< 2 Samwiri 22 >

1 Awo Dawudi n’ayimbira Mukama ebigambo eby’oluyimba luno, Mukama bwe yamulokola mu mukono gw’abalabe be ne mu mukono gwa Sawulo.
David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
2 N’ayogera nti, “Mukama lwe lwazi lwange, era ekigo kyange era omulokozi wange;
Han sang: »HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
3 Katonda wange lwe lwazi lwange, omwo mwe neekweka, ye ngabo yange era amaanyi ge bwe bulokozi bwange. Kye kiddukiro kyange, mwe nneekweka era ye mulokozi wange; ggwe ondokola eri abantu ababi.
min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
4 Nkaabira Mukama asaanidde okutenderezebwa, n’andokola eri abalabe bange.
Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
5 “Amayengo ag’okufa ganzingiza; embuyaga ez’okusaanawo zansaanikira.
Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
6 Ebisiba eby’amagombe byanneetooloola; n’emitego gy’okufa ne ginjolekera. (Sheol h7585)
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig; (Sheol h7585)
7 Mu nnaku yange nakoowoola Mukama; nakoowoola Katonda wange. Yawulira eddoboozi lyange ng’ali mu yeekaalu ye; n’okukaaba kwange kwamutuukako.
i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
8 “Ensi n’ekankana n’ejjugumira, emisingi gy’eggulu ne ginyeenyezebwa, ne gikankanyizibwa kubanga yali asunguwadde.
Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
9 Omukka ne gunyooka okuva mu nnyindo ze, n’omuliro ne guva mu kamwa ke, n’amanda agaaliko omuliro ne gava mu ye.
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
10 Yayabuluza eggulu n’akka wansi; ebire ebikutte nga biri wansi w’ebigere bye.
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
11 Ne yeebagala kerubi n’abuuka, n’aseeyeeyeza ku biwaawaatiro by’empewo.
baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
12 Yafuula ekizikiza ekyamwetooloolanga okuba enkuufiira, n’ebire ebikutte okuba ekitaba ky’amazzi.
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
13 Okumasamasa okwali mu maaso ge kwayakisa amanda ag’omuliro.
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
14 Mukama yabwatuka ng’asinziira mu ggulu; Ali Waggulu Ennyo n’ayogera mu ddoboozi lye.
HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
15 Yalasa obusaale n’asaasaanya abalabe n’okumyansa okw’eggulu, n’abawangula.
han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
16 Ebiwonvu eby’omu nnyanja ne bibikkulwa n’emisingi gy’ensi ne gyeruka olw’okunenya kwa Mukama n’olw’okubwatuka kw’omukka ogw’omu nnyindo ze.
Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENS Trusel, for hans Vredes Pust.
17 “Yasinzira waggulu n’antwala n’ansika mu mazzi amangi.
Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
18 Yamponya abalabe bange ab’amaanyi abankyawa, abo abaali bansinza amaanyi.
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
19 Bannumba mu nnaku yange naye Mukama n’ampanirira.
Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
20 Yandeeta mu kifo ekigazi; yandokola kubanga yansanyukira.
Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
21 “Mukama yampa empeera yange ng’obutuukirivu bwange bwe bwali; n’ansasula ng’obulongoofu bwe ngalo zange bwe buli.
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
22 Ntambulidde mu kkubo lya Mukama, era sivanga ku Katonda wange okukola ebitali bya butuukirivu.
thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
23 Amateeka ge gonna gaali mu maaso gange, era ssaava ku biragiro bye.
hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
24 Sizzanga na musango mu maaso ge, era neekuumye eri obutali butuukirivu.
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
25 Mukama kyavudde ansasula ng’obutuukirivu bwange bwe buli, era ng’obulongoofu bwange bwe buli mu maaso ge.
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
26 “Eri abeesigwa weeraga okuba omwesigwa; n’eri abatalina musango ne weeraga obutaba na musango;
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
27 eri omulongoofu weeraga okuba omulongoofu n’eri omukujjukujju ne weeraga okuba omukujjukujju okumusinga.
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
28 Olokola abantu abawombeefu, naye amaaso go ganoonya ab’amalala n’obakkakkanya.
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
29 Oli ttaala yange, Ayi Mukama era Mukama wange yammulisiza mu nzikiza yange.
Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
30 Ku lulwe mpangula eggye, era ku lwa Katonda wange mbuuka bbugwe.
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
31 Ekkubo lya Katonda golokofu, n’ekigambo kye kituukirira; era ngabo eri abo bonna abaddukira gy’ali.
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
32 Kubanga ani Katonda wabula Mukama, era ani lwazi okuggyako Katonda waffe?
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
33 Katonda kye kiddukiro kyange, era alongoosa ekkubo lyange.
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
34 Ebigere byange abifuula okuba ng’eby’ennangaazi, era ampanirira mu bifo ebya waggulu.
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højne,
35 Anteekateeka okulwana entalo, era n’ansobozesa okulasa obusaale obw’ebikomo.
oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen?
36 Ompadde engabo ey’obulokozi bwo, ne weefeebya ne wessa wansi olyoke onfuule ow’ekitiibwa.
Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
37 Ogaziyizza ekkubo mwe mpita, n’obukongovvule bwange tebukoonagana.
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
38 “Nagoba abalabe bange ne mbazikiriza, so saakyuka kudda mabega okutuusa lwe baamalibwawo.
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
39 Na babetentera ddala ne batayinza kuyimuka, era bali wansi w’ebigere byange.
slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
40 Wampa amaanyi okulwana entalo, n’oteeka abo abanjigganya wansi wange.
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
41 Waleetera abalabe bange okunziruka, ne nsanyaawo abo abankyawa.
du slog mine Fjender paa Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
42 Baalindirira okuyambibwa naye ne wataba n’omu ababeera, ne bakaabira Mukama, naye n’atabaanukula.
De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
43 Nabasekulasekula ne bafuuka ng’enfuufu ey’oku nsi, ne mbabetenta, ne mbalinnyirira ne bafuuka ng’ebitosi eby’omu nguudo.
Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg paa dem.
44 “Ondokodde mu nnumbagana ez’abantu bange, n’onfuula omukulu w’amawanga; abantu be saamanya be bampeereza.
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
45 Bannaggwanga bajja gye ndi nga beegayirira, bwe bawulira eddoboozi lyange ne baŋŋondera.
Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
46 Bonna baggwaamu omwoyo, ne bajja nga bakankana okuva gye beekwese.
Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
47 “Mukama mulamu! Olwazi lwange yeebazibwe. Agulumizibwe Katonda wange, olwazi lwange, era obulokozi bwange.
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
48 Oyo ye Katonda ampalanira eggwanga, era ateeka amawanga wansi wange;
den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
49 anziggya mu balabe bange. Wangulumiza okusinga abalabe bange, n’ondokola okuva mu basajja abakambwe.
og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
50 Kyenaava nkutenderezanga, Ayi Mukama Katonda, mu mawanga gonna, era nnaayimbanga nga ntendereza erinnya lyo.
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
51 Kabaka we amuwadde obuwanguzi obw’amaanyi, era alaze okwagala okutayogerekeka eri oyo gwe yafukako amafuta, eri Dawudi n’ezzadde lye emirembe gyonna.”
du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.«

< 2 Samwiri 22 >