Yobu 7
1 “Ebiseera by’omuntu ku nsi, tebyagerebwa? Ennaku ze tezaagerebwa nga ez’omupakasi?
Ja, mannen hev ein strid på jordi; hans dagar gjeng som leigedagar.
2 Ng’omuddu eyeegomba ekisiikirize okujja, ng’omupakasi bwe yeesunga empeera ye;
Som trælen lengtar etter skugge, og leigekar på løni ventar,
3 bwe ntyo bwe nnaweebwa emyezi egy’okubonaabona, ebiro ebyokutegana bwe byangererwa.
so fekk eg månader av vonbrot og næter fulle utav møda.
4 Bwe ngalamira neebake, njogera nti, ‘Ndiyimuka ddi, ekiro kinaakoma ddi?’ Nga nzijudde okukulungutana okutuusa obudde lwe bukya.
Eg segjer når eg gjeng til kvile: «Når skal eg atter standa upp?» Og kvelden vert so lang, so lang: Eg ligg uroleg alt til dagsprett.
5 Omubiri gwange gujjudde envunyu n’ebikakampa, n’olususu lwange lukutusekutuse era lulabika bubi.
Og makk og sår min likam dekkjer, og hudi skorpnar og bryt upp att.
6 “Ennaku zange zidduka okusinga ekyuma ky’omulusi w’engoye bw’atambuza ky’alusisa engoye ze; era zikoma awatali ssuubi.
Mi tid fer snøggar’ enn ein skutel, og ho kverv utan nokor von.
7 Ojjukira Ayi Katonda, nti obulamu bwange tebuliimu, wabula mukka bukka, amaaso gange tegaliddayo kulaba bulungi.
Hugs på: mitt liv er som ein pust; mitt auga ser’kje lukka meir.
8 Eriiso ly’oyo eryali lindabyeko teririddayo kundaba; amaaso gammwe galinnoonya, naye nga sikyaliwo.
Snart er eg løynd for alle augo; du fåfengt stirer etter meg.
Som skyi framum fer og kverv, so ingen att frå helheim vender, (Sheol h7585)
10 Taliddayo mu nnyumba ye, amaka ge tegaliddayo kumumanya nate.
snur ei attende til sitt hus; hans heimstad kjenner han’kje meir.
11 Noolwekyo sijja kuziyiza kamwa kange, nzija kwogera okulumwa kw’omutima gwange; nzija kwemulugunyiza mu bulumi bw’emmeeme yange.
Difor vil’kje munnen stagga, men tala i min djupe hugverk og klaga i mi sjælenaud.
12 Ndi nnyanja oba ndi lukwata ow’omu buziba, olyoke onkuume?
Er eg eit hav, er eg ein drake, med di du vaktar so på meg?
13 Bwe ndowooza nti, obuliri bwange bunampa ku mirembe, ekiriri kyange kinakendeeza ku kulumwa kwange;
Eg tenkjer: «Lægjet skal meg lindra, og sengi letta suti mi» -
14 n’olyoka ontiisa n’ebirooto era n’onkanga okuyita mu kwolesebwa.
då skræmer du meg upp med draumar, og støkkjer meg med ville syner,
15 Emmeeme yange ne yeegomba okwetuga, nfe okusinga okuba omulamu.
so at eg heller ville kjøvast, ja døy, enn vera slik ei beingrind.
16 Sikyeyagala, neetamiddwa. Sijja kubeera mulamu emirembe gyonna. Ndeka; kubanga ennaku zange butaliimu.
D’er nok! Eg liver ikkje æveleg; Haldt upp! Mitt liv er som ein pust.
17 Omuntu kye ki ggwe okumugulumiza, n’omulowoozaako?
Kva er ein mann, at du han vyrder og retter tanken din på honom,
18 Bw’otyo n’omwekebejja buli makya, n’omugezesa buli kaseera?
heimsøkjer honom kvar ein morgon, ransakar honom kvar ei stund?
19 Olituusa ddi nga tonvuddeeko n’ondeka ne mmira ku malusu?
Når tek du frå meg auga ditt? Meg slepper med eg svelgjar råken?
20 Nyonoonye; kiki kye nakukola, ggwe omukuumi w’abantu? Lwaki onfudde nga akabonero ak’obulabe gy’oli, ne neefuukira omugugu?
Hev eg gjort synd, kva gjer eg deg, du som på mannen vaktar stødt? Kvi hev du meg til skiva valt? So eg hev vorte meg ei byrd?
21 Era lwaki tosonyiwa kwonoona kwange, n’oggyawo obutali butuukirivu bwange? Kubanga kaakano nzija kwebaka mu ntaana; era ojja kunnoonya ku makya naye naaba sikyaliwo.”
Kvi gjev du ikkje syndi til? Kvi ansar du på mine brot? No sig eg snart i moldi ned; og leitar du, so er eg burte.»
