Okukungubaga 3

1 Nze muntu eyakangavvulwa n’omuggo ogw’obusungu bwe.

Eg er mannen som naudi såg under hans vreide-ris.

2 Angobye mu maaso ge n’antambuliza mu kizikiza, awatali kitangaala;

Meg hev han ført og late ferdast i myrker og ikkje i ljos.

3 ddala, omukono gwe gunnwanyisizza emirundi egiddiriŋŋanwa olunaku lwonna.

Berre mot meg vender han si hand upp att og upp att heile dagen.

4 Akaddiyizza omubiri gwange n’eddiba lyange era amenye n’amagumba gange.

Han hev late meg eldast i hold og hud, han hev krasa mine bein.

5 Antaayizza n’anzijuza obulumi n’okubonaabona.

Han bygde att for meg og ringa meg inn med beiska og møda.

6 Antadde mu kizikiza ng’abafu abaafa edda.

I myrkret hev han set meg, lik deim som longe er daude.

7 Ankomedde n’okuyinza ne siyinza kudduka, ansibye enjegere ezizitowa.

Han mura att for meg, so eg kjem meg ikkje ut; tunge gjorde han mine lekkjor.

8 Ne bwe mukoowoola ne mukaabira nga mmusaba anyambe, okusaba kwange akuggalira bweru.

Endå eg kallar og ropar, let han att for mi bøn.

9 Anteeredde amayinja mu kkubo lyange era akyamizza amakubo gange.

Han mura fyre mine vegar med tilhoggen stein, gjorde det uført på min stig.

10 Ng’eddubu bwe liteega, n’empologoma bwe yeekweka

Ein lurande bjørn var han mot meg, ei løva i løyne.

11 yansikambula n’anziggya mu kkubo lyange n’antaagulataagula n’andeka awo nga sirina anyamba.

Til villstig gjorde han min veg; han reiv meg sund og lagde meg i øyde.

12 Yanaanuula omutego gwe, n’anteekawo okuba ssabbaawa ey’obusaale bwe.

Han spente sin boge og sette meg til skotmål for si pil.

13 Yafumita omutima gwange n’obusaale okuva mu mufuko gwe.

Han let renna inni mine nyro pilehus-sønerne sine.

14 Nafuuka ekisekererwa eri abantu bonna, era bannyooma nga bannyimbirira okuzibya obudde.

Eg vart til lått for alt mitt folk, deira nidvisa heile dagen.

15 Anzijuzza ebikaawa era ampadde ekikompe eky’obubalagaze nkinywe.

Han metta meg med beiske urter, han gav meg malurt å drikka.

16 Ampadde oluyinjayinja okululya amannyo gange ne gamenyeka; anninnyiridde mu nfuufu.

Han let meg knasa mine tenner på småstein, han grov meg ned i oska.

17 Emmeeme yange terina mirembe, n’okujjukira sijjukira bugagga bwe bufaanana.

Og du støytte burt frå fred mi sjæl; eg gløymde kor det var å hava det godt.

18 Era njogera nti, “Ekitiibwa kyange kigenze, n’essuubi lyonna lye nalina mu Mukama limpeddeko.”

Og eg sagde: «Det er ute med mi kraft og med mi von til Herren.»

19 Nzijukira okubonaabona kwange n’okuwankawanka kwange, n’obulumi n’obubalagaze.

Kom i hug mi naud og mi utlægd - malurt og beiska.

20 Mbijjukira bulungi era bwe mbirowoozaako omutima gwange gulumwa.

Ho minnest det, sjæli mi, og er nedbøygd i meg.

21 Ebyo byonna mbijjukira, kyenvudde mbeera n’essuubi.

Dette vil eg leggja meg på hjarta, og difor vil eg vona:

22 Olw’okwagala kwa Mukama okutaggwaawo, tetulimalibwawo, kubanga ekisa kye tekiggwaawo.

Herrens nåde det er, at det ikkje er ute med oss, for hans miskunn er enn ikkje all.

