Yobu 5

1 “Koowoola kaakano, waliwo anaakuyitaba? Era ani ku batukuvu gw’onoolaajaanira?

Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?

2 Obukyayi butta atalina magezi, n’obuggya butta omusirusiru.

For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.

3 Ndabye abasirusiru nga banywevu, naye mangu ddala ne nkolimira ekifo kye batuulamu.

Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.

4 Abaana baabwe tebalina bukuumi, babetenterwa mu luggya nga tewali abawolereza.

Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.

5 Omuyala alya amakungula gaabwe era atwala n’ag’omu maggwa era awankirawankira eby’obugagga byabwe.

De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.

6 Kubanga okulaba ennaku tekuva mu nsi, wadde obuzibu okuva mu ttaka,

For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;

7 wabula abantu bazaalibwa kulaba nnaku, ng’ensasi bwe zibuuka waggulu.

men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.

8 Naye nze, nzija kunoonya Katonda era mmulekere ensonga zange.

Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,

9 Akola ebikulu, ebitanoonyezeka, ebyewuunyisa ebitabalika.

han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,

10 Atonnyesa enkuba ku nsi, n’aweereza amazzi mu byalo.

som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,

11 Ayimusa abo abanyigirizibwa n’abo abakaaba ne basitulibwa mu mirembe.

som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,

12 Aziyiza enkwe z’ababi, emikono gyabwe gireme okutuukiriza bye bateesa.

som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,

13 Agwikiririza abagezigezi mu bukujjukujju bwabwe, n’enkwe zaabwe n’aziziyiriza ddala.

han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;

14 Ekizikiza kibabuutikira emisana, ne bawammanta mu ttuntu ng’ekiro.

om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.

15 Naye aggya abali mu bwetaavu mu mukono gw’abo ab’amaanyi, n’abawonya ekitala kyabwe.

Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,

16 Abaavu ne balyoka baba n’essuubi, n’akamwa k’abatali benkanya ne kazibibwa.

og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.

17 “Alina omukisa omuntu Katonda gw’abuulirira; noolwekyo tonyooma kukangavvula kw’oyo Ayinzabyonna.

Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!

18 Kubanga ye y’afumita ate era y’anyiga, y’alumya era y’awonya.

For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.

19 Alikuwonya mu buzibu bwa ngeri mukaaga. Weewaawo ne mu ngeri musanvu tootuukibwengako kulumizibwa.

I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.

20 Mu njala alikuwonya okufa, era anaakuwonyanga mu lutalo olw’ekitala.

I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.

21 Onookuumibwanga eri olulimi olukambwe, era tootyenga okuzikirira bwe kunaabanga kujja gy’oli.

For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.

22 Oliseka ng’okuzikirira n’enjala bizze, era tootyenga nsolo nkambwe ez’oku nsi.

Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;

23 Onoobanga n’enkolagana n’amayinja ag’omu nnimiro, era onoobanga n’emirembe awali ensolo enkambwe.

for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.

24 Olimanya nti, ensiisira yo eri mirembe; era eby’obugagga byo olibibala n’olaba nga tewali kibuzeeko.

Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.

25 Olimanya ng’ezzadde lyo liriba ddene, ne bazzukulu bo baliba bangi ng’omuddo ogw’oku nsi.

Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.

26 Olituusibwa ku ntaana yo nga wakaddiyira ddala, ng’eŋŋaano bwe tuukira mu kiseera kyayo.

Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.

27 “Ekyo twakyekenneenya, kituufu. Kimanye nga kikwata ku ggwe.”

Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!