Yobu 5

1 “Koowoola kaakano, waliwo anaakuyitaba? Era ani ku batukuvu gw’onoolaajaanira?

Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?

2 Obukyayi butta atalina magezi, n’obuggya butta omusirusiru.

Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.

3 Ndabye abasirusiru nga banywevu, naye mangu ddala ne nkolimira ekifo kye batuulamu.

Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.

4 Abaana baabwe tebalina bukuumi, babetenterwa mu luggya nga tewali abawolereza.

Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.

5 Omuyala alya amakungula gaabwe era atwala n’ag’omu maggwa era awankirawankira eby’obugagga byabwe.

Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.

6 Kubanga okulaba ennaku tekuva mu nsi, wadde obuzibu okuva mu ttaka,

Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.

7 wabula abantu bazaalibwa kulaba nnaku, ng’ensasi bwe zibuuka waggulu.

Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.

8 Naye nze, nzija kunoonya Katonda era mmulekere ensonga zange.

Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;

9 Akola ebikulu, ebitanoonyezeka, ebyewuunyisa ebitabalika.

Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;

10 Atonnyesa enkuba ku nsi, n’aweereza amazzi mu byalo.

Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;

11 Ayimusa abo abanyigirizibwa n’abo abakaaba ne basitulibwa mu mirembe.

Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;

12 Aziyiza enkwe z’ababi, emikono gyabwe gireme okutuukiriza bye bateesa.

Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;

13 Agwikiririza abagezigezi mu bukujjukujju bwabwe, n’enkwe zaabwe n’aziziyiriza ddala.

Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.

14 Ekizikiza kibabuutikira emisana, ne bawammanta mu ttuntu ng’ekiro.

We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.

15 Naye aggya abali mu bwetaavu mu mukono gw’abo ab’amaanyi, n’abawonya ekitala kyabwe.

Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.

16 Abaavu ne balyoka baba n’essuubi, n’akamwa k’abatali benkanya ne kazibibwa.

Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.

17 “Alina omukisa omuntu Katonda gw’abuulirira; noolwekyo tonyooma kukangavvula kw’oyo Ayinzabyonna.

Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,

18 Kubanga ye y’afumita ate era y’anyiga, y’alumya era y’awonya.

Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.

19 Alikuwonya mu buzibu bwa ngeri mukaaga. Weewaawo ne mu ngeri musanvu tootuukibwengako kulumizibwa.

Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.

20 Mu njala alikuwonya okufa, era anaakuwonyanga mu lutalo olw’ekitala.

W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.

21 Onookuumibwanga eri olulimi olukambwe, era tootyenga okuzikirira bwe kunaabanga kujja gy’oli.

Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.

22 Oliseka ng’okuzikirira n’enjala bizze, era tootyenga nsolo nkambwe ez’oku nsi.

W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.

23 Onoobanga n’enkolagana n’amayinja ag’omu nnimiro, era onoobanga n’emirembe awali ensolo enkambwe.

Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.

24 Olimanya nti, ensiisira yo eri mirembe; era eby’obugagga byo olibibala n’olaba nga tewali kibuzeeko.

I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.

25 Olimanya ng’ezzadde lyo liriba ddene, ne bazzukulu bo baliba bangi ng’omuddo ogw’oku nsi.

Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.

26 Olituusibwa ku ntaana yo nga wakaddiyira ddala, ng’eŋŋaano bwe tuukira mu kiseera kyayo.

Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.

27 “Ekyo twakyekenneenya, kituufu. Kimanye nga kikwata ku ggwe.”

Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.