23 Buli lukya ekisa kyo kiba kiggya; n’obwesigwa bwo bwa lubeerera.

Kvar morgon er ho ny, å, stor er din truskap.

24 Njogera mu mutima gwange nti, “Mukama gwe mugabo gwange, kyenaava mbeera n’essuubi mu ye.”

Min lut er Herren, segjer mi sjæl; difor vonar vil eg vona på honom.

25 Mukama mulungi eri abo abamulinamu essuubi, eri oyo amunoonya.

Herren er god med deim som ventar på honom, med den sjæl som søkjer honom.

26 Kirungi omuntu okulindirira obulokozi bwa Mukama n’obukkakkamu.

Det er godt å vera still for Herren og venta på hans frelsa.

27 Kirungi omuntu okwetikka ekikoligo kye mu buvubuka bwe.

Det er godt for mannen at han ber ok i sin ungdom,

28 Atuulenga yekka mu kasirise kubanga Mukama y’akimwambiseemu.

at han sit einsleg og tegjande, når han legg det på,

29 Leka akweke amaaso ge mu nfuufu, mpozi wanaabaawo essuubi.

at han luter seg med munnen mot moldi - kann henda det enn er von -

30 Leka aweeyo oluba lwe okukubibwa, era amalibwe n’okuvumibwa.

at han held fram si kinn til slag, let seg metta med svivyrda.

31 Kubanga Mukama taligobera bantu bweru ebbanga lyonna.

For Herren støyter ikkje æveleg burt.

32 Newaakubadde ng’aleeta obulumi, aliraga ekisa kubanga okwagala kwe kungi nnyo tekuggwaawo.

For um han legg på sorg, so miskunnar han endå etter sin store nåde.

33 Tagenderera kuleeta bulumi newaakubadde okubonaabona ku baana ba bantu.

For det er ikkje av hjarta han legg møda og sorg på mannsborni.

34 Mukama akkiriziganya n’okulinnyirira abasibe,

At dei krasar under fot alle fangar i landet,

35 n’okuggyako omuntu obwetwaze bwe mu maaso g’Oyo Ali Waggulu Ennyo,

at dei rengjer retten for mannen framfor åsyni til den Høgste,

36 oba n’obutaba na bwenkanya eri omuntu?

at ein gjer urett mot ein mann i hans sak - ser ikkje Herren slikt?

37 Ani ayinza okwogera ekintu ne kituukirira, Mukama nga takiragidde?

Kven tala, og det vart, um Herren ikkje baud?

38 Mu kamwa k’oyo Ali Waggulu Ennyo, si mmwe muva ebigambo eby’okubeerwa n’eby’okubonereza?

Kjem ikkje frå munnen til den Høgste både vondt og godt?

39 Lwaki omuntu omulamu yeemulugunya, bw’abonerezebwa olw’ebibi bye?

Kvi skal eit livande menneskje klaga? Kvar syrgje yver si synd!

40 Twekebere engeri zaffe, era tuzeetegereze, tudde eri Mukama.

Lat oss ransaka våre vegar og røyna deim og venda oss til Herren!

41 Tuyimuse emitima gyaffe n’emikono gyaffe eri Katonda mu ggulu, twogere nti,

Lat oss lyfta våre hjarto likeins som våre hender til Gud i himmelen!

42 “Twayonoona ne tujeema, tokyerabiranga era tonatusonyiwa.

Me hev synda og vore ulyduge, du hev ikkje tilgjeve.

43 “Ojjudde obusungu n’otugobaganya, n’otutta awatali kutusaasira.

Du sveipte deg i vreide og elte oss, du slo i hel utan nåde.

44 Weebisseeko ekire, waleme okubaawo okusaba n’okumu okutuuka gy’oli.

I skyer sveipte du deg, so ingi bøn rakk fram.

45 Otufudde obusa n’ebisasiro mu mawanga.

Til skarn og styggje hev du gjort oss midt imillom folki.

