Yobu 31

1 “Nakola endagaano n’amaaso gange; obutatunuulira muwala n’amaaso ag’obukaba.

Med augo hev eg gjort ei pakt; eg skal’kje skygna etter møy.

2 Kiki Katonda kye yandinsasudde okuva waggulu, omugabo ogwandivudde eri oyo Ayinzabyonna ali waggulu?

Kva gav meg elles Gud der uppe? Kva arv gav Allvald frå det høge?

3 Emitawaana tegijjira abo abatali batukuvu, n’okulaba ennaku ne kujjira abakola eby’obujeemu?

Kjem ikkje udådsmann i naud? Og illgjersmenn i ulukka?

4 Amakubo gange gonna tagalaba, era tamanyi ntambula yange?

Ser ikkje han på mine vegar? Tel ikkje han kvart stig eg gjeng?

5 Obanga natambulira mu bulimba era nga n’ekigere kyange kyayanguyiriza okukola obukuusa;

Dersom eg fram med fals hev fare, og foten sprunge etter svik

6 leka mpimibwe ku minzaani ya Katonda amanye obutuukirivu bwange.

- Gud vege meg på rettferds vegt, so han kann sjå eg skuldlaus er! -

7 Obanga ekigere kyange kyali kikyamye okuva mu kkubo, n’omutima gwange ne gugoberera amaaso gange, engalo zange ne zibaako ebbala lyonna;

Veik mine stig frå vegen av, hev hjarta etter augo gjenge, var det ein flekk på mine hender,

8 kale nsige, omulala abirye, weewaawo ebirime byange bikuulibwe.

so gjev ein annan et mitt såd, og riv mi planting upp med rot!

9 Obanga omutima gwange gwali gusendeddwasendeddwa omukazi, oba ne mmuteegera ku mulyango gwa muliraanwa,

Let eg min hug av kvinna dåra, sneik eg til grannens dør meg fram,

10 kale omukazi wange ase eŋŋaano y’omusajja omulala, n’abasajja abalala beebake naye.

so lat mitt viv åt andre mala, og andre yver ho seg bøygje!

11 Kubanga ekyo kyandibadde kya kivve, ekibi ekiŋŋwanira okubonerezebwa.

For dette er ei skjemdarferd, eit brot som dom og straff fortener,

12 Ogwo gwandibadde muliro ogwokya okutuusa mu kuzikirira, ogwandyokezza ebyange byonna bye nasimba.”

ein eld som eta vil til avgrunns og øydeleggja all mi eiga.

13 “Obanga nnali nnyoomye ensonga y’omuddu wange oba omuddu wange omukazi, bwe banninaako ensonga,

Vanvyrd’ eg retten åt min træl og trælkvinna i trætta med deim?

14 kale ndikola ntya Katonda bw’alinnyimukiramu? Era bw’alimbuuza, ndimuddamu ki?

- Kva gjord’ eg då, når Gud reis upp? Kva svara eg, når han meg klaga?

15 Eyantonda mu lubuto nabo si ye yabatonda? Ffenna si ye yatukola mu mbuto za bannyaffe?

Dei er som meg i morsliv skapte; ein forma oss i moderfang -

16 “Obanga nnamma omwavu ekintu kyonna, era obanga nakaabya nnamwandu;

Um eg sagde nei når arming bad, og let enkja gråtande gå burt,

17 obanga nnali ndidde akamere kange nzekka atalina kitaawe n’atalyako,

hev eg mitt brød åleine ete, so farlaus inkje fekk ein bit,

18 kubanga okuva mu buto bwange namulera nga kitaawe, era okuva mu lubuto lwa mmange nayamba nnamwandu.

- nei, far for han eg var frå yngdi, frå morsliv var eg hennar førar -

19 Obanga nnali ndabye omuntu yenna ng’afa olw’okubulwa ebyambalo, oba ali mu kwetaaga atalina kye yeebikka;

Såg eg ein stakar utan klæde, ein fatig utan yverplagg,

20 mpozzi omutima gwe, gwe gutansiima, olw’okumubugumya n’ebyoya by’endiga zange;

og so hans lender ei meg signa, og ei mi saueull han vermde,

21 obanga nayimusa omukono gwange eri abatalina bakitaabwe, kubanga mmanyi nti, mmanyiganye n’ab’obuyinza,

hev eg mot farlaus handi lyft, av di eg medhald fekk i retten:

22 kale omukono gwange gukutuke ku kibegabega kyange, leka gukutukireyo mu kinywa we guyungira.

