< Yobu 16 >
2 “Mpulidde ebintu bingi ebiri nga bino; mwenna muli mikwano gyange egitagasa.
«Eg hev høyrt nok av dette slag; d’er brysam trøyst de alle gjev.
3 Ebigambo byammwe bingi, tebiikome? Kiki ekibaluma ne mutalekeraawo kuwakana?
Vert det’kje slutt på tome ord? Kva er det som til svar deg driv?
4 Nange nandyogedde nga mmwe, singa mmwe mubadde mu kifo kyange; nandyogedde ebigambo ebisengeke obulungi ebibanyiga, ne mbanyeenyeza n’omutwe gwange.
Eg skulde tala liksom de, i fall de var i staden min; eg sette ord i hop mot dykk, eg riste hovudet mot dykk;
5 Naye akamwa kange kandibazizzaamu amaanyi; ebigambo eby’essuubi okuva mu kamwa kange byandibaleetedde eddembe.
eg skulde trøysta dykk med munnen og lindra dykk med lippemedynk.
6 “Ate bwe njogera, obulumi bwange tebuwona, bwe nsirika era busigalawo.
Men tale lindrar ei min verk, og ikkje kverv han um eg tegjer.
7 Mazima ddala, Ayi Katonda, ommazeemu amaanyi; osaanyiririzzaawo ddala ennyumba yange yonna.
Men no hev han meg trøytta ut, du hev øydt ut min heile huslyd.
8 Onsibye n’onyweza ekinnumiririza ddala, obukovvu bwange bwe bukulaga bwe ndi, kirabika ne ku maaso.
Du klemde meg, til vitne vart det, mi liding reiste seg imot meg og vitna mot meg beint i syni.
9 Katonda annumba n’obusungu bwe n’anjuzaayuza, annumira emba; omulabe wange antunuulira nkaliriza n’amaaso ge agafumita.
Hans vreide reiv og elte meg; han gnistra tennerne imot meg; fiendar kveste augo på meg
10 Abantu bayasamya emimwa gyabwe ne bansekerera; bankuŋŋaanirako ne bankuba empi ku matama.
og opna munnen sin imot meg og slo mi kinn med skjemdarslag og stima saman imot meg.
11 Katonda ampaddeyo eri omukozi w’ebibi, era n’ansuula mu mikono gy’ababi.
Til farkar Gud meg yverlet og kastar meg i brotsmenns vald.
12 Nnali bulungi, n’anjuzaamu wakati; yankwata ku nsingo n’ammenyamu. Anfudde ssabbaawa,
Midt i min fred han skræmde meg, treiv meg i nakken, krasa meg, til skiva sette han meg upp.
13 abakubi b’obusaale banneetoolodde. Awatali kusaasira, afumita ensigo zange, omususa gwange ne guyiika ku ttaka.
Hans pilar svirrar kringum meg; bønlaust han kløyver mine nyro, mitt gall han tømer ut på jordi.
14 Annumba, emirundi n’emirundi, n’anfubutukirako ng’omulwanyi omuzira.
Han bryt meg sund med brot på brot og stormar mot meg som ei kjempa.
15 “Neetungidde ebikutiya eby’okukungubagiramu, ne nkweka obwenyi bwange mu nfuufu.
Sekk hev eg sytt um hudi mi og stukke hornet mitt i moldi.
16 Nzenna mmyuse amaaso olw’okukaaba, ekisiikirize ekikwafu ennyo kyetoolodde amaaso gange,
Raudt er mitt andlit utav gråt, og myrkret tyngjer augneloki,
17 newaakubadde ng’emikono gyange tegirina bibi bye gikoze, n’okusaba kwange nga kutukuvu.
endå mi hand er rein for vald, og bøni mi er fri for svik.
18 “Ggwe ensi, tobikka ku musaayi gwange; nneme okusirisibwa!
Løyn ikkje blodet mitt, du jord! Legg ikkje klaga mi til kvile!
19 Era kaakano omujulirwa wange ali mu ggulu; omuwolereza wange ali waggulu nnyo ddala.
Alt no mitt vitne er i himmeln, min målsmann i det høge bur.
20 Mikwano gyange bansekerera, amaaso gange nga gakulukusa amaziga eri Katonda.
Når mine vener spottar meg; til Gud eg tårut auga vender.
21 Ku lw’omuntu, yeegayirira eri Katonda ng’omuntu bwe yeegayiririra mukwano gwe.
Han døme millom Gud og mann og millom mannen og hans ven.
22 “Emyaka mitono eginaayitawo nga sinnakwata lugendo olw’obutadda.”
Og ikkje mange år det vert fyrr eg gjeng burt og kjem’kje att.