Yobu 15
1 Awo Erifaazi Omutemani n’addamu n’ayogera nti,
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 “Omuntu ow’amagezi yandizzeemu n’amagezi agataliimu, oba n’ajjuza olubuto lwe embuyaga ez’ebuvanjuba?
«Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
3 Yandiwakanye n’ebigambo ebitaliiko kye bigasa, oba okwogera ebigambo ebitalina kye bikola?
Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
4 Naye onyooma Katonda n’oziyiza okwewaayo eri Katonda.
Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
5 Kubanga obutali butuukirivu bwo bwe buyigiriza akamwa ko, era olonzeewo okukozesa olulimi lw’abalimba.
For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
6 Akamwa ko kennyini ke kakusalira omusango si nze, emimwa gyo gyennyini gye gikulumiriza.
Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
7 “Gwe wasooka abantu bonna okuzaalibwa? Oba ggwe wazaalibwa ensozi nga tezinnabaawo?
Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
8 Ofaayo okuwuliriza okuteesa kwa Katonda? Olowooza gwe mugezi wekka?
Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
9 Kiki ky’omanyi kye tutamanyi? Kubikkulirwa ki kw’olina ffe kwe tutalina?
Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
10 Ab’envi abakaddiye bali ku ludda lwaffe, abasajja abakulu n’okusinga kitaawo.
Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
11 Katonda by’akugambye ebikuzzaamu amaanyi bitono nnyo tebikumala, ebigambo ebikubuuliddwa mu bukkakkamu?
Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
12 Lwaki omutima gwo gukubuzizza, amaaso go ne gatemereza
Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
13 n’olyoka ofuka obusungu bwo eri Katonda, n’ofukumula ebigambo bwe bityo okuva mu kamwa ko?
For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
14 “Omuntu ye ani, alyoke abeere omutukuvu, oba oyo azaalibwa omukazi nti ayinza okuba omutuukirivu?
Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
15 Katonda bw’aba tassa bwesige mu batukuvu be, n’eggulu ne liba nga si ttukuvu mu maaso ge,
På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
16 oba oleeta otya omuntu obuntu, omugwagwa era omuvundu, anywa obutali butuukirivu nga amazzi!
langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
17 “Mpuliriza nnaakunnyonnyola, leka nkubuulire kye ndabye:
Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
18 abasajja ab’amagezi kye bagambye nga tebalina kye bakwese ku kye baafuna okuva eri bakadde baabwe
det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
19 abo bokka abaweebwa ensi nga tewali mugwira agiyitamu.
dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
20 Omuntu omukozi w’ebibi, aba mu kubonaabona ennaku ze zonna, n’anyigirizibwa emyaka gyonna egyamutegekerwa.
Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
21 Amaloboozi agatiisa gajjuza amatu ge; byonna bwe biba ng’ebiteredde, abanyazi ne bamulumba.
I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
22 Atya okuva mu kizikiza adde, ekitala kiba kimulinze okumusala.
Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
23 Adda eno n’eri ng’anoonya ky’anaalya, amanyi ng’olunaku olw’ekizikiza lumutuukiridde.
Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
24 Okweraliikirira n’obubalagaze bimubuutikira, bimujjula nga kabaka eyetegekedde olutalo.
Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
25 Kubanga anyeenyerezza Katonda ekikonde, ne yeegereegeranya ku oyo Ayinzabyonna,
For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
26 n’agenda n’ekyejo amulumbe, n’engabo ennene enzito.
han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
27 “Wadde nga yenna yagejja amaaso ng’ajjudde amasavu mu mbiriizi,
han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
28 wakubeera mu bibuga eby’amatongo, ne mu bifulukwa, ennyumba ezigwa okufuuka ebifunfugu.
Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
29 Taddeyo kugaggawala, n’obugagga bwe tebulirwawo, n’ebintu by’alina tebirifuna mirandira mu ttaka.
Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
30 Taliwona kizikiza, olulimi lw’omuliro lunaakazanga amatabi ge, era omukka gw’omu kamwa gulimugobera wala.
Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
31 Alemenga okwerimba nga yeesiga ebitaliimu, kubanga talina ky’ajja kuganyulwa.
Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
32 Wa kusasulwa byonna ng’obudde tebunnatuuka, n’amatabi ge tegalikula.
Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
33 Aliba ng’omuzabbibu ogugiddwako emizabbibu egitannaba kwengera, ng’omuzeyituuni ogukunkumula ebikoola byagwo.
Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
34 Kubanga ekibiina ky’abatatya Katonda kinaabeeranga kigumba, era omuliro gunaayokyanga weema ezinaabangamu enguzi.
Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
35 Baba embuto ez’ekibi ne bazaala obutali butuukirivu, embuto zaabwe zizaala obulimba.”
Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
