Yobu 37
1 “Kino kikankanya omutima gwange, ne gubuuka okuva mu kifo kyagwo.
For dette bivrar hjarta mitt og lyfter seg frå staden sin.
2 Wuliriza okubwatuka kw’eddoboozi lye, n’okuwuluguma okuva mu kamwa ke.
Å, høyr på harmen i hans røyst, den dun som dundrar or hans munn!
3 Asumulula eggulu ne limyansa wansi w’eggulu wonna, n’aliragira ligende ku nkomerero y’ensi.
Det fer burt under himmelkvelv, men elden skin til heimsens endar.
4 Kino oluggwa, okuwuluguma kw’eddoboozi lye kwe kuddako, abwatuka n’eddoboozi lye ery’omwanguka, era eddoboozi lye bwe liwulirwa, tewabaawo kisigala nga bwe kibadde.
So burar røysti etterpå, han torar med sitt stolte mod, og ljoni held han ikkje att når røysti si han ljoma let.
5 Eddoboozi lya Katonda libwatuka mu ngeri ey’ekitalo; akola ebintu ebikulu ebisukka okutegeera kwaffe.
Gud torar underfullt med røysti, gjer storverk som me ei kann skyna.
6 Agamba omuzira nti, ‘Ggwa ku nsi,’ ate eri enkuba etonnya nti, ‘Ttonnya nnyo.’
Han snøen byd: «Fall ned til jord!» Til regnet og, sitt sterke silregn.
7 Emirimu gya buli muntu giyimirira, buli omu n’alyoka amanya amaanyi ga Katonda.
Han stengjer av for mannehand, so all hans skapning læra må.
8 Ensolo ne ziryoka zessogga empuku zaazo, ne zigenda zeekukuma.
Villdyri gjeng til sine hi og kvilar på sin legestad.
9 Omuyaga ne gulyoka guva mu nnyumba yaagwo, n’obunnyogovu ne buva mu mpewo ekuŋŋunta.
Or inste kammer kjem det storm, og kulde ut av vindarne.
10 Omuzira ne guva mu mukka gwa Katonda n’amazzi amangi ne gekwata kitole.
Utav Guds ande gustar frost, dei vide vatni kjem i tvang.
11 Ebire abijjuza amatondo g’amazzi, n’asaasaanya okumyansa kw’eggulu.
Han lastar skyi og med væta og breider sine elding-skyer,
12 Byetooloolatooloola nga y’abiragira, ne bituukiriza byonna by’abiragira, ku nsi yonna okubeera abantu.
og hit og dit dei hastar fram, og skifter leid som han det vil og set i verk det som han byd, utyver vide jordheims-kringen;
13 Bwe kuba kubonereza, oba okufukirira ensi oba okulaga okwagala kwe, atonnyesa enkuba.
anten til ris, når jordi treng det, ell’ og med nåde lyt dei råka.
14 “Wuliriza kino Yobu; sooka oyimirire olowooze ku bikolwa bya Katonda eby’ettendo.
Job, lyd på dette, statt no still, gjev gaum på undri Gud hev gjort!
15 Omanyi Katonda engeri gy’alagiramu ebire, n’aleetera eggulu okumyansa?
Veit du når Gud deim segjer fyre, og let sitt ljos or skyi skina?
16 Omanyi engeri ebire gye bituulamu mu bbanga, amakula g’emirimu gy’oyo eyatuukirira mu kumanya?
Veit du vel korleis skyi sviv, um underi åt den Allvise?
17 Ggwe alina ebyambalo ebibuguma, ensi bw’eba ng’ekkakkanyizibbwa embuyaga ez’obukiikaddyo,
Du som i heite klæde styn, når jordi brenn i sunnanvind?
18 oyinza okumwegattako ne mubamba eggulu, eryaguma ne libeera ng’endabirwamu ensanuuse?
Gjer du med honom himmelkvelven, som er so fast som støypte spegel?
19 “Tubuulire kye tunaamugamba; tetusobola kuwoza nsonga zaffe gy’ali olw’ekizikiza kye tulimu.
Lær oss, kva me skal segja honom! Me tegja lyt for berre myrker.
20 Asaanidde okubuulirwa kye njagala okwogera? Eriyo omuntu yenna ayinza okusaba okumalibwawo?
Skal han få melding at eg talar? Vil nokon ynskja seg å tynast?
21 Kaakano tewali n’omu ayinza kutunula mu njuba, olw’engeri gy’eyakamu ku ggulu, ng’empewo emaze okuyita, n’eyelula ebire.
No kann ein ikkje ljoset sjå, um enn det klårt på himmeln skin, men vinden sopar skyi burt.
22 Mu bukiikakkono evaayo zaabu; Katonda ajja mu kitiibwa eky’amaanyi.
Langt nordanfrå kjem gullet hit, ein fælsleg glans ligg yver Gud.
23 Ayinzabyonna tatuukikako era agulumidde mu maanyi, mu bwenkanya bwe era ne butuukirivu bwe, tawaliriza muntu yenna.
Til Allvald kann me ikkje nå, til han som er so stor i magt; men rett og rettferd ei han krenkjer.
24 Noolwekyo abantu bamutya, takitwala ng’ekikulu olw’abo abeerowooza okuba abagezi mu mitima gyabwe.”
Difor ber folket age for han, han ansar ingen sjølvklok mann.»
