Yobu 18
1 Awo Birudaadi Omusukusi n’ayanukula n’agamba nti,
Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:
2 “Mulikomya ddi okufuulafuula ebigambo? Muddeemu amagezi, tulyoke twogere.
Når vil I dog engang sette en grense for eders ord? Bli først forstandige, så kan vi tale sammen.
3 Lwaki tutwalibwa ng’ente era ne tulowoozebwa okuba abasirusiru mu maaso gammwe?
Hvorfor er vi aktet som fe? Hvorfor er vi urene i eders øine?
4 Ggwe eyeyuzayuza olw’obusungu, abantu ensi bagiveeko ku lulwo, oba enjazi zive mu bifo byazo?
Å du som sønderriver dig selv din vrede! Mon jorden for din skyld skal lates øde, og en klippe rokkes fra sitt sted?
5 “Ddala etabaaza y’omukozi w’ebibi ezikidde, era n’omuliro gw’ekyoto kye tegukyayaka.
Like fullt skal den ugudeliges lys utslukkes, og hans ilds lue skal ikke skinne.
6 Ekitangaala kivudde mu weema ye; n’ettaala eri ku mabbali ge nayo ezikidde.
Lyset skal formørkes i hans telt og hans lampe utslukkes over ham.
7 Amaanyi gamuwedde, ebigere bye tebikyali bya maanyi, era enkwe ze, ze zimusuula.
Hans kraftige skritt skal bli innsnevret, og hans eget råd styrte ham;
8 Eky’amazima ebigere bye byamusuula mu kitimba era n’atangatanga mu butimba.
for han kommer inn i et garn med sine føtter, og han vandrer på et nett.
9 Omutego gumukwata ekisinziiro; akamasu ne kamunyweeza.
En snare griper om hans hæl, et rep tar fatt i ham.
10 Omuguwa gumukwekerwa mu ttaka; akatego kamulindirira mu kkubo lye.
Skjult i jorden er det garn han fanges i, og fellen ligger på hans vei.
11 Entiisa emukanga enjuuyi zonna era n’emugoba kigere ku kigere.
Redsler forferder ham rundt om og jager ham hvor han setter sin fot.
12 Emitawaana gimwesunga; ekikangabwa kirindiridde okugwa kwe.
Av sult blir hans kraft fortært, og ulykke står ferdig ved hans side.
13 Kirya ebitundu by’olususu lwe; omubereberye wa walumbe amulyako emikono n’ebigere.
Hans hud fortæres stykke for stykke, dødens førstefødte fortærer hans lemmer.
14 Aggyibwa mu bukuumi bwa weema ye era n’atwalibwa eri kabaka w’ebikangabwa.
Han rives bort fra sitt telt, som han setter sin lit til, og du lar ham dra avsted til redslenes konge.
15 Omuliro gumalirawo ddala byonna eby’omu weema ye; ekibiriiti kyakira mu kifo mw’abeera.
Folk som ikke hører ham til, bor i hans telt; det strøes svovel over hans bosted.
16 Emirandira gye gikala wansi, n’amatabi ge gakala waggulu.
Nedentil tørkes hans røtter bort, og oventil visner hans grener.
17 Ekijjukizo kye kibula ku nsi; talina linnya mu nsi.
Hans minne er blitt borte i landet, og hans navn nevnes ikke mere ute på marken.
18 Agobebwa okuva mu kitangaala, agenda mu kizikiza n’aggyibwa mu nsi.
Han støtes fra lys ut i mørke, han jages bort fra jorderike.
19 Talina mwana wadde omuzzukulu mu bantu be, newaakubadde ekifo mwabeera.
Han har ikke barn og ikke efterkommere blandt sitt folk, og det finnes ingen i hans boliger som har sloppet unda.
20 Abantu ab’ebugwanjuba beewuunya ebyamutuukako; n’ab’ebuvanjuba ne bakwatibwa ekikangabwa.
Over hans dag forferdes de som bor i Vesten, og de som bor i Østen, gripes av redsel.
21 Ddala bw’etyo bw’ebeera ennyumba y’omukozi w’ebibi; bwe gaba bwe gatyo amaka g’oyo atamanyi Katonda.”
Just således går det med den urettferdiges boliger, og således med hjemmet til den som ikke kjenner Gud.
