Yobu 6
1 Yobu n’ayanukula ng’agamba nti,
Da tok Job til orde og sa:
2 “Singa okweraliikirira kwange, n’okubonaabona kwange bipimibwa ne biteekebwa ku minzaani!
Gid min gremmelse blev veid, og min ulykke samtidig lagt på vekten!
3 Weewaawo byandisinze omusenyu gw’ennyanja okuzitowa; ebigambo byange kyenvudde mbyanguyiriza.
For nu er den tyngre enn havets sand; derfor var mine ord tankeløse.
4 Obusaale bwa Ayinzabyonna buli mu nze n’omwoyo gwange gunywedde obusagwa bwabwo: entiisa ya Katonda erwana nange.
For den Allmektiges piler sitter i mig, og min ånd drikker deres gift; Guds redsler stiller sig op imot mig.
5 Entulege ekaaba awali omuddo, oba ente ennume eŋŋooŋŋa awali emmere yaayo?
Skriker vel et villesel midt i det grønne gress? Eller brøler en okse foran sitt fôr?
6 Emmere etaliimu nsa eriika omutali munnyo, oba amazzi g’eggi okubaamu akawoomerera?
Hvem vil ete det som det ingen smak er i, uten salt? Eller er det smak i eggehvite?
7 Omutima gwange tegusikirizibwa kubikombako, biri ng’emmere etangasa.
Det byr mig imot å røre ved det; det er for mig som utskjemt mat.
8 “Singa Katonda ampa kye nsaba, n’ampa kye nsuubira,
Gid min bønn måtte bli hørt, og Gud vilde opfylle mitt håp!
9 yandisiimye okumbetenta ne mmalibwawo omukono gwe.
Og måtte det behage Gud å knuse mig, å slippe løs sin hånd og avskjære min livstråd!
10 Kino kyandikkakkanyizza obulumi obutakoma kubanga sigaanye bigambo bya Mutukuvu.
Da hadde jeg ennu en trøst, og jeg skulde springe av glede midt i den skånselløse smerte; for jeg har ikke fornektet den Helliges ord.
11 Amaanyi ngaggya wa, ndyoke mbe n’essuubi? Era enkomerero yange, eruwa ndyoke ngumiikirize?
Hvad kraft har jeg, så jeg kunde holde ut, og hvad blir enden med mig, så jeg kunde være tålmodig?
12 Amaanyi gange ga mayinja oba omubiri gwange gwa kikomo?
Er da min kraft som stenens kraft? Eller er mitt kjøtt av kobber?
13 Mu mazima sirina maanyi n’obusobozi bwanzigwako.
Er jeg da ikke aldeles hjelpeløs? Er ikke all utsikt til frelse fratatt mig?
14 Oyo agaana ebyekisa okuva eri mukwano gwe tafaayo kutya Ayinzabyonna.
Den ulykkelige burde møte kjærlighet hos sin venn, selv om han opgir frykten for den Allmektige.
15 Baganda bange tebeesigika, bali ng’akagga akabooga ate ne kakalira,
Men mine brødre har sviktet som en bekk, som strømmer hvis vann skyller over,
16 akaddugalirira buli lwe kakwata, ng’omuzira,
som er grumset av is, og som det skjuler sig sne i;
17 ate ne kaggwaawo buli lwe wabaawo ebbugumu.
men på den tid de treffes av solens glød, tørkes de ut; når det blir hett, svinner de bort.
18 Ebibinja by’abatambuze we biviira ku mugendo ne biraga mu ddungu ne bizikirira.
Karavaner som er på veien til dem, bøier av; de drar op i ørkenen og omkommer.
19 Abatambuze b’e Teema banoonya, bo ab’e Seeba ne balindirira n’essuubi.
Temas karavaner speidet efter dem, Sjebas reisefølger satte sitt håp til dem;
20 Baalina essuubi naye bwe baatuukayo ne banyolwa nnyo.
de blev til skamme, fordi de stolte på dem; de kom dit og blev skuffet.
21 Kaakano bwe mundabye ne mutya ne mukakasizza ddala nga temuliiko kye muyinza kukola.
Således er I nu blitt til intet; I ser ulykken og blir redde.
22 Nnali mbagambye nti, ‘Mumpe ekirabo,’ oba nti, ‘Mumpeereyo ekintu ku by’obugagga bwammwe,
Har jeg vel bedt eder at I skulde gi mig noget eller bruke noget av eders gods til beste for mig,
23 okumponya nve mu mukono gw’omulabe, n’okumpeerayo ekintu mpone emitego gy’abakambwe’?
at I skulde frelse mig av fiendens hånd og løskjøpe mig fra voldsmenn?
24 “Njigiriza nange n’aba musirise; ndaga we nsobezza.
Lær mig, så skal jeg tie, og vis mig hvori jeg har faret vill!
25 Ebigambo eby’amazima nga bya bulumi! Naye okuwakana kwammwe kukakasa ki?
Hvor kraftige er ikke rettsindige ord! Men hvad gagn er det i en refselse fra eder?
26 Mugezaako okugolola ebigambo byange, ne mufuula ebigambo by’omuntu ali obubi okuba ng’empewo?
Tenker I på å refse ord? Ord av en fortvilet mann hører jo vinden til.
27 Mukubira ne bamulekwa akalulu ate ne mukubira ne mukwano gwammwe.
Endog om en farløs kunde I kaste lodd og kjøpslå om eders venn.
28 “Naye kaakano mubeere ba kisa muntunuulire. Ndabika ng’omulimba?
Men gjør nu så vel å se på mig! Skulde jeg vel ville lyve eder midt op i ansiktet?
29 Mufumiitirize, temusuula bwenkanya; Mukirowoozeeko, kubanga obujulirwa bwange buli ku kalebwerebwe.
Vend om, la det ikke skje urett! Vend om, jeg har ennu rett i dette.
30 Emimwa gyange girabika ng’egirimba? Emimwa gyange tegisobola kutegeera ttima?”
Er det urett på min tunge, eller skulde min gane ikke merke hvad som er ondt?
