Yobu 30

1 “Naye kaakano bansekerera; abantu abansinga obuto, bakitaabwe be nnandibadde nteeka wamu n’embwa ezikuuma endiga zange.

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

2 Amaanyi g’emikono gyabwe gaali gangasa ki? Abantu abaali baweddemu amaanyi ag’obuvubuka bwabwe,

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

3 abakoozimbye abaali mu bwetaavu era abayala, bameketa ettaka ekkalu mu nsi enjereere mu budde obw’ekiro.

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

4 Banoga ebiragala ebiwoomerera ng’omunnyo mu bisaka, enkolokolo ez’omwoloola y’emmere yaabwe.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

5 Baagobebwa bave mu bantu bannaabwe, ne babaleekaanira gy’obeera nti, baali babbi.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

6 Baawalirizibwa okubeera mu migga egyakalira, mu njazi ne mu binnya wansi mu ttaka.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

7 Baakaabira mu bisaka ng’ensolo ne beekweka mu bikoola by’emiti.

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

8 Ezzadde ly’abasirusiru abatalina bwe bayitibwa, baagobebwa mu nsi.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

9 Naye kaakano abaana baabwe bansekerera nga bannyimba; nfuuse ekyenyinyalwa gye bali,

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

10 abatanjagala abanneesalako, banguwa okunfujjira amalusu mu maaso.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

11 Kaakano Katonda nga bw’atagguludde akasaale kange, ammazeemu amaanyi; beeyisizza nga bwe balaba mu maaso gange.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

12 Abantu bano bannumba ku mukono gwange ogwa ddyo; bategera ebigere byange emitego, ne baziba amakubo banzikirize.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

13 Banzingiza ne banzikiriza, nga tewali n’omu abayambye.

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

14 Banzingiza ng’abayita mu kituli ekigazi, bayingira nga bayita mu muwaatwa.

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

15 Nnumbiddwa ebitiisa eby’amaanyi; ekitiibwa kyange kifuumuuse ng’ekifuuyiddwa empewo, era n’obukuumi bwange ne bubulawo ng’ekire.”

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

16 “Era kaakano obulamu bwange buseebengerera buggwaawo, ennaku ez’okubonaabona zinzijjidde.

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

17 Ekiro kifumita amagumba gange era obulumi bwe nnina tebukoma.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

18 Mu maanyi ge amangi Katonda abeera ng’olugoye lwe nneebikka, n’ensibibwa ng’ekitogi ky’ekyambalo kyange.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

19 Ansuula mu bitosi, ne nfuuka ng’enfuufu n’evvu.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

20 “Nkukaabirira nti, Ayi Katonda, naye toddamu; nnyimirira, naye ontunuulira butunuulizi.

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

21 Onkyukira n’obusungu; onnumba n’omukono gwo ogw’amaanyi.

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

22 Onsitula mu bbanga n’ongobesa empewo, n’onziza eno n’eri mu muyaga.

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

23 Mmanyi nga olintuusa mu kufa, mu kifo kye wateekerawo abalamu bonna.

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

24 “Ddala tewali ayamba muntu anyigirizibwa ng’akaaba mu kunyigirizibwa kwe.

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

25 Saakaabira abo abaali mu buzibu? Emmeeme yange teyalumirirwa abaavu?

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

26 Naye bwe nanoonya obulungi, ekibi kye kyajja; bwe nanoonya ekitangaala, ekizikiza kye kyajja.

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

27 Olubuto lwange lutokota, terusirika; ennaku ez’okubonaabona kwange zinjolekedde.

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

28 Nzenna ŋŋenda nzirugala naye si lwa kwokebwa musana; nnyimirira mu lukuŋŋaana, ne nsaba obuyambi.

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

29 Nfuuse muganda w’ebibe, munne w’ebiwuugulu.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

30 Olususu lwange luddugadde, era lususumbuka; n’omubiri gwange gwokerera.

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

31 Ettendo lyange lifuuseemu kukaaba n’akalere kange ne kavaamu eddoboozi ery’ebiwoobe.”

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.