Let herdi mi or led då losna, og armen brotna frå sitt bein!

23 Olw’okutya okuzikirizibwa Katonda n’olw’obukulu bwe, nnali sisobola kukola bintu ng’ebyo.

For eg var ovleg rædd Guds straff, eg magtlaus stod framfor hans velde.

24 “Obanga nateeka obweyamo bwange mu zaabu oba ne ŋŋamba zaabu ennongoose nti, ‘Ggwe bwesige bwange;’

Um eg mi lit til gullet sette, og voni til det fine gull,

25 obanga neeyagala olw’okuba n’obugagga obungi, oba olw’okuba emikono gyange gy’ali ginfunyisizza bingi;

Gledde eg meg ved auka rikdom, og alt eg vann meg med mi hand,

26 obanga nnali ntunuulidde enjuba, oba omwezi nga byaka mu kitiibwa,

såg eg på ljoset når det stråla, på månen der han skreid i glans,

27 omutima gwange ne gusendebwasendebwa mu kyama, ne mbinywegera nga mbisaamu ekitiibwa,

vart hjarta mitt i løyndom dåra, so kyss på hand til deim eg sende,

28 era n’ekyo kyandibadde kibi ekiŋŋwanyiza okusalirwa omusango olw’obutaba mwesigwa eri Katonda ali waggulu.”

so var det og straffande brot, då neitta eg min Gud der uppe.

29 “Obanga nasanyuka ng’omulabe wange afunye emitawaana oba ne njaguza olw’ebizibu ebyamutuukako,

Hev eg meg gledt ved uvens uferd, og jubla når han kom i skade,

30 sakkiriza kamwa kange kwonoona nga nkolimira obulamu bwe.

- men eg let ikkje munnen synda og banna honom ifrå livet -

31 Abantu b’omu nnyumba yange bwe baba tebabuuzanga nti, ‘Ani atakkuse nnyama?’

hev ei mitt husfolk stendigt sagt: «Kven gjekk vel svolten frå hans bord?»

32 Tewali mutambuze yasula ku kkubo, kubanga oluggi lwange lwali luggule eri buli muyise.

- Eg let’kje framand natta ute; for ferdamann eg opna døri -

33 Obanga nakweka ekibi kyange ng’abantu bwe bakola, nga nkweka obutali butuukirivu bwange mu mutima gwange,

hev eg som Adam dult mi synd, og løynt mi misgjerd i min barm,

34 olw’okutya ekibiina, nga ntya okuswala mu kika, ne nsirika ne ntya n’okufuluma ebweru,

di eg var rædd den store hop og ottast spott frå ættefrendar, so stilt eg heldt meg innum dører?

35 so nga waliwo ayinza okumpulira, leka nteekeko omukono ku mpoza yange, leka Ayinzabyonna anziremu; n’oyo ampawaabira abiteeke mu buwandiike.

Å, vilde nokon høyra på meg! Sjå her er underskrifti mi, lat berre Allvald svara meg! Fekk eg den skrift min motpart skreiv,

36 “Ddala ddala nandibyambadde ku kibegabega kyange, nandibyambadde ku mutwe ng’engule.

den skulde eg på oksli bera og binda på meg som ein krans

37 Nandimunnyonnyodde buli kifo we nalinnya ekigere, nandimusemberedde ng’omulangira.

eg melde honom kvart mitt stig, og som ein hovding møta honom.

38 “Singa ettaka lyange linkaabirira, n’ebinnya byalyo bye nsimye ne bitotobala n’amaziga;

Dersom min åker klagar meg, og um plogforerne lyt gråta,

39 obanga ndiddemu ebibala awatali kusasula, era ne ndeetera bannannyini lyo okufa,

åt eg hans grøda ubetalt, tok livet eg av eigarmannen:

40 leka omwennyango gumere mu kifo ky’eŋŋaano, n’omuddo oguwunya gumere mu kifo kya sayiri.” Ebigambo bya Yobu byakoma wano.

Lat då for kveite klunger gro, og ugras der eg sådde bygg!» Her endar Jobs tale.