< Yobu 3 >
1 Oluvannyuma lw’ebyo, Yobu n’ayasamya akamwa ke n’akolimira olunaku kwe yazaalirwa.
Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
3 “Olunaku kwe nazaalirwa luzikirire, n’ekiro lwe kyalangirirwa nti omwana mulenzi.
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 Olunaku olwo lubuutikirwe ekizikiza, omusana guleme okulwakako, Katonda aleme okulufaako.
Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 Ekizikiza n’ekisiikirize eky’okufa birujjule, ekire kirutuuleko, ekizikiza kikankanye ekitangaala kyalwo.
Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 Ekizikiza ekikutte be zigizigi kirunyage, luleme okubalirwa awamu n’ennaku eziri mu mwaka, wadde okuyingizibwa mu ezo eziri mu mwezi.
Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
7 Yee, lubeere lugumba, waleme okuba eddoboozi lyonna ery’essanyu eririwulirwako.
Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
8 Abo abakolimira ennyanja n’ennaku balukolimire, n’abo abamanyi okuzuukusa agasolo galukwata mu nnyanja, balukolimire.
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
9 Emmunyeenye ez’omu matulutulu gaalwo zibe ekizikiza, lulindirire ekitangaala kirubulwe, luleme okulaba ebikowe by’oku nkya.
Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:
10 Kubanga terwaggala nzigi za lubuto lwa mmange, nneme okulaba obuyinike.
Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
11 “Lwaki saafa nga nzalibwa, oba ne nfa nga nva mu lubuto lwa mmange?
Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
12 Lwaki amaviivi ganzikiriza okugatuulako era n’amabeere okugayonka?
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
13 Kaakano nandibadde ngalamidde nga neesirikidde, nandibadde neebase nga neewummulidde,
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
14 wamu ne bakabaka n’abakungu ab’ensi, abezimbira embiri kaakano amatongo,
Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:
15 oba n’abalangira abaalina zaabu, abajjuzanga ffeeza mu nnyumba zaabwe.
Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
16 Oba lwaki saaziikibwa ng’omwana azaaliddwa ng’afudde, atalabye ku kitangaala?
Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 Eyo ababi gye batatawaanyizibwa, era n’abakooye gye bawummulira.
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 Abasibe gye bawummulira awamu, gye batawulirira kiragiro ky’oyo abaduumira.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
19 Abakopi n’abakungu gye babeera; abaddu gye batatuntuzibwa bakama baabwe.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 “Lwaki omuyinike aweebwa ekitangaala, ne kimulisiza oyo alumwa mu mwoyo,
Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?
21 era lwaki yeegomba okufa naye ne kutajja, n’akunoonya okusinga obugagga obuziikiddwa,
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
22 abajaguza ekisukkiridde, ne basanyuka ng’atuuse ku ntaana?
Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
23 Lwaki okuwa ekitangaala oyo, atayinza kulaba kkubo, Katonda gw’akomedde?
Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
24 Kubanga nkaaba mu kifo ky’okulya, n’okusinda kwange kufukumuka ng’amazzi.
Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
25 Ekintu kye nantiiranga ddala era kye nakyawa kye kyantukako.
Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
26 Siwummudde wadde okusiriikirira wadde okuba n’emirembe, wabula buzibu bwereere bwe bunzijidde.”
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.