 Tufuuse bamulekwa abatalina bakitaabwe, ne bannyaffe bafuuse bannamwandu.
Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
4 Tusasulira amazzi ge tunywa; n’enku tuteekwa okuzigula.
Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
5 Abatucocca batugobaganya; tukooye ate nga tetulina wa kuwummulira.
Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
6 Twakola endagaano ne Misiri n’Abasuuli okutufuniranga ku mmere.
Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
7 Bajjajjaffe baayonoona, ne bafa, naye tubonerezebwa olw’ebikolwa byabwe ebitaali bya butuukirivu.
Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
8 Abaddu be batufuga, tewali n’omu ayinza okutulokola mu mukono gwabwe.
Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
9 Tuba kumpi n’okuttibwa nga tunoonya emmere, olw’ekitala ekiri mu ddungu.
Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
10 Olususu lwaffe luddugadde ng’enziro olw’enjala ennyingi.
Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
11 Abakyala ba Sayuuni, n’abawala embeerera ab’omu bibuga bya Yuda bakwatiddwa olw’amaanyi.
De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
12 Abalangira bawanikibbwa baleebeetera ku mikono gyabwe n’abakadde tewali abassaamu kitiibwa.
Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
13 Abavubuka bawalirizibwa okusa emmere ku jjinja ne ku lubengo, n’abalenzi batagala nga beetisse entuumu z’enku.
De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
14 Abakadde tebakyatuula mu wankaaki w’ekibuga, n’abavubuka tebakyayimba.
Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
15 Emitima gyaffe tegikyasanyuka, n’okuzina kwaffe kufuuse kukungubaga.
Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
16 Engule egudde okuva ku mitwe gyaffe. Zitusanze kubanga twonoonye!
Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
17 Emitima gyaffe kyegivudde gizirika, era n’amaaso gaffe kyegavudde gayimbaala.
Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
18 Olw’okuba nga olusozi Sayuuni lulekeddwa nga lwereere, ebibe kyebivudde bitambulirako.
Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
19 Ggwe, Ayi Mukama obeerera ennaku zonna; entebe yo ey’obwakabaka ya mirembe na mirembe.
Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
20 Lwaki otwelabiririra ddala okumala ennaku ezo zonna? Tuddiremu, Ayi Mukama, tudde gy’oli.
Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
21 Tukomyewo gy’oli Ayi Mukama, otuzze buggya ng’edda;
Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
22 wabula ng’otusuulidde ddala, era ng’otusunguwalidde nnyo nnyini obutayagala na kutuddiramu.
Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
