< Okukungubaga 5 >

1 Jjukira Ayi Mukama ekitutuuseeko. Tunula olabe ennaku yaffe.
Herre! kom i Hu, hvad der er sket os; sku ned og se vor Forhaanelse!
2 Omugabo gwaffe guweereddwa bannamawanga, n’amaka gaffe gatwaliddwa abatali ba mu nnyumba.
Vor Arv er gaaet over til fremmede, vore Huse til Udlændinge.
3 Tufuuse bamulekwa abatalina bakitaabwe, ne bannyaffe bafuuse bannamwandu.
Vi ere blevne faderløse, uden Fader, vore Mødre ere som Enker.
4 Tusasulira amazzi ge tunywa; n’enku tuteekwa okuzigula.
Vandet, vi drikke, købe vi for Penge; vort Brænde kommer til os for Betaling.
5 Abatucocca batugobaganya; tukooye ate nga tetulina wa kuwummulira.
Man er os paa Halsen, vi forfølges; vi blive trætte og faa ikke Hvile.
6 Twakola endagaano ne Misiri n’Abasuuli okutufuniranga ku mmere.
Vi have rakt Haanden imod Ægypten, imod Assyrien for at mættes af Brød.
7 Bajjajjaffe baayonoona, ne bafa, naye tubonerezebwa olw’ebikolwa byabwe ebitaali bya butuukirivu.
Vore Fædre have syndet, de ere ikke mere, og vi bære deres Misgerninger.
8 Abaddu be batufuga, tewali n’omu ayinza okutulokola mu mukono gwabwe.
Trælle herske over os; der er ingen, som frier af deres Haand.
9 Tuba kumpi n’okuttibwa nga tunoonya emmere, olw’ekitala ekiri mu ddungu.
Vi hente vort Brød med Fare for vort Liv, formedelst Sværdet i Ørken.
10 Olususu lwaffe luddugadde ng’enziro olw’enjala ennyingi.
Vor Hud er forbrændt som en Ovn, af Hungerens Glød.
11 Abakyala ba Sayuuni, n’abawala embeerera ab’omu bibuga bya Yuda bakwatiddwa olw’amaanyi.
De krænke Kvinderne i Zion, Jomfruerne i Judas Stæder.
12 Abalangira bawanikibbwa baleebeetera ku mikono gyabwe n’abakadde tewali abassaamu kitiibwa.
Fyrster ere hængte af deres Haand, Oldingers Person bliver ikke æret.
13 Abavubuka bawalirizibwa okusa emmere ku jjinja ne ku lubengo, n’abalenzi batagala nga beetisse entuumu z’enku.
Unge Karle maatte tage fat paa Kværnen, og Drenge segnede under Byrden af Ved.
14 Abakadde tebakyatuula mu wankaaki w’ekibuga, n’abavubuka tebakyayimba.
De Ældste have hørt op med at sidde i Porten, de unge Karle med deres Strengeleg.
15 Emitima gyaffe tegikyasanyuka, n’okuzina kwaffe kufuuse kukungubaga.
Vort Hjertes Glæde er hørt op, vor Dans er vendt om til Sorrig.
16 Engule egudde okuva ku mitwe gyaffe. Zitusanze kubanga twonoonye!
Vort Hoveds Krone er affalden; o ve os! thi vi have syndet.
17 Emitima gyaffe kyegivudde gizirika, era n’amaaso gaffe kyegavudde gayimbaala.
Derfor er vort Hjerte sygt, derfor ere vore Øjne formørkede:
18 Olw’okuba nga olusozi Sayuuni lulekeddwa nga lwereere, ebibe kyebivudde bitambulirako.
For Zions Bjergs Skyld, som er øde, Ræve løbe derpaa.
19 Ggwe, Ayi Mukama obeerera ennaku zonna; entebe yo ey’obwakabaka ya mirembe na mirembe.
Du, Herre! du bliver evindelig, din Trone fra Slægt til Slægt.
20 Lwaki otwelabiririra ddala okumala ennaku ezo zonna? Tuddiremu, Ayi Mukama, tudde gy’oli.
Hvorfor vil du glemme os evindelig? forlade os saa lang en Tid?
21 Tukomyewo gy’oli Ayi Mukama, otuzze buggya ng’edda;
Herre! før os tilbage til dig, saa ville vi vende tilbage, forny vore Dage som i fordums Tid!
22 wabula ng’otusuulidde ddala, era ng’otusunguwalidde nnyo nnyini obutayagala na kutuddiramu.
Thi mon du aldeles har forkastet os? mon du er saa saare vred paa os?

< Okukungubaga 5 >