46 “Abalabe baffe bonna batwogerako ebigambo ebibi.

Dei spila upp sitt gap imot oss, alle våre fiendar.

47 Tubonyeebonye olw’entiisa n’emitego n’okunyagibwa n’okuzikirizibwa.”

Gruv og grav det vart vår lut, øyding og tjon.

48 Amaaso gange gakulukuta emigga gy’amaziga olw’okuzikirira kw’abantu bange.

Tårebekkjer strøymer or mitt auga for tjonet på mitt folks dotter.

49 Era amaaso gange ganeeyongeranga okukulukuta amaziga awatali kusirika,

Mitt auga sirenn, roar seg ikkje,

50 okutuusa Mukama lw’alisinzira mu ggulu n’alaba.

fyrr Herrens skodar etter og ser frå himmelen.

51 Bye ndaba bireeta ennaku ku mutima gwange, olw’ebyo ebyatuuka ku bawala b’ekibuga kyange.

Mitt auga gjer meg hjarte-ilt for kvar ei av døtterne i min by.

52 Abalabe bange banjigganya olutata ne baba ng’abayigga ennyonyi.

Dei jaga og elte meg som ein fugl, dei som var mine fiendar utan orsak.

53 Bagezaako okuzikiririza obulamu bwange mu bunnya, ne bankasuukirira amayinja;

Dei vilde taka livet av meg nede i brunnen, dei kasta stein på meg.

54 amazzi gaabikka omutwe gwange, ne ndowooza nti, nsanyeewo.

Vatnet flødde yver mitt hovud, eg sagde: «Det er ute med meg.»

55 “Nakoowoola erinnya lyo, Ayi Mukama, nga ndi mu bunnya wansi ennyo;

Eg påkalla ditt namn, Herre, utor den djupe hola.

56 wawulira okwegayirira kwange: toziba matu go eri okukaaba kwange.”

Mi røyst høyrde du; haldt deg ikkje for øyro når eg ropar um lindring.

57 Bwe nakukoowoola wansemberera n’oyogera nti, “Totya!”

Du var nær den dagen eg kalla på deg; du sagde: «Ikkje ottast!»

58 Mukama watunula mu nsonga yange, era n’onunula obulamu bwange.

Du, Herre, hev ført saki for mi sjæl, du hev løyst ut mitt liv.

59 Ayi Mukama, walaba ebibi bye bankola, obasalire omusango nga bwe kibagwanira.

Du, Herre, hev set kva urett eg leid; å, døm i mi sak!

60 Walaba bwe bampalana, n’enkwe zaabwe zonna ze bansalira.

Du hev set all deira hemnhug, alle deira løynderåder mot meg.

61 Wawulira bye banvuma, Ayi Mukama Katonda, n’enkwe zaabwe zonna ze bansalira,

Du hev høyrt deira svivyrdingar, alle deira løynderåder mot meg,

62 obwama n’ebirowoozo eby’abalabe bange bye bantesaako obudde okuziba.

det mine motstandarar sagde og tenkte imot meg dagen lang.

63 Batunuulire mu kutuula kwabwe ne mu kuyimirira kwabwe; bannyooma nga bwe bannyimbirira.

Ansa på deim, når dei sit og når dei stend! um meg gjer dei nidvisor.

64 Obasasule nga bwe kibagwanira Ayi Mukama Katonda, olw’ebikolwa eby’emikono gyabwe.

Du, Herre, vil gjeva deim av same slag som deira hender hev gjort.

65 Osseeko ekibikka ku mitima gyabwe, n’ekikolimo kyo kibabeereko.

Du vil leggja eit sveip yver deira hjarta, du vil bannstøyta deim.

66 Obayigganye mu busungu bwo obazikirize ng’osinziira mu ggulu lya Mukama Katonda.

Du vil elta deim i vreide, og tyna deim so dei ikkje bid meir under Herrens himmel.