Yobu 5
1 “Koowoola kaakano, waliwo anaakuyitaba? Era ani ku batukuvu gw’onoolaajaanira?
»Raab kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
2 Obukyayi butta atalina magezi, n’obuggya butta omusirusiru.
Thi Daarens Harme koster ham Livet, Taabens Vrede bliver hans Død.
3 Ndabye abasirusiru nga banywevu, naye mangu ddala ne nkolimira ekifo kye batuulamu.
Selv har jeg set en Daare rykkes op, hans Bolig raadne brat;
4 Abaana baabwe tebalina bukuumi, babetenterwa mu luggya nga tewali abawolereza.
hans Sønner var uden Hjælp, traadtes ned i Porten, ingen reddede dem;
5 Omuyala alya amakungula gaabwe era atwala n’ag’omu maggwa era awankirawankira eby’obugagga byabwe.
sultne aad deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
6 Kubanga okulaba ennaku tekuva mu nsi, wadde obuzibu okuva mu ttaka,
Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
7 wabula abantu bazaalibwa kulaba nnaku, ng’ensasi bwe zibuuka waggulu.
men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
8 Naye nze, nzija kunoonya Katonda era mmulekere ensonga zange.
Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
9 Akola ebikulu, ebitanoonyezeka, ebyewuunyisa ebitabalika.
som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
10 Atonnyesa enkuba ku nsi, n’aweereza amazzi mu byalo.
som giver Regn paa Jorden og nedsender Vand over Marken
11 Ayimusa abo abanyigirizibwa n’abo abakaaba ne basitulibwa mu mirembe.
for at løfte de bøjede højt, saa de sørgende opnaar Frelse,
12 Aziyiza enkwe z’ababi, emikono gyabwe gireme okutuukiriza bye bateesa.
han, som krydser de kloges Tanker, saa de ikke virker noget, der varer,
13 Agwikiririza abagezigezi mu bukujjukujju bwabwe, n’enkwe zaabwe n’aziziyiriza ddala.
som fanger de vise i deres Kløgt, saa de listiges Raad er forhastet;
14 Ekizikiza kibabuutikira emisana, ne bawammanta mu ttuntu ng’ekiro.
i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
15 Naye aggya abali mu bwetaavu mu mukono gw’abo ab’amaanyi, n’abawonya ekitala kyabwe.
Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Haand,
16 Abaavu ne balyoka baba n’essuubi, n’akamwa k’abatali benkanya ne kazibibwa.
saa der bliver Haab for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
17 “Alina omukisa omuntu Katonda gw’abuulirira; noolwekyo tonyooma kukangavvula kw’oyo Ayinzabyonna.
Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
18 Kubanga ye y’afumita ate era y’anyiga, y’alumya era y’awonya.
Thi han saarer, og han forbinder, han slaar, og hans Hænder læger.
19 Alikuwonya mu buzibu bwa ngeri mukaaga. Weewaawo ne mu ngeri musanvu tootuukibwengako kulumizibwa.
Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv gaar Ulykken uden om dig;
20 Mu njala alikuwonya okufa, era anaakuwonyanga mu lutalo olw’ekitala.
han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
21 Onookuumibwanga eri olulimi olukambwe, era tootyenga okuzikirira bwe kunaabanga kujja gy’oli.
du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, naar Voldsdaad kommer;
22 Oliseka ng’okuzikirira n’enjala bizze, era tootyenga nsolo nkambwe ez’oku nsi.
du ler ad Voldsdaad og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde Dyr;
23 Onoobanga n’enkolagana n’amayinja ag’omu nnimiro, era onoobanga n’emirembe awali ensolo enkambwe.
du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
24 Olimanya nti, ensiisira yo eri mirembe; era eby’obugagga byo olibibala n’olaba nga tewali kibuzeeko.
du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
25 Olimanya ng’ezzadde lyo liriba ddene, ne bazzukulu bo baliba bangi ng’omuddo ogw’oku nsi.
du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
26 Olituusibwa ku ntaana yo nga wakaddiyira ddala, ng’eŋŋaano bwe tuukira mu kiseera kyayo.
Graven naar du i Ungdomskraft, som Neg føres op, naar Tid er inde.
27 “Ekyo twakyekenneenya, kituufu. Kimanye nga kikwata ku ggwe.”
Se, det har vi gransket, saaledes er det; det har vi hørt, saa vid ogsaa du det!
