Yobu 30
1 “Naye kaakano bansekerera; abantu abansinga obuto, bakitaabwe be nnandibadde nteeka wamu n’embwa ezikuuma endiga zange.
Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
2 Amaanyi g’emikono gyabwe gaali gangasa ki? Abantu abaali baweddemu amaanyi ag’obuvubuka bwabwe,
Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
3 abakoozimbye abaali mu bwetaavu era abayala, bameketa ettaka ekkalu mu nsi enjereere mu budde obw’ekiro.
Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
4 Banoga ebiragala ebiwoomerera ng’omunnyo mu bisaka, enkolokolo ez’omwoloola y’emmere yaabwe.
Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
5 Baagobebwa bave mu bantu bannaabwe, ne babaleekaanira gy’obeera nti, baali babbi.
Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
6 Baawalirizibwa okubeera mu migga egyakalira, mu njazi ne mu binnya wansi mu ttaka.
In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream.
7 Baakaabira mu bisaka ng’ensolo ne beekweka mu bikoola by’emiti.
Qui inter huiuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
8 Ezzadde ly’abasirusiru abatalina bwe bayitibwa, baagobebwa mu nsi.
Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
9 Naye kaakano abaana baabwe bansekerera nga bannyimba; nfuuse ekyenyinyalwa gye bali,
Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
10 abatanjagala abanneesalako, banguwa okunfujjira amalusu mu maaso.
Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
11 Kaakano Katonda nga bw’atagguludde akasaale kange, ammazeemu amaanyi; beeyisizza nga bwe balaba mu maaso gange.
Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
12 Abantu bano bannumba ku mukono gwange ogwa ddyo; bategera ebigere byange emitego, ne baziba amakubo banzikirize.
Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
13 Banzingiza ne banzikiriza, nga tewali n’omu abayambye.
Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
14 Banzingiza ng’abayita mu kituli ekigazi, bayingira nga bayita mu muwaatwa.
Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
15 Nnumbiddwa ebitiisa eby’amaanyi; ekitiibwa kyange kifuumuuse ng’ekifuuyiddwa empewo, era n’obukuumi bwange ne bubulawo ng’ekire.”
Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
16 “Era kaakano obulamu bwange buseebengerera buggwaawo, ennaku ez’okubonaabona zinzijjidde.
Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
17 Ekiro kifumita amagumba gange era obulumi bwe nnina tebukoma.
Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
18 Mu maanyi ge amangi Katonda abeera ng’olugoye lwe nneebikka, n’ensibibwa ng’ekitogi ky’ekyambalo kyange.
In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
19 Ansuula mu bitosi, ne nfuuka ng’enfuufu n’evvu.
Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
20 “Nkukaabirira nti, Ayi Katonda, naye toddamu; nnyimirira, naye ontunuulira butunuulizi.
Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
21 Onkyukira n’obusungu; onnumba n’omukono gwo ogw’amaanyi.
Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
22 Onsitula mu bbanga n’ongobesa empewo, n’onziza eno n’eri mu muyaga.
Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
23 Mmanyi nga olintuusa mu kufa, mu kifo kye wateekerawo abalamu bonna.
Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
24 “Ddala tewali ayamba muntu anyigirizibwa ng’akaaba mu kunyigirizibwa kwe.
Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
25 Saakaabira abo abaali mu buzibu? Emmeeme yange teyalumirirwa abaavu?
Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
26 Naye bwe nanoonya obulungi, ekibi kye kyajja; bwe nanoonya ekitangaala, ekizikiza kye kyajja.
Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
27 Olubuto lwange lutokota, terusirika; ennaku ez’okubonaabona kwange zinjolekedde.
Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis.
28 Nzenna ŋŋenda nzirugala naye si lwa kwokebwa musana; nnyimirira mu lukuŋŋaana, ne nsaba obuyambi.
Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
29 Nfuuse muganda w’ebibe, munne w’ebiwuugulu.
Frater fui draconum, et socius struthionum.
30 Olususu lwange luddugadde, era lususumbuka; n’omubiri gwange gwokerera.
Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
31 Ettendo lyange lifuuseemu kukaaba n’akalere kange ne kavaamu eddoboozi ery’ebiwoobe.”
Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
