Yobu 21
1 Awo Yobu n’addamu n’ayogera nti,
Da tok Job til orde og sa:
2 “Muwulirize n’obwegendereza ebigambo byange, era kino kibazzeemu amaanyi.
Hør aktsomt på mitt ord og la dette være den trøst I yder mig!
3 Mungumiikirizeeko nga njogera, oluvannyuma museke.
Tål mig, så jeg kan få tale, og når jeg har talt, kan du spotte.
4 “Okwemulugunya kwange nkw’olekezza muntu? Lwaki okugumiikiriza tekunzigwako?
Mon min klage gjelder et menneske? Eller hvorfor skulde min ånd ikke bli utålmodig?
5 Muntunuulire mwewuunye, mujja kukwata ne ku mumwa.
Vend eder til mig og bli forferdet og legg hånd på munn!
6 Bwe ndowooza ku kino, nfuna entiisa; omubiri gwange ne gukankana.
Kommer jeg det i hu, så forferdes jeg, og mitt kjød gripes av skjelving.
7 Lwaki abakozi b’ebibi bawangaala, ne bakaddiwa ne beeyongera n’amaanyi?
Hvorfor blir de ugudelige i live, blir gamle og tiltar endog i velmakt?
8 Balaba abaana baabwe bwe banywezebbwa, ezzadde lyabwe nga balaba.
De ser sine barn trives omkring sig, og sine efterkommere har de for sine øine.
9 Amaka gaabwe gaba n’emirembe nga temuli kutya; omuggo gwa Katonda tegubabeerako.
Deres hus er sikre mot redsler, og Guds ris kommer ikke over dem.
10 Ennume zaabwe teziremererwa, ente zaabwe enkazi zizaala awatali kusowola mwana gwazo.
Hans okse parrer sig og spiller ikke, hans ku kalver og kaster ikke i utide.
11 Abaana baabwe bagendera wamu nga kisibo; obuto ne bubeera mu kuzina.
De slipper sine barn ut som småfeet, og deres smågutter hopper omkring.
12 Bayimbira ku bitaasa n’ennanga, ne basanyukira eddoboozi ly’omulere.
De synger til tromme og citar, og de gleder sig ved fløitens lyd.
De lever sine dager i lykke, og i et øieblikk farer de ned til dødsriket. (Sheol h7585)
14 Kyokka bagamba Katonda nti, ‘Tulekere emirembe gyaffe! Tetwegomba kumanya makubo go.
Og dog sa de til Gud: Vik fra oss! Vi har ikke lyst til å kjenne dine veier.
15 Ayinzabyonna ye ani tulyoke tumuweereze? Kiki kye tuganyulwa bwe tumusaba?’
Hvad er den Allmektige, at vi skulde tjene ham, og hvad gagn skulde vi ha av å vende oss til ham med bønn?
16 Naye obugagga bwabwe tebuli mu mikono gyabwe, noolwekyo amagezi g’abakozi b’ebibi ganneewunyisa.
Ja, men deres lykke står ikke i deres egen hånd. - De ugudeliges tanker er langt fra mine tanker.
17 “Ettaala y’abakozi b’ebibi yo, ezikira emirundi emeka? Ennaku ebajjira emirundi emeka? Katonda abatuusaako obulumi, ng’abasunguwalidde.
Hvor ofte utslukkes vel de ugudeliges lampe, og hvor ofte hender det at ulykke kommer over dem? Hvor ofte tildeler han dem vel smerter i sin vrede?
18 Bali ng’ebisasiro ebitwaalibwa empewo; ng’ebisusunku embuyaga bye zitwala.
Hvor ofte blir de vel som strå for vinden, som agner stormen fører bort?
19 Katonda abonereza abaana olw’ekibi kya bakitaabwe. Asasule omuntu yennyini oyo alyoke ategeere!
Men Gud gjemmer hans straff til hans barn. - Ja, men han burde straffe ham selv, så han fikk kjenne det.
20 Leka amaaso ge ye yennyini galabe okuzikirira; leka anywe ku kiruyi kya Ayinzabyonna.
Med egne øine burde han få se sin undergang, og av den Allmektiges vrede burde han få drikke selv.
21 Kubanga aba afaayo ki ku maka g’aba alese, nga emyezi gye egyamutegekerwa giweddeko?
For hvad bryr han sig om sitt hus efter sin død, når hans måneders tall er ute?
22 “Eriyo ayinza okuyigiriza Katonda amagezi, kubanga asalira omusango n’abo abasinga okuba aba waggulu?
Vil nogen lære Gud visdom, han som dømmer de høieste?
23 Omusajja omu afiira w’abeerera ow’amaanyi, nga munywevu ddala ali mu mirembe gye,
Den ene dør midt i sin velmakt, helt trygg og rolig;
24 omubiri gwe nga guliisiddwa bulungi, amagumba ge nga gajjudde obusomyo.
hans kar var fulle av melk, og margen i hans ben var saftfull.
25 Omusajja omulala n’afa ng’alina obulumi ku mutima, nga teyafuna kintu kyonna kirungi.
Den andre dør med sorg i hjertet og har aldri nytt nogen lykke.
26 Ne beebaka kye kimu mu ttaka, envunyu ne zibabikka bombi.
Begge ligger de i støvet, og makk dekker dem.
27 “Mmanyi bulungi ddala kye mulowooza, enkwe ze mwagala okunsalira.
Se, jeg kjenner eders tanker og de onde råd hvormed I gjør urett mot mig;
28 Mugamba nti, ‘Kaakano eruwa ennyumba y’omusajja ow’amaanyi, eweema abasajja abakozi b’ebibi mwe baabeeranga?’
for I sier: Hvor er tyrannens hus, og hvor er det telt de ugudelige bor i?
29 Temwebuuzanga ku abo abatambula eŋŋendo? Temukkiriza bye babagamba,
Har I aldri spurt dem som har faret vidt omkring? Og I vil vel ikke forkaste deres vidnesbyrd,
30 nti omusajja omukozi w’ebibi awona ku lunaku olw’emitawaana, era awona ku lunaku olw’ekiruyi?
at den onde spares på ulykkens dag, på vredens dag føres han unda.
31 Ani avumirira ebikolwa bye maaso ku maaso, ani amusasula ebyo by’akoze?
Hvem foreholder ham hans ferd like i hans ansikt? og når han gjør noget, hvem gjengjelder ham det?
32 Atwalibwa ku ntaana, era amalaalo ge gakuumibwa.
Til graven bæres han med ære, og over gravhaugen holder de vakt.
33 Ettaka eriri mu lusenyi limuwoomera, abantu bonna bamugoberera, n’abalala abatamanyiddwa muwendo ne bamukulembera.
Søt er hans hvile i dalens muld, og alle mennesker vandrer i hans spor, og det er ikke tall på dem som har gått foran ham.
34 “Kaakano musobola mutya okuŋŋumya n’ebitaliimu? Tewali kisigaddeyo ku bye mwanzizeemu wabula obulimba!”
Hvor kan I da trøste mig med så tom en trøst? Av eders svar blir det bare troløshet tilbake.
